این زن به نام صالحه غلامی، می‌گوید که این کارگاه را با هزینه‌ی 30 هزار دالر امریکایی ایجاد کرده است.
به گفته‌ی او در حال حاضر بیش از 70 زن و دختر، در این کارگاه قالین‌بافی مصروف کار و آموزش‌اند.
صالحه غلامی افزود:” از زمانی‌که مکتب‌ها بسته شده است، دختران یا به خیاطی می‌روند و یا هم به قالین‌بافی، به همین دلیل ما خواستیم این کارگاه را ایجاد کنیم تا برای دختر خانم‌ها مصروفیت و شغل پیدا شود و از نهادهای مساعدت‌کننده می‌خواهیم که همچون کارگاه‌ها را حمایت کنند.”
در همین‌حال، شماری از زنانی که در این کارگاه قالین‌بافی کار می‌کنند، از فراهم‌سازی زمینه‌ی کار برای شان، ابراز خرسندی می‌کنند.
تمنا؛ یک تن از قالین‌بافان در این کارگاه، می‌گوید که ایجاد کارگاه‌های خیاطی و قالین‌بافی، باعث اشتغالزایی برای زنان گردیده و آنان را در زمینه‌ی رسیدن به خودکفایی کمک می‌کند.
تمنا گفت:” صد در صد خوشحال هستم، در خانه که بی‌کار می‌باشیم فایده ندارد، اینجا هم کار می‌کنیم و هم برای خانواده کمک کرده و کار هم یاد می‌گریم، چون مکاتب بسته است. “
جمیله؛ دختری که در این کارگاه قالین‌بافی کار می‌کند نیز به این باور است که کار در بخش قالین‌بافی و خیاطی، گزینه‌ی خوبی برای دختران بازمانده از آموزش و تحصیل است.
او گفت:” احساس خیلی خوب داریم، هم از نگاه روحی و هم روانی، از وقتی که مکاتب بسته شده و قالین‌بافی آمده‌ام روحیه‌ی من خوب شد و به خانواده هم کمک می‌کنم. “
در همین حال نوراحمد نوری؛ معاون هیئت اتحادیه‌ی تولید‌کنندگان و صادرکنندگان قالین در ولایت بلخ، می‌گوید که در زمینه‌ی بازاریابی به تولیدات زنان قالین‌باف، تلاش می‌کنند.
نوری افزود:” تقاضای ما از دفترهای خارجی این است که باید سنترها ایجاد نمایند تا قالین‌بافی استندرد شود، ما از این خانم‌ها می‌خواهیم تا در نمایشگاه‌های ما با در نظرداشت شرایط امارت اسلامی اشتراک کنند. “
گفتنی‌ست که پس از تعلیق کار، تحصیل و آموزش زنان و دختران در افغانستان، شمار زیاد آن به صنعت و تجارت روی آورده‌اند.
با این حال، امارت اسلامی همواره گفته است که از زنان تجارت‌پیشه و صنعت‌کار حمایت می‌کند
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
