از بسته شدن مکتبها بهروی دختران بالاتر از صنف ششم، دو سال میگذرد و شماری از دختران بازمانده از آموزش در مورد آینده شان نگراناند.
در دوسالگی بسته شدن دروازههای مکتبها بهروی دختران با شماری از دختران صحبت کرده و دریافتم که درحال حاضر یگانه آرزوی آنان برگشت دوباره به صنفهای درسی است. وقتی به چهرههای آنان نگاهی انداختم، ناامیدی و افسردگی به وضوح نمایان بود.
زهرا که صنف دوازدهم است، میگوید که اگر برایش اجازه رفتن به مکتبداده میشد، او امسال از مکتب فارغ شده و آماده امتحان کانکور میشد.
“دروازه مکتب بهروی ما بسته شد و ما یک ضربۀ شدید روحی و روانی خوردیم. حال دو سال از بسته شدن مکتبها میگذرد و ما هر روز را به این امید میگذرانیم که برای ما اجازه رفتن به مکتب داده شود.”
زهرا در جریان صحبتهایش به یاد آرزوها و آرمانهایش افتاد و آهی سردی کشیده و گفت:”آرزوها و اهدافی که در سر داشتم، تنها از راه تحصیل بدست آورده میتوانستم، اما اکنون از حق شرعی و انسانی خود محروم استم و فکر میکنم ما محکوم به بیسوادی شدیم.”
درعین حال مدینه، دیگر شاگرد بازمانده ازآموزش میگویدکه او هرروز در انتظار رفتن دوباره به مکتب است و این دوسال ره سراسر رنج کشیده است.
“از روزی که مکتبها بهروی ما بسته شده، زندگی برای ما تلخ شده است. هرروز صبح که از خواب بیدار میشوم، آرزو میکنم که ایکاش بتوانم بار دیگر به صنفم برگشته و دوباره درسهایم را بخوانم!.”
درعین حال شماری از خانوادهها نیز میگویند که محرومیت دختران شان از آموزش، آنها را به ستوه آورده است. آنان از حکومت میخواهند که محدودیتهای آموزشی دختران را بر دارد.
مریم، مادری که سه دخترش از رفتن به مکتب باز مانده، چنین میگوید:”دوسال است که دخترانم از آموزش باز ماندهاند، ما از حکومت میخواهیم که به این مسئله توجه کند. من به عنوان یک مادر، نگران آینده دخترانم استم و نمیدانم که آینده دخترم چه خواهد شد.”
فیاض، پدر یکی از دختران بازمانده از آموزش به این نظر است که دختران هم حق دارند که بیاموزند و پیشرفت کنند و حکومت باید این حق را برای آنان تامین کند.
“زنان نیمی از پیکر جامعه را تشکیل میدهند و دختران همانند پسران نیاز به تعلیم و تحصیل دارند. امیدواریم هرچه زودتر دروازۀ مکتبها بهروی دختران باز شود.”
هرچند خواستیم در مورد اینکه چه زمانی برای دختران زمنیه آموزش در کشور فراهم خواهد شد؟ نظر مسئولان حکومتی را بگیریم، اما تماسهای مکرر ما با آنان بیپاسخ ماند.
با این حال شماری ازکارشناسان تعلیمی به این نظراند که اگر بیشتراز این دختران از آموزش باز بمانند، نتایج خوبی نخواهد داشت.
نجیبه فرهمند، یکتن از این کارشناسان میگوید که بیسوادی دختران جامعه را به نابودی سوق خواهد داد و مملکت را از پیشرفت باز خواهد داشت.
“محرومیت دختران از آموزش میتواند در جامعه عواقب جبران نا پذیری داشته باشد. ازجمله میتوان به مبتلا شدن آنان به امراض روحی و روانی، افزایش ازدواجهای زیرسن و اجباری و ناامیدی عمومی اشاره کرد. لذا، خواست ما از حکومت این است که هرچه زودتر دروازههای مکاتب را بهروی دختران بگشاید.”
با رویکار آمدن امارت اسلامی در 18 سپتمبر سال 2021 دروازههای مکتبها بهروی دختران بالاتراز صنف ششم بسته شد که با این تصمیم بیشتر از 3 میلیون دختر از آموزش محروم شدند.
این درحالی است که مقامات امارت اسلامی همواره گفتهاند که تعلیق آموزش دختران موقتی است و با فراهم شدن زمینه مناسب، دروازههای مکتبها و پوهنتونها بهروی تمامی دختران گشوده خواهد شد.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید