نام کتاب: عقربۀ چهارم
شاعر: محمد یاسین نگاه
ناشر: کاشانۀ نویسندگان
زمان نشر: پاییز 1388 خورشیدی
آرایش پشتی: ژکفر حسینی
شمارگان:1000 نسخه
جای چاپ: چاپخانه مسلکی افغان-کابل
کتاب عقربه چهارم 146 صفحه دارد وشامل شعر های سپید و دوبیتی ورباعی می باشد. حجم بیش تر این مجموعه را شعرهای سپید شاعر تشکیل می دهد. آن چه در این کتاب به چشم می خورد این چند نکته می باشد:
توجه شاعر به بازی های آوایی یکی از مشخصات بارزی است که دراین دفتر به چشم می خورد. چنان چه از متن کتاب برمی آید شاعربه عمد خواسته است بازی های زبانی را انجام دهد. گاهی این بازی ها به راه درستش می رود وگاه راه خود را کج می کند ودر مسیر دیگری قرار می گیرد و به افراط کشیده می شود . به عبارت دیگر گاهی تکرار آوا ها بار معنایی را حمل می کند و گاهی جنبه تزیینی به خود می گیرد.این شعر را ببینید:
پرمی زنم
پر می کشم
پرنده می شوم
در اوج اوج اوج
پر
پر
پر
پراکنده می شوم
سقوط پرزدن
در دایره
در نقطه
*
شعری پر از پرنده
پرندۀ پر از پر
پرپر از پرواز
پرواز پر از سقوط
سقوطی به سوی هیچ
پرندۀ پرگشادۀ پراز پروزا من( ص22)
نکته دیگر در اشعار این دفتر روایت داستانی آن است شعر ها دارای زبان روایی می باشند؛ یعنی زبان به گونه ای می باشد که خود را به نثر شاعرانه نزدیک می سازد. افعال حضور خود را با رعایت قواعد دستوری روشن می سازند و کلمات دیگر نیز بدون عمق معنایی صورت شاعرانگی به شعر می بخشند. این زبان به نحوی صورت بندی گردیده که قابل تقلید می باشد. این قابل تقلید بودن، شعررا در مسیر ناهموار شعر ونثر هدایت می نماید.
نکته مهم دیگر محتوای شعرهای دفتر عقربۀ چهارم می باشد. از آن جایی که شعر های این دفتر بازتاب روان شاعر می باشد، ما به مسایل مختلفی برمی خوریم. از مسایل اجتماعی –سیاسی گرفته تا مسایل شخصی وعشقی که در بسیاری از سروده ها خود را نشان می دهند. آن چه در این میان قابل دقت می باشد نگاه او به عشق است. او هیچ گاه عشق خود راصیقل خورده بیان نمی کند بلکه به شکل ایروتیک وار به بیان آن دست می زند. پرده داری برای او زیاد مهم نیست از این رو بی باک به شرح ماجرای عاشقانه خود می پردازد.
***
نام کتاب: کتاب فروش
نویسنده: نجیب منلی
تاریخ نشر: بهار 1388 خورشیدی
طرح جلد وصفحه آرایی: ژکفر حسینی
شمارگان:1000 نسخه
جای چاپ: چاپخانه مسلکی افغان-کابل
این کتاب 44 صفحه دارد وحاوی نثر های شاعرانه وشعرهای سپید نجیب منلی می باشد.
نثر های شاعرانۀ او از پشتوانه ادبی خوبی برخوردار می باشد. نویسنده سعی ورزیده تا اندیشه های خود را در بیان زیبای ادیبانه بریزد. اگر چند زبان دری، زبان مادری منلی نیست اما این کتاب نشان می دهد که براین زبان نیز تسلط دارد. 
شعر سپید یکی از قالب های شعری است که در این کتاب دیده می شود. منلی تجربه هایی را در این قالب نیز از خود به نمایش گذاشته است. این تجربه ها با این که مراحل نخستین خود را می گذرانند ولی از تصاویر بکرو نابی برخوردار می باشد. این نمونه را بخوانید:
سنگ را مپندار
که برجای خود سنگین است
این پیکر غول آسا
برکمرکوه
دیروز یا پریروز
با قلۀ سر برآسمان کشیده
یکی بود.
سنگ را مپندار
که برجای خود سنگین است
یاد تو که چون خاری
به دل من خلیده
گاه گاهی
با نیم نگاهی
تازه اش کن.
