همزمان با روز بینالمللی کارگر در افغانستان، اتحادیه ملی کارگران، میگوید با گذشت هر سال، میزان بیکاری در کشور بالا میرود و صدها هزار نیروی کار در کشور بیکاراند؛ اما حکومت برنامهی عملی برای کاهش بیکاری در کشور ندارد.
مسوولان این اتحادیه، مشکلات سیاسی، افزایش جنگ و ناامنیها، گفتمان نافرجام صلح و گسترش ویروس کرونا را از دلایل اصلی افزایش فقر و بیکاری در کشور عنوان میکنند.
معروف قادری، رییس اتحادیه ملی کارگران، روز شنبه در مصاحبه به کلید، بیکاری و عدم مصونیت شغلی را از مهمترین مشکلات کارگران در کشور عنوان کرد.
به گفتهی وی، ایجاد زمینههای کاری برای واجدین کار، ایجاد مصونیت شغلی، افزایش در معاشات کارگران، بازنگری در قانون کار و پرداخت حقوق بازنشستهگی برای کارکنان سکتور خصوصی از مهمترین خواستههای آنان است؛ اما حکومت هیچگونه توجهی به خواستههای آنان ندارد.
در همین حال، شماری از افراد واجد شرایط کار نیز از نبود کار شکایت دارند.
امیر شاه، یکتن از کارگرانی است که در کوچهها و پسکوچههای کابل آهنپارههای کهنه را خرید و فروش میکند.
وی میگوید که روزانه 50 افغانی درامد دارد و روزها دست خالی به خانه برگشتهاست.
از سوی دیگر، مومنه اکبر که سند ماستریاش را در بخش حقوق بشر از خارج کشور بهدست آورده، از مدت دوسال بدینسو بیکار است.
وی میگوید، به دلیل فساد و خویشخوریهایی که در ادارات حکومتی وجود دارد تا کنون نتوانسته است صاحب کار شود.
در همین حال، رویینا شهابی، سخنگوی ادارهی ملی احصاییه و معلومات، میگوید که در حال حاضر، میزان بیکاری در کشور 18.5 درصد است و در مقایسه به سال گذشته افزایش را نشان میدهد.
با این همه، وزارت کار و امور اجتماعی، میگوید که در حال حاضر 9 میلیون تن افراد واجد شرایط کار در کشور وجود دارد و از این میان 2 میلیون تن بیکاراند.
عبدالفتاح احمدزی، سخنگوی این وزارت، در مصاحبه با کلید گفت که این وزارت در تلاش است تا از طریق تشویق سکتور خصوصی و استخدام در بستهای ادارات حکومتی تا حدودی میزان بیکاری را پایین بیاورند.
از این روز در حالی در افغانستان تجلیل میشود که به اساس بررسیهای ادارهی ملی احصاییه و معلومات، بیشتر از 47 درصد نفوس افغانستان زیر خط فقر زندهگی میکنند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید