حال که هشت روز از برگزاری انتخابات ولسی جرگه می گذرد، برخی از کاندیدان هیچ اقدامی جهت جمع آوری عکس های خود از سطح شهر کابل نکرده و شهر همچنان در بدآیندِ خاصی به سر می برد.
برخی از این کاندیدان که تصاویر چند متری شان را بر بالای ساختمان های بلند نصب کرده، هیچ اقدامی جهت پس کردن این تصاویر ننموده و شاروالی کابل از این بابت شکایت دارد.
شاروالی علاوه بر این که از این بابت، شاکی است، برخی از کاندیدان تا حال پول تَه جایی نصب عکس های خود را هم نپرداخته اند.
این در حالی است که شاروالی مدعی است که برای بعضی از آنان مکتوب هم فرستاده اما بازهم پول های ته جایی این کاندیدان تحویل نشده است.
با فرا رسیدن کمپاین انتخاباتی، شاروالی کابل تصمیم گرفت تا کاندیدان از نصب پوستر های شان بر در و دیوار مردم اِبا ورزند و برای نصب عکس های آنان نقاط خاص و معینی را مد نظر گرفت.
این پوستر ها باید روی خوازه ها نصب می شد و به این خاطر شاروالی با بعضی از شرکت ها نیز قرار داد نمود.
از این بابت، شاروالی پولی حدود پنج ملیون افغانی عاید کرد که گرچه تا حال کمتر از چهار ملیون را جمع اوری کرده و اگر کاندیدانی که پول شان را تحول نداده، تحویل دهند این عاید از مرز 5 ملیون افغانی هم خواهد گذشت.
با تمام اینکه شاروالی چنین شرایط و نقاطی را برای کمپاین کاندیدان مشخص کرد، اما باز هم بر روی دیوارهای بسیاری، بخصوص دیوارهای مکاتب دیده می شود که گروپ های کمپاین بعضی از کاندیدان با رنگ و اسپری، شعارهای تبلیغاتی خود را نوشته و این دیوارها را چنان گنده و چتل کرده که بدون رنگمالی دوباره ممکن نیست که پاک شوند.
این کاندیدان که خود را به عنوان مدافع قانون و منافع مردم جار می زنند و از مردم می خواهند که برای شان رای دهند اما خود در جریان کمپاین و پیش ازآن که به ولسی جرگه راه پیدا کنند، چنین بی قانونی های را مرتکب شده و حتی بر در و دیوار مکاتب هم رحم نمی کنند. پس چه انتظاری از آنان در راه تعالی و پیشرفت کشور می توان داشت؟
این کاندیدان اگر به ولسی جرگه راه پیدا کنند، دمار از روزگار مردم خواهند کشید و به عنوان عاملان اصلی بدرفتاری و لاقانونی عمل خواهند کرد.
نصب عکس ها و پرداخت ته جایی به شاروالی کابل، گراف بلند مصرف پولی عده ای از کاندیدان را به نمایش می گذارد.
در این میان، هارون اسدی، ابراهیم ظریف، رمضان حسین زاده، رحم الدین سپین غر، جنرال طاقت، کلیمزی و حوریه آرزو بیشترین مصرف پولی را داشته اند.
اما کاندیدانی هم هستند که در جریان کمپاین انتخاباتی از چنین نقاطی استفاده کرده، مگرحاضر به پرداخت پول برای شاروالی کابل نشده اند.
در میان این عده، نام یونس قانونی، سید حسین عالمی بلخی، بکتاش سیاوش، صالح ریگستانی، زلمی توفان، انار کلی هنریار و گیسو محمدی نیز دیده می شود.
شاروالی کابل ادعا دارد که برای 14 تن از کاندیدان به خاطر عدم تحویل پول ته جایی مکتوب فرستاده، اما این کاندیدان تا حال حاضر نشده که این پول را بپردازند.
در میان این چهارده تن نام های شکریه بارکزی و میر احمد جوینده نیز به چشم می خورند.
این که این عکس ها با این همه مصرف در آرای رای دهندگان چه تاثیری داشته و آیا کاندیدان برنده توانسته اند که ازین طریق به قناعت رای دهندگان بپردازند، کسی باور ندارد. چون بشر دوست که هیچ تصویری بر در و دیوار شهر نیاویخته بود امکان پیروزی را دارد.
بسیاری به این باور اند که کاندیدان با نوعی مسابقۀ عکس، رو در روی هم قرار داشتند و کوشش می کردند تا در این میدان یکی از دیگری پیشی گیرند؛ در حالی که ابزارهای دیگری چون پرداخت پول، جعلکاری و تخلف، زور، استفاده از روابط قومی و منطقوی و بیان حرف های دل مردم، چانس پیروزی کاندیدان را بیشتر میسر می ساخت، نه چنین مسابقه ای که مردم از روی آن، تبصره پول های بادآورده را می کردند و هرچه این پوستر ها کلان تر، بیشتر، رنگین تر و پرمصرف تر می شدند، به همان اندازه مردم از این کاندیدان دوری جسته و چنین کاندیدانی را دست در فساد و اختلاس ارزیابی می نمودند.
بیشترِ این تصاویر که با اداهای خاصی ترتیب و بر دیوارها و خوازه ها نصب شده بودند و در حدود سه ماه به سوی عابران می دیدند، مردم را به شدت خسته کرده اند و حال که برخی از آنها برداشته نشده، هر عابری با اعتراض می گوید که باید تا چه زمانی به این تصاویر ببیند، مخصوصاً که انتخابات با تخلف و تقلب بسیاری برگزار گردید و حضور مردم هم در آن به شدت کمرنگ بود.
لذا تصاویر باقیمانده برای مردم در شهر کابل بیشتر کسِل کننده شده و این وظیفۀ شاروالی کابل است که باید صاحبان این تصاویر را زیر فشار قرار دهند تا هرچه زود تر به جمع آوری آنها اقدام نمایند و آن عده از کاندیدانی که بر روی دیوارهای مردم و مکاتب با استفاده از رنگ های اسپری شعار نوشته اند، را وادار سا زند که تاوان بپردازند.
این اصلی ترین راه فشار بر افراد ضد قانون اند که همین فردا امکان دارد، به عنوان مردان و زنان قانون ساز بر کرسی های پارلمان تکیه زنند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
