آنان، ضمن تاکید بر جداسازی صنفهای دختران و پسران، میگویند که در مورد آغاز درسهای حضوری در پوهنتونهای دولتی نیز در آینده نزدیک تصمیم گرفته خواهد شد.
اما شماری از استادان پوهنتونهای خصوصی و دولتی، تطبیق برنامه جداسازی صنفها را کاری دشوار میخوانند.
به گفته آنان، تطبیق این طرح نیازمند افزایش امکانات است که در شرایط کنونی، فراهم منابع مالی آن مشکل است.
محمد رفیع امیری؛ استاد یکی از پوهنتونهای خصوصی، گفت که تطبیق برنامه جداسازی صنفها برای پوهنتونهای خصوصی دشوار است، زیرا به گفته وی، توازن محصلان دختر و پسر با هم مساوی نیست.
وی گفت، اگر پوهنتونهای خصوصی برای دختران و پسران صنفهای جداگانه ایجاد کنند، مجبوراند که کادرهای بیشتر جذب نموده و صنفهای جدید تشکیل دهند.
به گفته امیری، در شرایطی که شماری از پوهنتونهای خصوصی با رکود اقتصادی مواجه اند، قادر به تامین امکانات اضافی نخواهند بود.
در همین حال، طالبالدین غیاثی؛ استاد یکی دیگر از پوهنتونهای خصوصی گفت، شماری از پوهنتونهای خصوصی که امکانات ارائه خدمات دو برابر را ندارند، ممکن است مجبور به اخراج قشر کم جمعیت محصلان شان شوند.
وی، پیشبینی میکند که تعداد از موسسهها و پوهنتونهای خصوصی، به دلیل اینکه توان فراهم کردن امکانات دو برابر را ندارند، ممکن فعالیت شان را متوقف کنند.
با این حال، شماری از استادان پوهنتونهای دولتی نیز میگویند که برای تطبیق چنین برنامه، نیاز به جذب کادرهای بیشتر و ساخت تعمیرهای جدید است که در کوتاه مدت ممکن نیست.
جاویده احمدی؛ رئیس پوهنزی ژورنالیزم و ارتباطات پوهنتون کابل، به کلید گفت که تا کنون از وزارت تحصیلات عالی، طرزالعمل جداسازی صنفها پشنهاد نشده است، اما تاکید بر جداسازی صنفهای دختران و پسران وجود دارد.
وی افزود، تعداد زیادی از پوهنزیهای پوهنتون کابل، در سه شفت خدمات تحصیلی ارائه میکنند و تفاوت کمیت محصلان دختر و پسر در تمامی این پوهنزیها دیده میشود.
این در حالیست که مقامهای امارت اسلامی افغانستان میگویند، در نظام آینده دختران حق آموزش دارند، اما نمیتوانند در یک صنف با پسران درس بخوانند.