هرچند صدای عبدالحمید مبارز دیگر خاموش شد، اما آثار و برنامه‌های بازمانده از او فراموش ناشدنی است. فعالان رسانه‌یی وی را یک خبرنگار و نویسنده زبده می‌شناسند که گفته شده هشت عنوان کتاب، بیش از یک هزار و پنجصد مقاله علمی، ادبی، و فرهنگی از وی بجا مانده است.
از عبدالحمید مبارز مقالات و برنامه‌های زیادی در رسانه‌های چاپی و صوتی به نشر رسیده که از جمله می توان به برنامه‌های “تاریخ” ، “چهار دهه اخیر” و “میز گرد” وی در رادیو کلید یاد کرد.
برخی نهادهای حامی رسانه‌ها و خبرنگاران، درگذشت او را یک ضایعه بزرگ و جبران‌ناپذیر خوانده‌اند.
بشیر هاتف، معاون فدراسیون ژورنالیستان و رسانه‌های افغانستان شخصیت عبدالحمید مبارز را آزادی طلب و حمایت کننده فعالیت‌های رسانه‌یی توصیف کرده و می‌گوید:”عبدالحمید مبارز یکی از پیش کسوتان رسانه ایی و آزادی بیان در افغانستان بود. او هرچند در بخش‌های مختلف کار کرده، اما در هر پستی که بود مثلا به عنوان معین نشرات وزارت اطلاعات و فرهنگ و یا به عنوان رییس اتحادیه خبرنگاران افغانستان، تلاش کرد کسی در کار خبرنگاران دخالت نداشته باشد.”
هاتف مبارز را یکی از چهره‌های تاریخی و مبارزان سرسخت راه آزادی و مشروطیت در افغانستان نیز می‌داند که مبارزات آزادی خواهی وی هرگز از یاد مردم افغانستان نخواهد رفت.
انجنیر عزیز مبارز، پسر عبدالحمید مبارز می‌گوید که پدرش از دیر زمان به مرض قلب دچار بوده و قبلا عملیات قلبی هم شده بود.
او می‌افزاید که پدرش اخیرا دچار افسردگی نیز شده بود:”کمی افسردگی داشت، شام پنج شنبه دچار سکته قلبی شد و به شفاخانه انتقال دادیم، درآن دم مشکل کمی حل شد، اما ساعت 11 شب 18 حمل از دنیا رفت.”
گفتنی است که عبدالحمید مبارز متولد کابل بود که آموزش‌هایش را تا صنف دوازدهم در لیسه استقلال فراگرفته و تحصیلات عالی خود را در پوهنتون کابل در رشته روابط بین‌الملل تا درجه لیسانس طی کرده بود. وی در بخش فرهنگی و فعالیت‌های رسانه‌یی خود زمانی به‌حیث معاون روزنامه انیس و زمانی هم در پست‌های مختلف در وزارت اطلاعات و فرهنگ، همچنان وی در سال‌های اخیر عمرش به حیث رییس اتحادیه ملی خبرنگاران کار کرده است. در بخش سیاسی نیز وی زمانی به عنوان والی بامیان، والی نیمروز، والی لوگر اجرای وظیفه کرده است.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
