آموزش؛ خواست کودکان مهاجر در هرات

برخی از کودکان خانوادهای مهاجر که از پاکستان و ایران اخراج شده و اکنون در ولایت هرات بسر می‌برند، از عدم دسترسی به آموزش شکایت دارند.

آنان می‌گویند که به دلیل فقر و تنگ‌دستی خانواده‌های شان، به کارهای شاقه رو آورده و از مسئولان خواستار رسیدگی به مشکلات فراهم سازی زمینه آموزش هستند.

نجیب‌الله، یکی از کودکان مهاجر که از چندماه بدینسو همراه با خانواده‌اش در هرات زندگی می‌کند، می‌گوید دار و ندارشان در پاکستان مانده و اکنون به‌دلیل مشکلات اقتصادی روزگار شان را با جمع‌آوری زباله‌ها سپری می‌کنند.

“پنچ ماه می‌شود که از پاکستان آمدیم، مکتب نمی‌روم و کار می‌کنم، اما کار هم نیست، دوست دارم مکتب بروم”.

زهرا، یکی دیگر از این کودکان مهاجر می‌گوید که به دلیل فقر و تنگدستی خانواده‌اش، او برای یافتن لقمه نانی از رفتن به مکتب محروم شده است.

” سه ماه می‌شود که از ایران آمدیم، شیشه پاک می‌کنم. در خانواده ما کسی نیست که کار کند، اگر شرایط برابر شود می‌خواهم مکتب بروم”.

در همین حال، برخی از فعالان اجتماعی تاکید دارند که  عدم توجه به آموزش کودکان مهاجر می‌تواند عواقب منفی را برای آنان و جامعه به دنبال داشته باشد.

شیر احمد احمدیار، آگاه مسائل اجتماعی در ولایت هرات می‌گوید:”در جامعه‌ی که سطح سواد پایین ‌باشد و قشر بی‌سواد آن زیادتر باشد، روز به روز تعداد گدایان و معتادان و دزدان آن افزایش خواهد یافت.”

  با این حال، مسئولان در اداره محلی هرات می‌گویند که به منظور ارزیابی و رسید‌گی به مشکلات مهاجرین در این ولایت، کمیسیونی ایجاد شده است.

مولوی احمدلله متقی، یکی از اعضایی این کمیسیون می‌گوید که حکومت متعهد به حل مشکلات مهاجرین و کمک رسانی به آنان است.

” بر اساس فرمان امیرالمومنین یک کمیسیون با صلاحیت ایجاد شده است که برای تنظیم خدمات به مهاجرین کار می‌کند”.

این در حالیست که از سال گذشته بدینسو روند اخراج مهاجرین افغان بدون اسناد قانونی از پاکستان آغاز شده و به دنبال آن کشور ایران نیز روند اخراج مهاجرین غیر قانونی را سرعت بخشیده است.

هر چند روند کمک‌رسانی به این خانواده‌ها از سوی حکومت جریان دارد، اما آنان می‌گویند که دار و ندارشان را از دست داده و اکنون روزگار دشواری را سپری می‌کنند.