شماری از کارشناسان اقتصادی باوجودی آنکه از کمک‌های جامعه جهانی به مردم افغانستان، استقبال می‌کنند، اما می‌گویند که این کمک‌ها تاکنون برای نیازمندان در افغانستان بسنده نبوده و طوری صورت گرفته که باعث حل مشکل آنان نشده است.
محمد شبیر بشیری، یک تن از کارشناسان اقتصادی می‌گوید با وجودی‌آنکه همواره کمک‌ها بشردوستانه یاد شده، اما مسائل سیاسی روی آن اثر گذار بوده است.
“کمک‌های بشر دوستانه به هیچ نحوی نمی‌تواند مشکل فقر را کاهش بدهد یا ریشه‌کن کند. زیرا از نامش پیدا است که این کمک‌ها بشردوستانه می‌باشد. با قطع این کمک‌ها نیازمندی توده‌های کمک‌گیرنده به حال خود باقی می‌مانند.”
او می‌افزاید که به منظور ریشه‌کن کردن فقر در افغانستان، نیاز به کارهای بنیادی می‌باشد که با سرمایه گذاری‌ها روی زیربناها، انکشاف اقتصادی، توسعه پایدار و گسترش اشتغال، امکان پذیر است.
از نظر برخی کارشناسان اقتصادی اگر کمک‌های بشر دوستانه در شرایط کنونی کاهش یابد ویا قطع گردد، فقر و گرسنگی بیشتر از این خواهد شد.
محب‌الله شریف، دیگر کارشناس اقتصادی می‌گوید:”جامعه بین‌المللی هر تعامل سیاسی را که با حکومت کنونی انجام می‌دهند، اگر به اهداف سیاسی شان نمی‌رسند، انتقام آنرا با کاهش ویا توقف دادن کمک‌ها، از ملت افغانستان می‌گیرند.”
وی می‌افزایدکه حکومت کنونی باید با تقویت سکتور خصوصی، زمینه‌های کاری را برای مردم فراهم سازد.
به باور آگاهان از اساسی‌ترین مسائلی که بیشتر از سوی جامعه جهانی با کمک‌های بشری ربط داده شده، مسدود ماندن دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها و محدودیت‌های کاری زنان می‌باشد.
تلاش کردیم در این رابطه دیدگاه مسئولان وزارت اقتصاد را نیز داشته باشیم، اما تماس‌های مکرر ما از سوی آنان بی‌پاسخ ماند.
گفتنی است که دفتر هماهنگ کننده کمک‌های بشر دوستانه سازمان ملل متحد(اوچا) در صفحه فیسبوکش نوشته است که شرکای بشر دوستانه این نهاد، برای رسیدگی به 17،3 ملیون نفر در افغانستان، در سال 2024 میلادی به بیش از سه میلیارد دالر نیاز دارند.
این درحالیست که سال گذشته نیز خیلی از نهادهای کمک‌رسان، به دلیل کمبود بودجه، نتوانستند به تمام نیازمندان در افغانستان رسیدگی کنند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
