فرهنگیان می‌گویند که بسیاری از نویسندگان، شاعران و اهل ادب و فرهنگ، کشور را ترک کرده و این مسأله بالای کارهای فرهنگی و ادبی تاثیر منفی گذاشته است.
سکندر حسینی، یکی از شاعران بلخ می‌گوید، با آمدن حکومت جدید بسیاری از شاعران، نویسندگان و اهل ادب و فرهنگ، کشور را ترک نمودند و خلای به میان آمده باید دوباره پرشود.
” بسیاری از فرهنگیان و نویسندگان ما در چهار گوشۀ دنیا آواره شدند و آواره شدن آنها تاثیراتش را بالای فرهنگ و ادب کشور گذاشته است. راه اندازی برنامه‌های ادبی برای ایجاد حس امید و تحول در بخش شعر و ادب، بسیار مهم است.”
این نویسندگان در عین حال نبود فرهنگیان در یک جامعه را یکی از مشکلات عمده دانسته می‌گویند که عدم برگزاری همایش‌های شعرو ادب باعث فراموشی حوزه‌های ادبی خواهد شد.
علی رحمان افغان‌زاده، یکی از نویسندگان بلخ می‌گوید:”خواست من از دولت این است که در بخش فرهنگ سرمایه‌گذاری کند و از قشر جوان حمایت کند تا در آینده از آنها استفاده صورت گیرد.”
با این حال ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ از همکاری با شاعران و نویسندگان سخن می‌زند و می‌گوید که حکومت در برگزاری همایش‌های ادبی همکاری می‌کند.
عطامحمد ساهو، آمر ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ می‌گوید:”راه اندازی مشاعره‌ها و کارهای فرهنگی وظیفه انجمن‌ها است. باید آنها گردهمایی راه اندازی کنند و ما هم برای شان زمینه سازی می‌کنیم تا آنها مشاعره‌ها و نشست‌های ادبی شان را به خوبی به پیش ببرند. “
شعر و شاعری تاریخ دیرینه در بلخ دارد و این مرزوبوم شاعرانی چون؛ مولاناجلال الدین محمد بلخی، ناصر خسرو بلخی و علامه سید اسماعیل بلخی را در دامان پرورانیده است.
قبل از آمدن حکومت جدید، در ولایت بلخ چندین انجمن ادبی و فرهنگی وجود داشت که به شکل منظم نشست‌های ادبی راه اندازی می‌کرد، اما حال صرف دو یا سه انجمن فعال بوده و در آن حضور خانم‌ها هم کمرنک و یا هم دیده نمی‌شود .
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
