معیارهای ورود کاندیدان به انتخابات پارلمانی چیست

کلید * بیست و هشتم حمل 1389

اینک به دنبال برگذاری انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات پارلمانی  بر گزار می گردد. درین انتخابات که برای 249 کرسی ولسی جرگه رقابت خواهد شد، نیز عده ای بسیاری خود را کاندید خواهند کرد به این خاطر مردم در 27 سنبله به پای صندوق های رای خواهند رفت.

انتخابات پارلمانی بار اول با شور و شوق بسیاری از سوی مردم استقبال شد، ولی حالا چنین شور وشوقی در مردم دیده نمیشود و مثل بار اول در هر کوی و کوچه، درین مورد بحث صورت نمی گیرد؛ چون از یکسو بگو مگو های بسیاری در مورد تقلب انتخابات ریاست جمهوری به میان آمد، برخی از آرای حامد کرزی  از سوی کمیسیون سمع شکایات که اکثریت اعضای آن را  خارجی ها  تشکیل میدادند، باطل اعلان شده و انتخابات به دور دوم برده شد؛ ولی در دور دوم هم انتخابات برگذار نشد و روز ها این کشمکش  میان رقبای انتخاباتی، خارجی های دست اندر کار و کمیسیون برگذاری انتخابات جریان داشت که مردم را  خسته و سرخورده ساخت و حال فکر میکنند که درین انتخابات نیز چنین جدل هایی به میان خواهد آمد.

از سوی دیگر چون پارلمان گذشته نه تنها کار چندانی انجام نداد که پیوسته درگیر جنجال های خود بود و بسیاری از زور مداران و جنگسالارن دران شرکت داشتند و بالاخره منشور عفو تمام جنایتکاران سی سال گذشته را به امضا رساندند و بیشتر به روی منافع خود از قبیل معاش بلند، موتر و زمین جدل داشتند؛ بسیاری از آنان روز ها به پارلمان نیامده و به دنبال کار های شخصی و حتی کمیشن کاری های بوده و ولسی جرگه از نصاب می افتاد، لذا مردم را نسبت به این پارلمان به شدت رنجیده ساخت و معلوم شد که افراد این پارلمان بیشتر به فکر خود و کمتر به فکر مردم می باشند. به این خاطر این بار مردم کمتر به این انتخابات علاقه نشان می دهند.

در انتخابات بار اول پارلمانی پول های بسیاری تاو بالا شد و تقلب های صورت گرفت. زور مداران از هر قشر و قماشی با پرداخت پول و استفاده از زور و تفنگ و همچنان ابزاری چون قوم، قبیله، زبان، سمت و تنظیم رای مردم را قاپیدند، اما در عمل برای این قوم و قبیله کاری انجام ندادند.

حال  که کشمکش بر سر اعضای کمیسیون برگذاری  انتخابات و کمیسیون بررسی شکایات میان کرزی و خارجی ها و میان کرزی و ولسی جرگه به وجود آمده که بالاخره عزیز لودین، رئیس کمیسیون و داوود علی نجفی، رئیس دار الانشای این کمیسیون مجبور به استعفا گردیدند و حامد کرزی اعلان کرد که او هیچ کم کاری از سوی این افراد نمی بیند، ولی زیر فشار خارجی ها مجبور است که استعفای این دو را بپذیرد، مردم را بیشتر در خستگی و سرخوردگی برد.

حامد کرزی که نسبت به حضور خارجی ها در کمیسیون بررسی شکایات شدیدا عصبانی بود، چون همین خارجی ها بخشی از رای او را در انتخابات ریاست جمهوری باطل اعلان کرده بودند، لذا نمیخواست که در این کمیسیون این بار خارجی ها حضور داشته باشند، اما شورا این درخواست کرزی را نپذیرفت تا اینکه برخی از وکلا و رهبران جهادی در ارگ با کرزی دیدار نموده و کرزی این را پذیرفت که دو خارجی که از سوی دفتر یوناما تعیین میگردد، با سه داخلی که یکی استاد پوهنتون، دیگری عضو ولسی جرگه و سومی عضو قوۀ قضائیه باشد، درین کمیسیون شرکت داشته باشند.

انتخابات هرطوری برگذار شود، تا زمانیکه معیار های جدی تری در مورد کاندیدان پارلمانی از قبیل داشتن سواد، نداشتن سابقۀ جنگسالاری و زورمداری و غیره مطرح نگردد، بار دیگر همین آش و همین کاسه خواهد بود و کسانی که با پول، رای مردم را می خرند و زور دارند، به پارلمان خواهند رفت.

در جریان برگذاری انتخابات دور اول کسانی بودند که صد ها هزار دالر را به مصرف رساندند و بالاخره به پارلمان راه یافتند، افراد زورمندی که حتی پسران آنان به دختران مظلوم مردم تجاوز کرده و بعد به زور پدر رهایی یافتند هم در پارلمان به عنوان وکیل تکیه کرده از قانون، عدالت و نمایندگی ملت «دفاع»  میکردند و به این صورت مردم ناظر تمام اعمال اینان بوده و اینکه بار دیگر به همان ها رای خواهند داد و یا نه معلوم است که تا هنوز در همان سنت ها و اقتدار ها نه تنها کاهشی به وجود نیامده که در بعضی از جاها اینان با پول بیشتری که در پنج سال وکالت شان به دست آورده، این بار بهتر میتوانند آرای مردم را بچاپند.

این فقط مردم افغانستان اند که باید تشخیص دهند که برای چه کسی رای بدهند و بر سینۀ چه کسانی دست رد بگذارند.

در غیر آن با تکرار اشتباه گذشته این بار نیز پارلمانی چون بار اول خواهیم داشت. درین میان خود مردم تصمیم گیرندۀ اصلی اند که چه کسانی را به پارلمان بیاورند و از آوردن چه کسانی به پارلمان جلوگیری کنند.