شمار زیادی از مردم هند و جیتیریین یا “گیاه‌خوار” می‌باشند که اصولا از تخم مرغ استفاده نمی‌کنند.
اما، اوملیت‌ها که بخش عمده‌ای از غذای صبحانهء آن‌ها را تشکیل می‌دهد و از دوران استعمار در این کشور، خصوصا در یکی از شهر های ایالت راجستان رواج خیلی زیاد دارد، از تخم مرغ تهیه می‌شود.
در دکان پر ازدحام آقای “سنجی” که در یکی از بازار های پر جمعیت ایالت راجستان موقعیت دارد، نشسته و در مقابلام یک بشقاب اوملیت تیار شده از پنیر و مسکه قرار دارد.
سنجی، که 53 سال سن دارد و از 30 سال بدینسو مصروف تهیه و فروش انواع اوملیت به مشتریان است، می‌گوید: “در گذشته‌ها در مصرف روزانه دکان من 30 اوملیت بود، ولی با گذشت زمان مردم طبق سلیقه و فرمایش‌های خویش، در اوملیت‌ها تغییرات آوردند و اکنون مصرف آن خیلی زیاد شده است، در فصل زمستان در یک روز به تعداد 1700 تخم مرغ را صرف تهیه انواع و اقسام اوملیت می‌کنم، از همین‌رو کار و بار من در این اواخر آنقدر بالا گرفته است که بر علاوه این دکان، یک رستورانت هم به نام “ایگل – دی” باز نموده‌ام.”
سنجی، سابقه و مصرف اوملیت را وابسته به دوران حکمروایی استعمارچیان دانسته، می‌افزاید: “اصلا مسئله صبحانه یا “بریک فست” در سال‌های حکمروایی استعمارچیان در این مناطق رواج پیدا کرده است که البته اوملیت یک بخش آن را تشکیل می‌داد، اوملیت در کل، غذایی زود پزی است که در ظرف دو دقیقه آماده خوردن می‌گردد، اوملیت‌ها در مجموع خیلی مغذی، صحی و خوش ذایقه نیز می‌باشند.”
مشخصا “پارانتها” یکی از صبحانه‌های مروج هند است که در تهیه آن نان چپاتی و سایر انواع سبزیجات و غذا های دیگر استفاده به عمل می‌آید.
آقای امیت سورالیز 39 ساله که سایر اعضای خانواده‌اش گیاه‌خوار و مخالف صرف تخم مرغ می‌باشند، نیز یکی از مشتریان با وفای دکان سنجی بوده، هر روز برای نوش جان کردن اوملیت‌های خوش ذایقه به دکان وی می‌آیند.
امیت، می‌گوید: “25 سال می‌شود که از طرف صبح به این‌جا میآیم، بیاد دارم، در گذشته‌ها وقتی مادرم به علت گیاه‌خوار بودن در خانه تخم پخته نمی‌کرد، پدرم مرا به این‌جا می‌آورد، من هم هر روز مانند کودکی که دل‌اش برای خوردن چاکلیت می‌تپد، به این‌جا میآمدم تا اوملیت نوش جان کنم، هر چند دوران حکمروایی استعمارگران مملو از سختی و مشکلات بود، ولی در پهلوی آن مردم ما چیز های زیادی را آموختند که یقینا استفاده از اوملیت، یکی از آن‌هاست.”
همان طوری‌که در فوق هم اشاره شد، مردم هند با علاوه کردن بعضی مواد خوراکی دیگر، از قبیل پیاز ریز ریز شده، مرچ سبز و گشنیز در اوملیت، مزه و طعم آن‌را تغییر داده‌اند.
آقای “ساووراب شرما” یکی از تاریخ شناسان مشهور که در قسمت غذا های تاریخی و سنتی هندوستانی‌ها مطالعات زیادی دارد، می‌گوید: “قبل از سیطره استعمارگران انگلیسی در هند، اوملیت هیچ وقت بخشی از غذای مروجه مردم این کشور نبوده است، به این معنی که مصرف چای و اوملیت‌ها بعد از یورش استعمارچیان خارجی در هند رواج یافت، چون افسران کمپنی‌های استعماری هنگام صرف صبحانه از اوملیت‌ها استفاده می‌کردند، این امر آهسته آهسته در میان شهروندان هندی نیز رواج یافت.”
موصوف پیرامون پیدایش اوملیت‌ها نیز سخن گفته، افزود: “چنین تصور می‌شود که در زمانههای باستان رومی‌ها اولین مردمانی بودند که از اوملیت استفاده می‌کردند، اما در متون کتاب‌ها آمده است که اوملیت برای نخستین بار توسط فرانسوی‌ها پخته شده است. به عقیده‌ای من، “بولیستین” نخستین آشپزی است که اوملیت را پخته نمود، اما در سال 1603 میلادی وقتی که از فرانسه به بریتانیا آورده شد، استفاده‌‌ای اوملیت را در این کشور مروج ساخت.”
آقای “سنجی” که تقریبا قادر به تهیه 150 نوع اوملیت بوده و در این روز ها مصروف تهیه نوع تازه آن می‌باشد، می‌گوید: “تخصص اصلی من در تهیه “اوملیت اوباما” است که با استفاده از نان تیره و مسکه قصر سفید تهیه شده، رنگ و ظاهر آن کاملا مشابه موی‌های سر اوباما، خاکستری رقم می‌باشد، مصروف تهیه اوملیت “هلاری” هستم که عنقریب به دسترس مشتریان محترم گذاشته خواهد شد.”
خانم “رادیکا شرما”، فیشن دیزاینر مشهور، نیز یکی از مشتریان همیشگی سنجی است.
وی علت علاقه و رفت و آمد خویش به دکان سنجی را چنین شرح می‌دهد: ” فکر می‌کنم، طعم و مزه اوملیت دکان وی، از نظر من خیلی دل‌پسند بوده و به همین دلیل مردم به شمول من همیشه ترجیع می‌دهند، نزد وی آمده اوملیت صرف کنند.
بنابر آن، موجودیت دکان سنجی، سبب شده است تا تخم مرغ بخشی از غذای روزانه هندی‌ها باشد که طبعیتا تمایل به مصرف آن ندارند.
