احمد شکیب سوزان از آواز خوانان شناخته شده و موفق موسیقی افغانستان است. او در پوهنځی هنرهای زیباي پوهنتون كابل درس خوانده و هم اکنون مصروف فعالیتهای هنری است. سوزان 12 پارچه آهنگ رادیویی وپنج پارچه آهنگ تصویری در کارنامهء هنری اش دارد. از ويژگيهاي اين هنرمندجوان این است كه در ساخت آهنگهایش از شعرهای شاعران ورزیدهء کشور استفاده میکند. آهنگهای این هنر مند جوان پیام و محتوای خاص دارد.
سوزان 25 سال پیش در خانوادهء با فرهنگ و هنر پرور دیده به جهان گشود و در سن شش سالگی به فعالیتهای هنری پرداخت. سوزان، دلیل گرایشهای هنری اش را این مسئله می داند که در خانودهء هنرمند پرورش یافت و فضای خانواده در روحیهء او تاثیرگزار بوده است. پدر و برادران سوزان اهل موسیقی و هنرهستند.
شکیب، قاعده و قانون موسیقی را نزد پدر آوازخوانش” شمس الدین سوزان” آموخت. آموزههای پدرش موجب شد تا شکیب سوزان پس از تمام کردن درسهای مکتب، پوهنځى هنرهای زیبای پوهنتون را انتخاب کند و در رشتهء موسیقی تحصیل کند. سوزان علاوه براینکه آواز می خواند برای بعضی از آهنگهایش شعر نیز می سراید.
او، درجواب این پرسش که شکیب سوزان چه وقت “شکیب سوزان” شد و کار جدی موسیقی را چه وقت آغاز کرد میگوید:” نخستین آهنگم “چکچک باران است یار- از من گریزان است یار” را 9 سال قبل در تلویزیون ملی سرودم وآهنگی که مرا مشهور کرد آهنگ” زنده گی یم به تنهایی گذشت ومی گذرد…” شعر این آهنگ از پدرم شمس الدین سوزان است.”
احمد شکیب سوزان، به زبان پشتوهم آهنگ هایی دارد. او خود در رابطه میگوید:” آهنگ « مینه مینه» بیشتر مرا به مردم معرفی کرد.”
آهنگ ” زندگی” نیز در شهرت و محبوبیت سوزان نقش داشت و این آهنگ باعث گردید تا هواداران آهنگهای سوزان زیاد شود.
شکیب طرفدار موسیقی اصیل افغانستان است و میخواهد که هنر افغانی را به شکل اصلی اش به مردم معرفی کند.
شکیب، برای ثبت آهنگهایش به خارج از کشور نمی رود. او درخانهء خود استدیویی شخصی دارد و آهنگهایش را در همین استدیو ثبت می کند.
شکیب، موسیقی را به طور مسلکی یاد گرفته و در رشتهء موسیقی سند لسانس دارد. او از استادان پاکستانی نیز تجربه های زیادی را در باره موسیقی فراگرفته است.
از ویژگی های مهم سوزان این است که او آهنگهای آرام میخواند و در آهنگهایش درد و رنج مردم را به تصویر می کشد:«هردل وهرزبانه – خدا خودش میدانه- دردهای بی درمانه خدا خودش میدانه و…» این آهنگ که تازه ترین اثر هنری شکیب سوزان است، شعر این آهنگ ازشاعر برجستهء کشور قاسم بهروز و موسیقی آهنگ را خودش نواخته است.
سوزان می گوید که ثبت این آهنگ شش ماه را در برگرفته است.
او در هم اکنون چهار پارچه آهنگ جدید نیز در دست کار دارد که شامل دو آهنگ به زبان دری ودو آهنگ به زبان پشتو می گردد. این پارچه ها به زودی به بازار عرضه خواهدشد. وی در بارهء کارهای تازه اش می گوید: ” در چهار آهنگی که زیر دست دارم سه آهنگ آرام وآهنگ چهارمی آهنگ شاد است که به ذوق علاقمندان سروده ام.”
این آوازخوان جوان کشور، رقصیدن دختران درکلپ ها را مخالف آموزههای دینی و فرهنگی دانسته می گوید:” کسانی که در کلپ های موسیقی از رقص دختران استفاده میکنند در واقع به کرامت انسانی زن توهین میکند.” سوزان تاکید می کند که مخالف حضور زن در اجتماع نیست، ولی نباید از وجود زنان استفادهء ابزاری شود.
شکیب، هر صبح تمرین میکند و هر شام تمرین پیانو می نوازد. او از هنرمندان افغان می خواهد که به فرهنگ و ارزشهای ملی بی احترامی نکنند. وی در این باره میگوید:”کسانی که خلاف فرهنگ اسلامی و ملی ما کار میکنند و ارزشهای فرهنگی را در نظر نمی گیرند، دشمن من است وکسانی که مطابق فرهنگ افغانی واسلامی کار می کنند از دوستان من است.”
شکیب، گیتار وپیانو را به صورت مسلکی آموزش دیده است. او طبیعت آرام دارد، ازدواج کرده است و ثمرهء ازدواجش یک پسر است که در سن دو سالگی قرار دارد.
