مقام‌های امارت اسلامی با انتقاد از گروه‌های جهادی می‌گویند که از پیروزی مردم افغانستان در برابر شوروی سابق حفاظت نشد و بدبختی‌ها در کشور ادامه یافت.
برخی از آگاهان نیز عدم اتحاد میان گروه‌های جهادی را عامل ادامه جنگ و بدبختی‌ها در افغانستان عنوان می‌کنند.
عبدالسلام حنفی معاون اداری رئیس الوزاء در مراسمی که به این مناسبت در کابل برگزار شده بود، هشتم ثور را روز پیروزی (مبارزین حق در برابر باطل، آزادی خواهان در برابر اشغال گران و عدالت در برابر ظلم) عنوان کرده، گفت که این پیروزی با قربانی یک و نیم میلیون نفر و نیز زخمی و مهاجر شدن میلیون‌ها نفر دیگر در افغانستان به دست آمده است.
حنفی گفت:” به تاریخ 8 ثور 1371 مبارزه مجاهدین به پیروزی رسید و این امید بود که مجاهدین اتحاد خود را حفظ کرده و دردهای مردم را مداوا کنند، اما متاسفانه آن‌ها نتوانستند که نتیجه مبارزه ملت افغانستان را طوری که لازم بود حفظ کنند. بلکه کشمکش‌ها و جنگ‌های داخلی آغاز شد و یک نوع [نظام] ملوک الطوایفی در سرزمین افغانستان به میان آمد، بعدا حتی مردم می‌گفتند که همان حکومت کمونیست‌ها بهتر از این وضعیت بود.”
حنفی، در ادامه سخنانش به گونه تلویحی از مخالفان حکومت کنونی خواست که به کشور برگردند.
او گفت که دیگر “هیچ فرد افغان در لیست سیاه امارت اسلامی نیست” و تمام ملت افغانستان باید در فضای صلح و برادری زندگی کنند.
معاون اداری رئیس الوزراء، در این مراسم از پالیسی امارت اسلامی در رابطه به کشورهای همسایه‌ها نیز یاد کرد و گفت که روابط افغانستان با کشورهای همسایه براساس احترام متقابل استوار است.
او گفت، اگر مشکلاتی با همسایه‌ها به میان می‌آید باید از طریق گفتگو حل شود.
عبدالسلام حنفی، همچنان از کشورهای همسایه خواست که افغانستان را در زمینه محو کشت کوکنار کمک کنند.
در همین حال، آگاهان سیاسی مقاومت مردم افغانستان در برابر تهاجم نیروهای اتحاد جماهیر شوری سابق را شجاعانه و قابل ستایش می‌خوانند.
اما می‌گویند که مردم افغانستان پس از این پیروزی نیز شاهد امنیت و رفاه نبود.
اسحق وکیلی یکی از آگاهان سیاسی می‌گوید:” در اثر عدم یک تدبیر درست، در اثر زیاده خواهی‌ها و عدم تحمل برخی جناح‌های سیاسی از سوی دیگر جناح ساسی، متاسفانه این پیروزی [حفاظت نشد] و از اثر فجایع بعدی اختلافات عمیق‌تر و مشکلات جدی‌تر در افغانستان به میان آمد.”
وکیلی می‌افزاید که تداوم این همه جنگ و بربادی باید درس بزرگی برای مردم افغانستان باشد.
از نظر او از این پس باید تمام گروه‌هایی که در گذشته درگیر جنگ بودند، به فکر اتحاد و آبادانی در افغانستان باشند.
گفتنی است که مجاهدین، در هشتم ثور ۱۳۷۱ هجری خورشیدی، حکومت کمونیستی وقت را شکست داده و کابل را تسخیر کردند، اما جنگ در افغانستان پایان نیافت و این بار گروه‌های جهادی وارد جنگ داخلی شدند.
کشمش‌ها و درگیری‌های داخلی میان گروه‌های جهادی دیری دوام نکرد تا آنکه در سال ۱۳۷۵ نیروهای امارت اسلامی کابل را تسخیر کردند، اما پس از وقوع رویداد 11 سپتامبر در امریکا، افغانستان در سال ۲۰۰۱ مورد تهاجم این کشور و متحدانش در ناتو قرار گرفت.
با این حال پس از حدود بیست سال، نظام مورد حمایت ایالات متحده در افغانستان با فرار محمد اشرف غنی؛ رییس جمهور پیشین سقوط کرد و امارت اسلامی، دوباره قدرت را در دست گرفت.
