افراد زیادی در بخش سینما در کشور اشتغال دارند، تعدادی به شکل آماتور و تعدادی هم به صورت مسلکی. در میان آنها هستند هنرپیشههایی که خود را همه کاره در فعالیتهای سینمایی جلوه میدهند، از بازیگری گرفته تا کارگردانی و نویسندگی. اما همایون سخی یکی از هنرپیشههایی است که میگوید بیش از 10 سال است در سینما کار میکند ولی تاکنون به خود اجازه نداده است دست به کارگردانی و یا دایرکتری فلم بزند.
این هنرپیشه که بیشتر در نقشهای منفی در فلمها ظاهر میشود، میگوید کاری را انجام میدهد که بر آن مسلط باشد و هرگز دست به انجام کاری نمیزند که روی آن تسلط نداشته باشد. از این لحاظ، او میگوید به این زودی قصد ندارد فلمی را کارگردانی کند. با آن هم، او در بخشهای چون؛ داستاننویسی، دیالوگنویسی، ایدیت و کمرهمینی فعالیتهایی از خود نشان داده است.
همایون سخی میگوید: «سه داستان نوشتهام؛ نام یکی از این داستانها برادر است. این داستان درمورد زندگی دو برادری است که یکی از آنها آغشته به مواد مخدر میشود و برادر دیگرش تلاش دارد وی را نجات دهد. داستان دیگرم با نام میراث است که این داستان را برای ساخت یک فلم کمیدی آماده کردهام. داستان سومی هم درمورد رسم بد دادن است. این داستان درمورد زندگی دختری نوشته شده که به بد داده میشود و زیر شکنجه قرار دارد.»
این هنرپیشه جوان در عین حال خود را یک دیالوگنویس نیز معرفی میکند. او میگوید که تاکنون دیالوگهای حدود شش فلم سلیم شاهین، یکی از فلمسازان کشور، را نوشته است.
از نظر وی تلویزیون و سینما وسایل و ابزارهای آموزشی برای جامعه است و از این لحاظ یک دیالوگنویس نباید از الفاظ و جملات غیراخلاقی در دیالوگهایش کار بگیرد. وی همچنان معتقد است که در فلم باید دیالوگ به شکل عامیانه باشد و از زبان رسمی تنها در برخی جاهایی که فلم صحنههای رسمی را نشان میدهد، میتوان استفاده کرد.
فلمهای «مافیا» و «پرنده پرنده نبود» از فلمهای جدید همایون سخی است. او در هر دوی این فلمها نقش منفی و مرکزی را بازی میکند. فلم«پرنده پرنده نبود» را مرویس آرش کارگردانی کرده است. هر دو فلم تاکنون به نمایش نرفته است.
این بازیگر 34 ساله میگوید در 24 سالگی به کار بازیگری روی آورده و در حدود 10 تا 11 سال است که در سینما کار میکند. اولین فلمی که همایون سخی در آن نقش بازی کرده است، «عاقبت» نام دارد و در جلالآباد، مرکز ولایت ننگرهار، ساخته شده است. در کابل نیز وی اولین بار در فلم «ماتم» به کارگردانی سلیم شاهین نقش یک ژورنالیست را بازی کرده است.
جالب این که همایون سخی قبل از این که به هنر سینما علاقمند شود، تجربه فراگیری علم طب راداشته و زمانـی هــم در مدارس دینی مصروف فراگیری علوم دینی بوده است. وی میگوید: «از طفولیت علاقمند داکتری بودم و تحصیلاتم را در رشته طب متوسط فرا گرفتم، مدتی هم با کلینیکها و دواخانهها کار کردم، اما زمانی که علاقمند هنر سینما شدم دیگر تمام تلاشم را برای فراگیری این هنر به خرج دادم.»
او میافزاید که در زمان حکومت طالبان، در مدارس دینی درس خوانده و حتا گاهی در مسجدها پیشنماز هم بوده است. اما اکنون که وی یک هنرپیشه سینما میباشد برخی از مردم از وی سوال میکنند که چرا به سینما روی آورده است. جواب همایون سخی برای این عده از مردم این است که وی نمیخواهد در سینما خلاف دین و فرهنگ جامعه کار کند، بلکه میخواهد از این طریق به مردم خود خدمت کند.
البته همایون سخی به خاطر انتخاب هنر سینما، در ابتدا با مخالفت خانوادهاش نیز مواجه شده است. او سرانجام موفق شده تا حمایت خانوادهاش را در این خصوص به دست آورد. به گفته خود وی، اکنون یکی از برادرانش نیز به کارهای سینمایی روی آورده و در بخش موزیک با وی همکاری میکند. سخی درمورد خواهرانش نیز میگوید که هرچند نمیخواهد در انتخاب آنها دخالت کند، اما در صورتی که آنها بخواهند به هنر سینما روی بیاورند، از طرف وی مانعی وجود ندارد.
همایون سخی در عین حال جوانان را به کوشش و تلاش در کار شان تشویق کرده و میگوید: «من تصمیم جوانانی را که میگویند از روی مجبوری به سینما روی آوردهاند، تأیید نمیکنم؛ چون کاری که از روی مجبوریت صورت بگیرد، هرگز به هدف نمیرسد. کار باید براساس علاقه و تلاش باشد.» از نظر او، عمدتاً جوانانی که به هنر بازیگری و کار در سینما روی میآورند، در ابتدا فلمهای خارجی و یا داخلی را تماشا میکنند و بعد علاقمند سینما میشوند.
صمدعلی نوازش