کریکت بازی نابینایان در بلخ

تعدادی از جوانان در بلخ با وجود آنکه از چشم نابینا استند و نمی‌توانند مسابقات کریکت را بینند، اما با استفاده از حواس شنیداری و لمسی حرکات و صدای توپ کریکت را تشخیص می‌کنند.

بازی کریکت بعد از فوتبال یکی از پربیننده‌ترین بازی‌های ورزشی در دنیا به شمار می‌رود که در کشورهای مختلف علاقه‌مندان خود را دارد.

باوجود اینکه این بازی در افغانستان گذشته زیادی ندارد، اما در دو دهه گذشته تیم ملی کریکت افغانستان به موفقیت‌های فراوانی در این رشته دست یافته است درحدی که اکنون افغانستان در درجه بندی تیم‌های دنیا شامل ده بهترین است.

دست آوردهای ملی پوشان کریکت باعث علاقه مندی شماری زیادی از جوانان از جمله نابینایان روشن دل نیز شده است.

مهرالله، یکی از ورزش‌کاران کرکت در ولایت بلخ در مورد علاقه روشن دلان به این ورزش می‌گوید:”وقتی دوستان روشن دل خود را دیدیم که مانند افراد بینا کریکت می‌کنند، من هم علاقه‌مند کریکت شدم و این برای من یک انگیزه شد.”

بلال، یکی ازکریکت بازان روشندل می‌گوید که معلولیت ناتوانی نیست، اگر یک فرد تلاش کند می‌تواند کارهای مختلف را به صورت بهتر و خوب‌تر انجام دهد.

“نا بینایی و معلولیت ناتوانی نیست. من می‌توانم مانند افرادی که چشم شان می بیند، کریکت بازی کنم.”

باآنکه در بازی کریکت نیاز به بینایی دقیق و قدرت بدنی است، اما نابینایان شیوۀ انداختن بال و استفاده از بیت را تغییر داده و به‌جای آنکه بال را با ضربه شدید در هوا به بیتس مین پرتاب نماید، بالر نابینا آنرا با سرعت کم به پیچ یا میدان رها کرده و بیتس مین با شنیدن صدای حرکت بال آنرا شوت می‌کند.

مسئولان اداره معلولین ولایت بلخ از علاقه‌مندی نابینایان به این ورزش خرسند بوده و می‌گویند که این اداره در کنار سایر معلولین آماده کمک و همکاری با آنها می‌باشد.

جان محمد حکمت، مسئول اداره معلولین بلخ می‌گوید:”ما بسیار خوشحالیم، وقتی می‌بینیم که نابینایان کریکت بازی می‌کنند. باور مند می‌شویم که معلولیت ناتوانی نیست و ما حاضر یم مانند معلولین دیگر آنها را حمایت کنیم.”

چند دهه جنگ و ناامنی درکشور باعث معلول شدن صدها هزار افغان در کشور شد که افراد دارای معلولیت همواره از کم توجهی مسئولان امور شکایت دارند.