افزایش بیماری‌های روانی در کشور؛ بیشترین آمار را زنان و دختران تشکیل می‌دهند

نسترن، شاگرد صنف نهم در یکی مکتب‌های ولایت هرات که اکنون در یکی از شفاخانه‌های این ولایت بستری است از افسرده‌گی حاد رنج می‌برد. وی دلیل ابتلایش به این بیماری را مسدود ماندن مکتب‌های دخترانه می‌خواند.

با نسترن داخل اتاقی‌که یک بستر سفید با مقداری دوا روی میز قرار دارد، نشسته ام. می‌گوید دوست داشت در آینده ثارنوال شود؛ اما بسته ماندن مکتب‌های دخترانه پای او را به بستر بیماری کشاند.

با چهره‌ای گرفته و روان بیمار می‌گوید که از شش ماه به این‌سو در بستر سفید شفاخانه روانی بسر می‌برد و به خاطرات دوران مکتب فکر می‌کند:«من پانزده ساله هستم و متعلم صنف نهم مکتب هستم، از روزی‌که امارت اسلامی به کشور حاکم شد و مکتب‌های دخترانه تعطیل شد، دچار افسرده‌گی حاد شدم.»

کنار بستر نسترن عکسی از انواع دواها است که به گفته خودش اولین بار با خوردن دوپاکت قرص از این دواها اقدام به خودکشی کرد:«چون قرص‌ها خیلی قوی بود، موقعی‌که قرص را خوردم حالم خیلی خراب شد و بعد از دو ساعت، تمام دواهایی که خورده بودم، دوباره برگرداندم.»

نسترن با آن‌که بغض گلویش را می‌فشرد و توان صحبت کردن را از وی گرفته بود، از انگیزه خود برای اقدام به خودکشی برایم گفت:«از روزی‌که مکتب‌ها بسته شده، فکر می‌کنم من هم مانند زنان قدیم بی‌سواد به‌بار خواهم آمد و راهی نیست که درس بخوانم.»

به گفته نسترن، تا کنون چندین بار به خودکشی اقدام کرده و آخرین بار نیز دو هفته قبل تلاش کرده جان خودش را بگیرد.

در کنار اتاق نسترن، بیمار دیگری به اسم حمیرا بستری است که در کنارش دو کودکش به‌نام ‌های فردین و ستایش نشسته اند.

حمیرا می‌گوید، کارمند یکی از ادارات دولتی بود که با آمدن امارت اسلامی، بیکار و خانه‌نشین شده است.

با آن‌که اکنون حالتش عادی است؛ اما هنوز نشانه‌های طنابی‌که برای حلق آویز کردن استفاده کرده بر روی گردنش نمایان است. به گفته خودش همین دوهفته پیش بود که خواست خودش را حلق آویز کرده وبه زندگی‌اش نقطه پایان بگذارد:«بیشتر از ده بار دست به خودکشی زده‌ام. با ابزارهای مثل سَم، مواد شوینده، قرص و حتا می‌خواستم خودم را از بلند منزل بیندازم.»

می‌گوید انگیزه‌اش برای خودکشی، بیکاری بوده است.

به گفته خودش، وی تنها نان آور خانواده است و با بدتر شدن وضعیت اقتصادی، وضعیت برایش غیرقابل تحمل شد و خواست خودش را بکشد.

در همین‌حال، برخی مسئولان صحی در هرات به شرط افشا نشدن نام شان می‌گویند که از زمان روی‌کار آمدن امارت اسلامی، آمار بیمارهای روانی در سطح این ولایت افزایش یافته است که در این میان بیشترین قربانی این بیماری دختران و زنان هستند.

به گفته این مسئولان آمار افرادی‌که به بیماری‌های روانی مبتلا شده اند، نسبت به سال‌های قیل افزایش یافته است:«تعداد مجموعی خانم‌های‌که به‌دلیل از دست دادن شغل و بسته شدن مکتب‌ها در تحولات اخیر دچار اختلال روانی شده‌اند، به ۵۶۴ نفر می‌رسد و این آمار از آغاز اولین روز آمدن امارت اسلامی تا اکنون می‌باشد.»

روان‌شناسان می‌گویند که سلب آزادی افراد سبب دچار شدن آنان به افسرده‌گی، اختلالات روانی و کج خلقی می‌شود.

فریبا نورزایی یکی از روان‌شناسان می‌گوید که از زمان روی کار آمدن امارت اسلامی آمار مراجعینی‌که دچار اختلالات روانی هستند،۵۰ در صد افزایش یافته است:«در گذشته به هر ماه به‌گونه تقریبی ۱۰۰ مریض روانی داشتم؛ اما در ماه‌های اخیر که بررسی کردم در هرماه حدود ۲۶۰ مراجعه کننده نزد من مراجعه می‌کنند.»

این در حالی است که با سقوط حکومت قبلی و تحولات سیاسی سال گذشته، شمار زیادی زنان شاغل، وظایف شان را از دست داده و خانه‌نشین شدند و هم‌چنان برای دختران بالاتر از صنف ششم نیز اجازه رفتن به مکتب داده نشد.