آنان می‌گویند که در وضعیت کنونی فقط توان خریدن نان قاق را دارند و از این طریق فرزندان و خانواده‌هایی شان را از گرسنگی نجات می‌دهند.
عبدالرحمان، یکی از باشنده‌های شهر مزارشریف به کلید می‌گوید که 10 فرزند دارد و به‌دلیل خشک‌سالی و بی‌کاری با مشکلات اقتصادی مواجه شده که فقط توان خرید نان قاق را دارند:«کاروبار نیست سال خشک آمده و پول ندارم، از همین نان قاق می‌برم 10 فرزند دارم و تنها کارگر خودم هستم با همین نان، گذران می‌کنیم، روزانه 150 افغانی را نان قاق می‌خرم.»
تاج‌الدین، یکی دیگر از باشنده‌های این شهر که برای خرید نان قاق به بازار آمده، می‌گوید که روزانه، کارگری می‌کند و در هفته چند بار می‌آید و از بازار نان قاق خریداری می‌کند.
او می‌افزاید که هفت کیلو نان قاق را به قیمت 180 افغانی خریداری می‌کند؛ به‌دلیل اینکه خرید نان گرم و آرد را ندارد:«درآمد ما هم درهمین کارگری است، سیر 180 افغانی می‌خریم، هشت نفر نان خور هستیم از همین نان می‌خریم.»
در عین‌حال، دولت محمد یکی از فروشندگان نان قاق می‌گوید که مردم در گذشته، نان قاق را برای استفاده حیوانات شان خریداری می‌کردند، اما اکنون برخی از خانواده‌ها به‌دلیل ارزان بودن آن، برای خوردن استفاده می‌کنند:«ما این نان‌ها را از گداها می‌خریم و به دو بخش سورت{جدا} می‌کنیم، مال خود را جدا می‌کنیم و یک بخشی دیگر آن را مردم یک کیلو یا دو کیلو به خوردن می‌برند.»
در همین‌حال، شعیب رسولی، یکی از کارشناسان اقتصادی می‌گوید که برای بیرون رفت از این معضل، باید شرکت‌های تولیدی که در زمان حکومت‌های قبلی وجود داشت، دوباره فعال شود و سرمایه گذارهای داخلی و خارجی در کشور جذب شود:«از همه مهم‌تر ما می‌توانیم در بخش جذب سرمایه‌گذاری های داخلی و خارجی نقش اساسی خوده ایفا کنیم تا بتوانیم کمپنی‌های بزرگ را در داخل کشور جذب کنیم تا فقر ریشه کن شود و مردم صاحب کار شود.»
این در حالی است که برنامه جهانی غذا، در تازه‌ترین آمار خود اعلام کرده است که 19 میلیون تن در افغانستان با نا امنی غذایی شدید مواجه هستند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
