مشکلات شدید امنیتی که سبب دست‌به‌دست شدن چند ولسوالی و بی‌جا شدن صدها خانواده در چند ولایت کشور گردید، نگرانی‌هایی را در سطح عام به وجود آورد و شماری از مردم را واداشته تا در تفاهم با حکومت سلاح بردارند و در رفع خطر، یک‌جا با نیروهای امنیتی دست به کار شوند.
تا کنون از تشکیل یک گروه پنج‌صد نفری در هرات و یک گروه 100 نفری در پروان خبر داده شده است. این اقدام پس از آن صورت گرفته است که نیروهای امنیتی از دو سه ولسوالی در هرات عقب‌نشینی تکتیکی نمودند و یکی-دو ولسوالی در پروان زیر فشارهای شدید امنیتی قرار گرفتند.
هرچند شماری از کارشناسان امور، مسلح‌سازی مردمی در کنار نیروهای امنیتی را در شرایط کنونی به گونه‌ی موقت برای از بین بردن مشکلات امنیتی کارساز می‌دانند؛ اما به این باوراند که اگر این پروسه درازمدت در نظر گرفته شده باشد و به شکل درست آن مدیریت نشود، در آینده خیلی مشکل‌ساز تمام می‌شود و حکومت آن را کنترول نمیتواند.
به باور این کارشناسان، حکومت افغانستان در کنار این تلاش‌های مقطعی باید برای تامین امنیت جدی و درازمدت که نتیجه‌ی اساسی در پی داشته باشد، در پی تقویت نیروهای موجود امنیتی و حمایت از رهبری ارگان‌های امنیتی در تامین امنیت نیز باشد.
کارشناسان نیروهای نظامی به این نظراند که نیروهای امنیتی افغان با تشکیلات موجود از مدتی که مسوولیت‌های امنیتی را به عهده گرفته‌اند، خیلی خوب در تامین امنیت درخشیده‌اند و یگانه مشکل آنان عدم رسیده‌گی به اکمالات به موقع آنان می‌باشد که به رهبری درست و مدبرانه ضرورت دارد. بارها از رسانه‌ها گزارش‌های به نشر رسیده که نیروهای امنیتی تا پای جان و با شکم گرسنه و حتی در حلقه‌های تنگ محاصره مقاومت کرده‌اند. این نشان می‌دهد که مشکل در توانایی‌های نیروهای امنیتی نیست، بلکه عدم مدیریت سازنده، عدم اکمالات و تجهیز و تمویل در بسا موارد سبب تشدید ناامنی‌ها و نگرانی‌ها در این زمینه شده است.
با توجه به این موارد، تا به جای این‌‌که حکومت روی پلان‌های موقتی که موثریت دایمی ندارد، فکر و اقدام میکند، بهتر است که روی پالیسی‌‌های موثر امنیتی، رهبری و مدیریت و توان‌مندسازی نیروهای موجود تمرکز نماید.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
