آنان می‌گویند که پولیس کابل برای جلوگیری و یا رسیده‌گی به این معضل توجه جدی ندارد.
از سویی هم، شهروندان کابل نیز از افزایش آزار و اذیت جنسی کودکان در این شهر ابراز نگرانی کرده و حکومت را به بی‌توجهی متهم می‌کنند.
خالد؛ یک‌تن از باشنده‌گان کابل می‌گوید که آزار و اذیت جنسی؛ یکی از بزرگ‌ترین انواع خشونت علیه اطفال می‌باشد که تاثیرات سوء آن حتا تا جوانی می‌تواند روی روان طفل ادامه پیدا کند.
وی، خواهان توجه جدی و راه‌اندازی برنامه‌های تربیتی از سوی حکومت شده می‌گوید که ادامه‌ی این روند باعث افزایش بی‌بندوباری و خشونت خواهد شد.
در همین حال، کمیسیون حقوق بشر، کارهای شاقه و بهره‌برداری از اطفال را، یکی از عوامل بارز در این معضل عنوان کرده می‌گوید که حکومت مسوولیت دارد تا جلو این‌گونه جرایم را در کشور بگیرد.
براساس گزارش این کمیسیون، بیش از 300 هزار طفل در حال حاضر در افغانستان مصروف کارهای شاقه می‌باشند.
ذبیح‌الله فرهنگ؛ رییس نشرات این کمیسیون در صحبت با کلید می‌گوید که اطفال در افغانستان، ضمن اجرای کارهای شاقه، زخمی و کشته‌شدن و دورماندن از تعلیم و تربیه، به خشونت‌های فزیکی و جنسی نیز مواجه‌اند.
با این حال، وزارت امور داخله از داشتن برنامه‌های منظم در جهت گرفتاری مرتکین جرایم، به خصوص مرتکبین جرایم ضد بشری، خبر می‌دهد.
طارق آرین؛ سخنگوی این وزارت در صحبت با کلید می‌گوید که خشونت جنسی براساس قوانین کشور جرم پنداشته شده و این وزارت متعهد به دستگیری این‌گونه مجرمان می‌باشد.
قابل ذکر است که موجودیت آزار و اذیت جنسی اطفال همواره مورد انتقاد واقع شده، اما تا کنون حکومت افغانستان برای جلوگیری از آن هیچ‌گونه اقدام ملموس نداشته‌است.
