بعد از انتخابات میزان 1398، شکل‌گیری حکومت جدید یکی از مشکلات جدی جامعه افغانی بود که تصور می‌شد اگر توافقی میان دو تیم انتخاباتی دولت‌ساز و ثبات و هم‌گرایی صورت نگیرد، کشور به بحران کشانده خواهد شد، اما با میانجی‌گری‌های بیرونی و داخلی بالاخره توافقی بر سر تقسیم قدرت میان هردو تیم به‌وجود آمد و این توافق، زمینه‌ساز این امیدواری گردید که به زودترین فرصت کابینه نیز شکل خواهد گرف. اما تا هنوز تصمیم جدی‌ای برای تشکیل کابینه دیده نمی‌شود و شماری از افراد به‌حیث کاندید و سرپرست شماری از وزارت‌خانه‌ها معرفی شده‌اند.
با آن‌که این تقرری‌ها از آغاز کار به تشکیل کابینه اطمینان می‌دهد، اما نگرانی‌هایی را نیز در پی دارد. یکی از آن نگرانی‌ها این بوده می‌تواند که تشکیل کابینه از همین اکنون شکار اختلاف درون‌تیمی شده و مشکل انتخاب را به‌وجود آورده‌است. مشکل درون‌تیمی در نهایت دردسرهایی را هم با خود دارد و آن این‌که ممکن است همانند اداره‌ی وحدت ملی و تجربه‌های گذشته‌تر از آن مصلحت جای مسلک و تخصص را بگیرد.
در کنار این، عدم معرفی کابینه به صورت همزمان مشکل فراهم‌سازی زمینه‌‌های ساده‌ی فساد را نیز با خود دارد و حکومت با دست باز، سبب ایجاد چنین مشکلی می‌شود.
اعضای جدید کابینه اگر به صورت همزمان و گروپی به ولسی جرگه معرفی نشوند و تقرری‌ها شکل فردی داشته باشد، زمینه‌ی تعامل برای احراز کرسی به‌وجود می‌آید.
در گذشته‌ها مردم شاهد بوده‌اند که معامله‌های نقدی پنهانی میان بعضی از وکلا و نامزدوزرا وجود داشته‌است. اکنون نیز ممکن است که معرفی فردی نامزد وزرا سبب ایجاد چنین وضعیتی شود و هر کاندیدی برای احراز کرسی دید و بازدیدهای خصوصی را با اعضای ولسی جرگه آغاز کند و راه برای فساد و معامله را باز نماید.
اینیک نگرانی خیلی جدی بوده و می‌طلبد که برای جلوگیری از آن، هم حکومت و هم ولسی جرگه، طرح‌هایی روی دست گیرند.
وقتی وزیری مقام‌اش را در برابر پول به‌دست بیاورد، شکی نیست که در دوران ماموریتش دست به فساد نزند.
کشور همین اکنون از مرحله‌ی حساسی در گذر است؛ از یک‌سو با بحران کرونا روبه‌رو بوده و از سوی دیگر جنگ و خشونت از آن قربانی می‌گیرد. در چنین شرایطی مردم آرزو دارند که حکومت هرچه‌زودتر اقدام به تشکیل و معرفی کابینه به ولسی جرگه کند و به‌جای مصلحت‌ها چنان‌که وعده سپرده‌است، افراد مسلکی و متخصص را در کابینه بگنجاند.
