در اعلامیه اردوی پاکستان آمده که در این دیدار، روند آشتی سیاسی در افغانستان، تلاش‌های پاکستان برای تقویت امنیت در مرز با افغانستان و حضور نزدیک به سه میلیون مهاجر افغان در خاک پاکستان، مورد بحث قرار گرفته است.
در همین حال سفارت امریکا در پاکستان نیز با نشر یک اعلامیه، گفت‌وگو در باره رهایی زندانیان و کاهش خشونت‌ها را از موضوعات بحث در این دیدار عنوان کرده است.
با این حال تحلیل گران سیاسی، در پیوند به دور تازه سفرهای خلیلراد و تعقیب اجندای تکراری از سوی وی، دیدگاه‌های متفاوتی دارند.
برخی از این آگاهان، آغاز سفرهای خلیلزاد به کشورهای منطقه را نشان دهنده تعهد امریکا برای تطبیق مواد موافقتنامه صلح با گروه طالبان می دانند.
موسی فریور؛ استاد پوهنتون کابل می گوید که سفر خلیلزاد به قطر و پاکستان، فضای تفاهم و تقارب دیدگاه را میان طرف‌های دخیل در پروسه صلح افغانستان فراهم خواهد کرد.
به گفته آقای فریور،امیدواری‌ها بر این است که خلیلزاد بتواند با درک اوضاع فعلی در افغانستان، یک نقش واضح، روشن و قابل قبول را برای پایان جنگ و تامین صلح در کشور بازی کند.
اما برخی دیگر از این تحلیلگران، سفرهای خلیلزاد را نمایشی خوانده وآن‌را در قضیه صلح افغانستان بی نتیجه عنوان می‌کنند.
نصرالله فلک؛ آگاه امور مسایل سیاسی می‌گوید، سفرهای نمایشی خلیلزاد با اجندای تکراری، جز تامین منافع امریکا و طالبان سودی برای مردم افغانستان نداشته است.
فلک افزود، با توجه به دیپلوماسی و سیطره نظامی و اقتصادی که آمریکا بر کشورهای منطقه دارد، خلیلراد با ادامه این سفرها در تلاش است تا منافع کشورهای منطقه را با منافع امریکا همنوا سازد.
زلمی خلیلزاد پیش از این به قطر سفر کرد و با ملا عبدالغنی برادر؛ رئیس دفتر سیاسی طالبان در این کشور دیدار کرد.
بر اساس معلومات وزارت خارجه آمریکا، قرار است نماینده خاص این وزارت برای صلح افغانستان، پس قطر و پاکستان به کابل نیز سفرنموده و با مقام‌های افغان دیدار کند.
این درحالیست که رهایی زندانیان حکومت افغانستان و گروه طالبان؛ امیدواری‌ها را نسبت به آغاز مذاکرات بین‌الافغانی، بیشتر ساخته است.
حکومت افغانستان بیش از 2700 زندانی گروه طالبان را آزاد کرده و بر اساس گزارش‌های تائید ناشده، قرار است یک‌هزار زندانی دیگر این گروه را نیز رها کند.
در مقابل گروه طالبان نیز نزدیک به 500 تن را که نیروهای افغان می‌خواند، آزاد کرده است.
خواستیم دیدگاه شورای امنیت ملی افغانستان را در پیوند به رهایی زندانیان طالب از زندان های حکومت افغانستان داشته باشیم، اما با تماس های مکرر موفق نشدیم.
