حقوق اشخاص دارای معلولیت

(گفتگوی یک زن و شوهر به ارتباط حقوق طفل معلولشان، زن 25 ساله، مرد32 ساله )
موسیقی کوتاه متن
زن (با خوشحالی و مهربانی): مانده نباشی…
مرد (با خستگی): زنده باشی، امروز بسیار ذله شدم، شار بسیار بیروبارک بود… امروز بسیار خوش مالوم می شی چی گپ است؟
زن: امروز فخریه جان آمده بود!
مرد: فخریه؟
زن: ها! همو خواهر خوانده ام که ده کدام دفتر از خاطر زن ها و اطفال کار می کد…
مرد: فامیدم… خو چی قصه می کد؟
زن: بسیار چیزهای خوب گفت، گفت که جاهای زیادی هست که به معلولین و معیوبین خدمت می کنه!
مرد: خدمت؟
زن: ها! جاهایی هست که معلولین ره آموزش می ته، برایشان کار پیدا می کنه و گفت که شفاخانه هایی هست که اونا ره تداوی و حمایت می کنه! او گفت ما هم می تانیم دخترمانه به ای جاها ببریم تا دختر ما هم ده ای بخش ها شامل شوه!
مرد: فکر نمی کنم ده ای زمانه کسی ده غم آدمای معلول و معیوب باشه!
زن: نه ای قسمی نست، فخریه جان گفت که هر شخصی که در جامعه زندگی می کنه بالای دولت حق داره، دولت در مقابل اشخاص معلول و معیوب بسیار مسئولیت ها داره حتی بیشر از اشخاص سالم…
مرد: نمی فامم اگه ای قسمی باشه بسیار خوب خواد شد..
زن: حتماً همی قسمی هست، بخیر صبح نادیه گرفته می برم ده دفتر فخریه جان تا که دختر مه هم از خدمات دولتی استفاده بتانه و حق خوده به دست بیاره…