زعفران یک نبات خوشبو، آرام بخش و طبی می باشد که در آب و هوای افغانستان به خوبی رشد و نمو نموده وحاصل زیادی می دهد.
اگر تمام زمین های زراعتی کشور زعفران کشت شوند، باز هم این محصول در بازار جهانی جایگاهی برای فروش خواهد داشت، اما دهقانان ولایت های شمالی ازعدم دسترسی به پیاز این نبات شکایت دارند.
هر چند در سال های اخیر، ولایت هرات از لحاظ ترویج کشت زعفران به عنوان جاگزین خوب در برابر تریاك، نمونهء خوبی به حساب می آید. ولی دهقانان ولایت های شمالی نیز علاقمندی زیادی به کشت آن دارند.
حمیدالله یکی از دهقانان ولایت بلخ که 4 سال است زعفران کشت می کند، می گوید: “از کشت زعفران بسیار خشنود و راضی هستم، هرچند محصولی که در جریان سال جاری برداشته ام به یک کیلو گرام نمی رسد، ولی همین مقدار را اگر بفروشم، مبلغ 80 هزار افغانی به دست می آورم.”
به گفتهء وی 4 سال پیش پسرش، مقدار کمی از پیاز زعفران را از کشور ایران آورده بوده، ولی او در این چند سال توانسته با تلاش و زحمت، مقدار آن را افزایش دهد و سایر دوستان وهمسایگان را به این کار تشویق کند.
او به صورت نمونه به چند تن از دهقانان پیاز توزیع نموده و باور دارد که اگر پیاز زعفران بیشتری در دسترس داشته باشد، می تواند علاقمندی سایر دهقانان را درین راستا حاصل نماید. او تصمیم دارد تا با انکشاف کشت زعفران در سال های آینده، پول بیشتری به دست آورد.
حاجی نصیر، یکی از دهقانان ولایت جوزجان می گوید، مجموع برداشت او از یک جریب زمین معمولی، بیشتر از 5 هزار افغانی نمی شود، ولی اگر او زعفران کشت کند، می تواند از یک جریب زمین یک کیلو گرام زعفران حاصل بگیرد که نزدیک به 4 هزار دالر امریکایی قیمت دارد. اما نامبرده همچنان از کمبود پیاز زعفران در این ولایت شاکی بوده.
به نظر كارشناسان باید سایر ولایت ها مثل هرات، در رفع این نیاز دهقانان ولایت شمالی كمك كنند.
نبی شینواری مسئول عمومی ریاست ترویج و انکشاف وزارت زراعت می گوید که پیاز زعفران به اندازهء کافی در ولایت هرات موجود می باشد.
به گفتهء وی شرکت هایی نیز در این زمینه فعالیت می نمایند تا پیاز زعفران را در دسترس دهقانان شمال قرار دهند.
وی می گوید: “به منظور بلند بردن سطح آگاهی دهقانان ولایت های شمال، کورس های آموزشی کشت، نگهداری، برداشت و پروسس زعفران را در ولایت بلخ برای دهقانان 5 ولایت شمالی کشور راه اندازی کرده ایم.”
به باور آقای شینواری “سه کشور هسپانیا، ایران و ایتالیا که بیشترین تولیدات زعفران در جهان را دارند، هنوز نتوانسته اند تا 20 درصد نیازمندی زعفران بازار جهانی را تأمین کنند، اگر تمام زمین های زراعتی افغانستان زیر کشت زعفران قرار گیرد، باز هم تقاضای جهانی برای خرید از آن وجود خواهد داشت.”
کارشناسان امور بر این باور اند که با ترویج کشت زعفران، زمینهء کار برای تعداد زیادی از هموطنان ما فراهم شده و سبب بلند رفتن اقتصاد آنان خواهد شد.
احمد ولی سنگر، کارشناس خدمات سکتوری ولایت بلخ می گوید: “اگر کشت زعفران در ولایت بلخ ترویج شود، زمینهء کار برای مردم فراهم گردیده و میزان بیکاری که یکی از معضله های عمده در کشور به خصوص در ولایت های شمالی شمرده می شود، كاهش خواهد یافت.”
وی اضافه می كند: ” ترویج کشت زعفران هم باعث تأمین اقتصاد دهقانان می گردد وهم سبب بلند رفتن اقتصاد کشور می شود.”
از سوی دیگر، زعفران كشت حلال بوده و به جای آسیب رساندن به جامعه، موجب سود حلال می گردد.
حاجی غوث الدین یکی از دهقانان ولایت سرپل که سال های قبل کوکنار کشت می کرده می گوید: “امسال تصمیم دارم تا زعفران کشت کنم، چون ازعلمای دین شنیده ام که کشت کوکنار حرام بوده و باعث بدبخت شدن مردم می گردد.”
این در حالیست که زعفران افغانستان از لحاظ کیفیت در نمایشگاهء محصولات زراعتی در امریکا، مقام اول را كسب نمود.
لازم بذكر است كه در حال حاضر یک کیلوگرام زعفران خالص 3 الی 4 هزار دالر امریکایی در بازارهای داخلی کشور خریده می شود که سه شرکت خصوصی در قسمت خرید آن در کشور، فعالیت می کنند.
به باور آگاهان امور زراعتی، زعفران 90 در صد با آب و هوای افغانستان سازگار بوده و اکثریت زمین های زراعتی قابلیت کشت این نبات را دارا می باشند.
براساس تحقیقات انجام شده، هر جریب از زمین های شمال کشور، قابلیت حاصل دهی یک تا یک ونیم کیلو زعفران را دارا می باشد.
جالب این است كه یکی از خصوصیات زعفران نیاز كم این محصول به آب است. این مورد می تواند نوید خوبی باشد برای دهقانانی که از کمبود آب در مزرعهء خود شکایت دارند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
