چاپ اندازان و علاقمندان ورزش محلی بزکشی در ولایت بامیان، از نبود میدان مخصوص بزکشی در این ولایت شاکی اند و از نهاد های مسئول میخواهند تا در این زمینه توجه نمایند.
بزکشی از جمله ورزش های سنتی در افغانستان است که برای نخستین بار به عنوان ورزش ملی انتخاب شده است و مسابقات این ورزش اکثر در فصل خزان و اوایل بهار برگزار می گردد.
این ورزش به رغم پر مخاطره بودن آن علاقمندان زیادی دارد و معمولا در روز های جشن خوشی مردم به این ورزش می پردازند.
در بامیان نیز این ورزش شایقین به خصوص خود را دارد، اما ورزشکاران و چاپ اندازان از نبود میدان مشخص غرض برگزاری مسابقات در این ولایت شکایت دارند.
غزال الدین یکی از چاپ اندازان مرکز ولایت بامیان می گوید:” مدت پنج سال است که اسپ دارم و به این ورزش می پردازم، اما در این مدت هیچ نوع همکاری از سوی مسئولان ورزش با چاپ اندازان این ولایت صورت نگرفته است.”
به گفته غزال الدین آنان نظر به علاقه یی که به این ورزش دارند، حتی مصارف مسابقات را از هزینه شخصی خود می پردازند.
میرزاحسین یکی دیگر از چاپ اندازان این ولایت می گوید که مدت 14 سال است که وی به این ورزش می پردازد، اما در این مدت حتی دولت به آنان یک میدان درست مساعد نساخته است.
این بازی در میان باشندگان کشورهای آسیای میانه و افغانستان علاقمندان خاص دارد و تماشاچیان به این باوراند که این بازی سبب اتحاد و همبستگی میان اقوام می گردد.
مهری یکی از علاقمندان بزکشی که برای تماشای مسابقه آمده است می گوید:” ورزش در کل در اتحاد و همبستگی میان مردم رول دارد و ورزش بزکشی که یکی از ورزش های محلی می باشد بیشتر سبب می شود تا مردم در کنار هم فارغ از هر نوع تعلقات قومی به تماشا بیایند.”
بزکشی در میان اقوام عشایری ترک تبار که از شمال و شرق دورتر آمده بودند و از چین و مغولستان به سمت غرب گسترش یافته بودند، آغاز شد و از زمان سکاها تا دهه‌های اخیر، بزکشی میراثی از دوران گذشته باقی مانده است.
در هنگام حاکمیت رژیم طالبان، بزکشی در افغانستان متوقف شده‌بود، به این دلیل که طالبان بزکشی را غیراخلاقی دانسته بودند. بعد از شکست طالبان، انجام این بازی دوباره آغاز گردید و بیشتر در ولایات شمالی و مناطق مرکزی انجام می شود.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
