معلومات کلیدگروپ در حوزه‌غرب نشان می‌دهد که رقم قضایای تجاوز جنسی علیه کودکان طی دو سال اخیر در ولایات این حوزه سیرصعودی داشته است.
طبق ارقام شبکه حفاظت از کودکان با گذشت کمتر از چهار ماه از سال روان (1398) خورشیدی 120 شکایت مبنی بر قضایای تجاوز جنسی علیه کودکان در ولایات غربی افغانستان ثبت گردیده است؛ در حالیکه سال قبل (1397) در مجموع نزدیک به 95 شکایت از قضایای تجاوز جنسی بر کودکان ثبت این شبکه شده بود.
بربنیاد تحقیق این شبکه در جریان دو سال اخیر در هر ماه حدود 40 کودک در حوزه‌غرب در معرض خشونت‌های جنسی قرار گرفتند که بین 3 تا 4 کودک قربانی تجاوز جنسی شده‌اند.
اما از میان این قضایا در سال روان خورشیدی فقط 34 قضیه تجاوز جنسی علیه کودکان در اداره‌های سارنوالی ولایات حوزه‌غرب ثبت شده است.
مسئولان این ادارات می‌گویند که در سال گذشته (1397) خورشیدی در مجموع 50 قضیه ثبت و بررسی شده بود؛ اما در سال روان با گذشت کمتر از چهار ماه 34 قضیه به این اداره‌ها تحت بررسی قرار گرفته است که طبق این ارقام قضایای تجاوز جنسی بر کودکان در ولایات هرات، بادغیس و فراه افزایش بیشتر از 50 درصدی را نشان می‌دهد.
براساس ارقام متذکره در سال جاری خورشیدی 16 قضیه در هرات، 6 قضیه در بادغیس، 9 قضیه در فراه و 3 قضیه در ولایت غور مبنی بر تجاوز جنسی علیه کودکان ثبت و بررسی شده است.
به گفته این مسئولان بسیاری از خانواده‌های کودکان قربانی به خاطر حفظ حیثیت خانوادگی و تهدید از سوی عاملان اصلی این گونه قضایا از روند بررسی دوسیه های شان خودداری می‌کنند.
مسئولان کمیسیون مستقل حقوق بشر و شبکه حفاظت کودکان در ولایات غربی این موضوع را تائید می‌نمایند.
آنان پولیس به خصوص نیروهای کشفی و تحقیقی را در این زمینه متهم به بی پروایی می‌کنند.
نهاد های مسئول چگونه به قضایا رسیدگی می کنند؟
شبکه حافظت از کودکان که تحت اداره ریاست کار و امور اجتماعی هرات قرار دارد، اسنادی را در اختیار کلیدگروپ قرار داده است که این نهاد جهت رسیدگی به قضایای تجاوز بر کودکان با ارسال مکتوبی از قوماندانی امنیه نیز در خواست همکاری را کرده است.
اکنون مسئولان این شبکه و کمیسیون مستقل حقوق بشر می گویند که بارها اینگونه مکتوب ها به قوماندانی امنیه فرستاده شده؛ اما تا هنوز همکاری لازم از سوی این نهاد امنیتی صورت نگرفته است.
آنان عدم همکاری پولیس، افزایش شمار بیجا شده‌های داخلی، نا امنی، نفوذ عاملان اصلی خشونت‌های جنسی بر روند بررسی دوسیه‌ها، عدم آگاهی خانوادهها از مصوونیت کودکان و فقر سواد را از عوامل افزایش رقم تجاوز جنسی علیه کودکان عنوان می‌کنند.
این مسئولان اظهار می‌دارند که بیشتر کودکان بی سرپرست، کارگر، کودکانی که والدین شان معتاد به مواد مخدر می‌باشند و یا هم کودکان که از ایران رد مرز می‌شوند؛ از سوی خویشاوندان و دوستان شان مورد تجاوز جنسی قرار میگیرند.
محمد نعیم صابر مسئول شبکه حفاظت از کودکان میگوید:«در حوزه غرب سالانه 400 تا 500 قضیه خشونت علیه کودکان از سوی این شبکه ثبت می‌گردد که 20 فیصد آن (حدود 95 قضیه) شامل خشونت‌های جنسی علیه کودکان می‌شود.»
آقای صابر علاوه می‌کند که با گذشت بیش از سه ماه از سال روان خورشیدی 120 شکایت از قضایای تجاوز جنسی علیه کودکان در ولایات غربی ثبت شده که تنها 8 قضیه آن به سارنوال ارجاع گردیده است.
او هم چنان می افزاید:« بسیاری از خانواده‌های کودکان قربانی شده به دلیل حفظ حیثیت و تهدید عاملان اصلی این قضایا از روند بررسی شکایت‌های شان از سوی اداره‌های عدلی و قضایی پرهیز می‌کنند.»
به گفته او، تحقیقات این شبکه نشان می‌دهد که در هر ماه 40 کودک در معرض آزارهای جنسی قرار میگیرند که از این میان 3 تا 4 کودک قربانی تجاوز جنسی می‌شوند.
مسئول شبکه حفاظت از کودکان در حوزه غرب از کم‌توجهی پولیس انتقاد می‌کند.
محمد نعیم صابر هم چنان علاوه می کند که بارها به گونه کتبی از پولیس جهت جلوگیری از خشونت‌های جنسی علیه کودکان به خصوص کودکان کارگر درخواست همکاری شده؛ اما تا اکنون پولیس در این زمینه همکاری لازم را نداشته است.
محمد نعیم صابر اضافه می‌کند که شبکه حفاظت از کودکان در حوزه‌غرب جهت آگاهی دهی از مصوونیت کودکان برنامه‌های را راه اندازی کرده است و در کنار این روند بررسی دوسیه‌های قضایای تجاوز بر کودکان را نیز پیگیری می‌نماید.
ارگان های کشفی نسبت به این مساله بی پروا اند
مسئولان کمیسیون مستقل حقوق بشر در حوزه‌غرب نیروهای کشفی و تحقیقی را جهت رسیدگی به قضایای تجاوز علیه کودکان به بی پروایی متهم می‌کنند.
ملکه رسولی معاون بخش حمایت از حقوق کودکان دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در حوزه‌غرب به کلیدگروپ میگوید:”نیروهای امنیتی و خانوادهها هنوز به حقوق کودکان احترام و ارزش نمی‌دهند و به همین دلیل بیشتر کودکان در معرض خشونت‌های جنسی قرار میگیرند.”
معاون بحش حمایت از حقوق اطفال در این کمیسیون مدعی است که کودکان در محیط‌های نظامی مصوونیت ندارند و در معرض خشونت های جنسی قرار دارند.
ملکه رسولی تصریح می‌کند که عملکرد اداره‌های عدلی و قضایای هم در روند بررسی دوسیه های خشونت علیه اطفال قابل تائید نیست.
بانو رسولی معتقد است که بی پروایی خانوادهها، نیروهای امنیتی، فرار عاملان خشونت از قید قانون و افزایش بیجاشده‌های داخلی سبب شده است که رقم قضایای تجاوز بر کودکان سیر صعودی داشته باشد.
وی با اینکه رقم افزایش را مشخص نمی‌کند؛ اما میگوید که کمیسیون حقوق بشر از این موضوع نگران است.
وی هم چنان بیان میدارد که کارمندان این کمیسیون برای احیای حقوق کودکان متضرر بارها دادخواهی‌ها و نظارت‌های از روند بررسی دوسیه‌های قضایای مختلف داشته و دارند.
با این حال عبدالاحد ولی‌زاده سخنگوی پولیس هرات ادعای مسئولان کمیسیون مستقل حقوق بشر و شبکه حفاظت کودکان را مبنی بر کم‌توجهی پولیس جهت رسیدگی به خشونت‌های جنسی علیه کودکان نمی‌پذیرد.
ولی زاده می گوید: «هر نوع شکایتی که در راستای خشونت‌های جنسی علیه کودکان صورت می‌گیرد، نیروهای امنیتی طبق قانون عمل می‌نمایند.»
آقای ولی‌زاده علاوه می‌کند که بسیاری از قضایای خشونت به ویژه تجاوز علیه کودکان مستقیم در اداره سارنوالی ثبت می‌شود و به همین خاطر رقم اندکی ثبت نهادهای امنیتی می‌شود.
به گفته وی سال گذشته (1397) خورشیدی حدود 4 تا 5 قضیه بیشتر ثبت قوماندانی امنیه نشده است.
قربانیان خشونت های جنسی به کجا مراجعه می کنند؟
ماری میهن یار آمر سارنوالی منع خشونت و تخلفات کودکان در سارنوالی استیناف ولایت هرات میگوید: «در سال روان خورشیدی 16 قضیه تجاوز جنسی علیه کودکان در اداره سارنوالی ثبت شده است که تمامی این قضایا بررسی و 16 تن هم در پیوند به این قضایا مطابق قانون به مجازات محکوم شدند.»
بانو مهین‌یار اضافه می‌کند که در سال 1397 خورشیدی در مجموع 29 قضیه ثبت گردیده بود.
وی هم چنان بیان میدارد که با گذشت کمتر از چهار ماه از سال روان خورشیدی به دلیل افزایش رقم بیجا شده‌های داخلی شمار قضایای تجاوز جنسی علیه کودکان در هرات بیشتر شده است.
به گفته ماری مهین‌یار بیشتر عاملان اصلی این قضایای دوستان و نزدیکان اطفال و در برخی از قضایا هم ملا امامان مساجد بوده‌اند.
آمر سارنوال منع خشونت و تخلفات کودکان در سارنوالی استیناف ولایت هرات اضافه می‌کند که عاملان اصلی قضایای سال روان که 16 تن بودند، از 16 تا 20 سال زندان محکوم شده‌اند.
ماری مهین‌یار تاکید دارد که بیشتر کودکان دختر در هرات در معرض خشونت‌های جنسی قرار دارند؛ اما در ولایت فراه خشونت های جنسی علیه کودکان پسر اعمال می‌شود.
سیتا میرزاخیل آمر خشونت علیه زنان در سارنوالی ولایت فراه به کلیدگروپ میگوید:« طی دو سال اخیر 40 قضیه از خشونت‌های مختلف النوع که علیه کودکان صورت گرفته که به اداره سارنوالی فرستاده شده بود و از میان این قضایا 10 قضیه در سال 1397 خورشیدی مربوط به تجاوز علیه کودکان بوده است.»
بانو میرزاخیل می‌افزاید که با گذشت بیش از سه ماه از سال روان خورشیدی 9 قضیه تجاوز بر کودکان ثبت و بررسی شده است که نظر به سال قبل بیشتر از 60 درصد افزایش را نشان می‌دهد.
وی به این باور است که اکثر فامیل‌ها به خاطر حفظ حیثیت و یا به نحوی با عاملان اصلی خشونت‌های جنسی علیه کودکان شان به تفاهم می‌رسند و به همین اساس بسیاری از قضایا دور از چشم اداره‌های عدلی و قضایی باقی می‌ماند.
به گفته سیتا میرزاخیل کودکانی که قربانی تجاوز جنسی شدند بین سنین 5 تا 14 سال قرار دارند.
یافته‌های کلیدگروپ طبق معلومات سارنوالی استیناف ولایت بادغیس نشان می‌دهد که رقم تجاوز جنسی علیه کودکان در این ولایت نسبت به سال قبل آن 50 درصد افزایش یافته است.
احمدجان عزیزی، رییس سارنوالی استیناف ولایت بادغیس به کلیدگروپ میگوید:«در سال 1397 خورشیدی 6 قضیه تجاوز ارجاع و بررسی شده بود اما با گذشت کمتر از چهار ماه از سال روان خورشیدی رقم مشابه (6 قضیه) سال قبل ثبت شده است.»
آقای عزیزی هم چنان می افزاید: “در دو سال اخیر 12 تن از عاملان این قضایا بازداشت و مجازات شدند.”
وی نا امنی و بیسوادی را از عوامل اصلی افزایش رقم قضایای تجاوز جنسی علیه کودکان می‌پندارد.
در ولایت غور با اینکه رقم واقعات خشونت‌های جنسی علیه کودکان کمتر از دیگر ولایات نیست؛ اما مسئولان اداره سارنوالی استیناف این ولایت به کلید گروپ می‌گویند که در اکثر موارد خانوادهها با اتکا به عبارت “شرم زمانه” از رسمی شدن قضایای تجاوز جنسی بر کودکان شان پرهیز می‌کنند.
گل محمد پویا، سارنوال بخش تحقیق منع خشونت و تخلفات کودکان سارنوالی استیناف ولایت غور میگوید:” در دو سال اخیر 48 قضیه مربوط به کودکان به این اداره ثبت و بررسی گردیده است که در سال گذشته خورشیدی 5 قضیه تجاوز بر کودکان دانسته شده بود و با گذشت حدود چهار ماه از سال 1398 خورشیدی 3 قضیه تجاوز بر کودکان ثبت و بررسی شده است.”
به گفته وی طبق ارقام فوق رقم قضایای تجاوز بر کودکان در ولایت غور افزایش قابل ملاحظه‌ای نداشته است.
این در حالیست که شماری از فامیل‌های کودکان که قربانی خشونت‌های جنسی شده‌اند، از عدم تحقق عدالت در راستای بررسی دوسیه‌های فرزندان شان از سوی اداره‌های عدلی و قضایی انتقاد می‌کنند.
چه کسانی قربانی تجاوز جنسی می شوند؟
گل احمد یکی از کارگرانی است که در مرکز شهر هرات کارهای ساختمانی را انجام می‌دهد؛ او به دلیل مشکلات اقتصادی فرزند 8 ساله خود را هم برای بدست آوردن مبلغ پولی به کارگری فرستاده بود.
اکنون او ادعا می کند که صاحب کار، بر فرزندش تجاوز جنسی کرده است.
گل احمد که به داخل دهلیز سارنوالی حضور داشت گفت که صاحب کار فرزندش سرمایه دار می‌باشد و می‌خواهد که با پرداخت رشوه دوسیه را به نفع خود بسته کند.
همچنان شماری از کودکان که قربانی تجاوز جنسی شده اند خواهان تامین عدالت در روند بررسی دوسیه های شان می‌باشند.
شیرین‌گل (نام مستعار) دختر 12 ساله که هنوز بر اساس قانون مدنی کشور کودک دانسته می‌شود پسر عمه‌اش بر وی تجاوز کرده است.
این دختر از مهر مادر محروم است و پدرش هم سه ماه قبل بعد از قضیه خشونت جنسی علیه‌اش، او را از خانه بیرون کرده و هم اکنون در خانه امن پناه برده است.
این دختر به خبرنگار کلید میگوید:” هنوز پسر عمه‌اش دستگیر نشده است و از نهادهای امنیتی و اداره‌های عدلی و قضایی می‌خواهد که عامل اصلی این قضیه را بازداشت و عدالت را تامین کنند.”
کشورهای جهان برای حمایت از حقوق کودکان در سال 1979 میلادی تصمیم به ایجاد “کنوانسیون حمایت از کودک” گرفتند و افغانستان هم در کنار سایر تعهدات بین‌المللی‌‌اش به این کنوانسیون پیوست.
با این حال قانون حمایت از کودکان و پیوستن به کنوانسیون حمایت از کودک به باور بسیاری از آگاهان نتوانسته سبب بهبود وضعیت زندگی کودکان افغانستان شود و هنوز در مناطق دور و نزدیک شهرها و ولسوالی‌‌های ولایات حوزه غرب همه روزه شماری از کودکان مورد آزار جنسی قرار میگیرند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
