مبین قادری؛ رییس این اداره با اشاره به موجودیت بیش از ۱۰ هزار بی‌جا شده داخلی در این ولایت، به کلید گفت، در جریان سه ماه گذشته، ۶ هزار و ۳۶۸ فامیل از ولسوالی‌ها و ولایت‌های مختلف، به هرات بی‌جا شده‌اند.
وی، افزایش دامنه جنگ و ناامنی‌ها، خشک‌سالی و فقر را یکی از عمده‌ترین دلایل افزایش شمار بی‌جا شده‌گان داخلی در ولایت هرات خواند.
از سویی هم، قادری گفت که بیشتر بیجاشده گان داخلی در ولایت هرات را باشنده‌گان ولسوالی‌های شیندند، اوبه، پشتون‌زرغون و باشنده‌گان ولایت‌های فراه، بادغیس، غور، فاریاب و هلمند تشکیل می‌دهند.
با این حال، رئیس امور مهاجرین ولایت هرات، از کاهش کمک‌ها به بی‌جا شده‌گان داخلی خبر داد.
به گفته وی، با حمایت نهادهای کمک‌رسان، هم‌اکنون ۱۷۰۰ تن از بیجاشدهگان داخلی وعودت کننده‌گان، در بخش‌های زراعتی و آموزش فن وحرفه، کار می‌کنند و آموزش می‌بینند.
در همین حال، برخی اعضای شورای ولایتی هرات، افزایش تعداد بیجاشدهگان داخلی را معضل جدی در این ولایت خوانده، خواهان برگشت دادن آنان به مناطق اصلی‌شان‌اند.
عبدالرحیم صالحی تیموری؛ عضو شورای ولایتی هرات به این باور است که بیش از ۵۰ درصد از بی‌جا شده‌گان داخلی در این ولایت را افراد سوء‌استفاده‌گر تشکیل داده که برای جلب کمک‌ها تلاش می‌کنند.
با این همه، جیلانی فرهاد؛ سخنگوی والی هرات می‌گوید، تلاش‌ها برای حمایت و فراهم‌سازی زمینه برای بازگشت بیجاشدهگان داخلی به مناطق اصلی‌شان جریان دارد.
فرهاد گفت، این روند پس از پاک‌سازی مناطق مختلف از وجود طالبان آغاز خواهد شد.
این درحالی‌ست که به گفته مسوولان ریاست امور مهاجرین وعودت کننده‌گان ولایت هرات، از دوسال به اینسو، هیچ بیجاشده داخلی، به مناطق اصلی‌شان برگشتانده نشده‌اند.
از سویی هم، یک بررسی تازه کمیته بین‌المللی نجات یا (IRC) نشان می‌دهد که در کنار جنگ و شیوع ویروس کرونا، خشک‌سالی نیز باعث شده که در سال جاری، نیمی از جمیعت افغانستان با کم‌بود مواد غذایی مواجه شوند.
