شش ورزشکار کشور که در مسابقات المپیک 2012 لندن شرکت کرده بودند با بدست آوردن یک مدال برونز صبح (24اسد) در میدان‌هوایی کابل از سوی مردم و مقامات دولتی به گرمی استقبال شده و از آنها به عنوان افتخار آفرینان ملی یاد شد.
هزاران تن از شهروندان کابل به منظور استقبال کاروان ورزشی المپیک لندن به میدان‌هوایی کابل رفته بودند، با سردادن شعار و اهدای دسته‌های گل به قهرمانان المپیک از آنها قدردانی نمودند.
حسن غلامی که دسته گلی در دست داشت گفت: “در المپیک لندن یک بار دیگر ثابت شد که افغان‌ها هم می‌توانند در ورای آتش و جنگ بر سکوهای قهرمانی ایستاده شوند و بیرق کشورشان را به اهتزاز در آورند.”
در این میان خانم‌ها نیز به استقبال ورزشکاران کشور رفته بودند و از موفقیت کاروان ورزشی افغانستان در لندن احساس افتخار می کردند: “من زینب اخلاقی هستم امروز بسیار خوش هستم و به ورزشکاران کشورم افتخار می‌کنم که توانستند مدال المپیک را بدست بیاورند، من ساعت چهار صبح برای استقبال قهرمانان کشورم به میدان‌هوایی آمده بودم و بی‌صبرانه منتظر دیدن آنها بودم.”
ورزشکاران افغانستان در المپیک لندن در رشته‌های تکواندو، دوش، جودو و بوکس به مسابقه پرداختند که از این میان روح‌الله نیکپا تکواندو کار کشور توانست به مدال برونز المپیک لندن دست یابد اما نثار احمد بهاوی به دلیل مصدومیت از ناحیه پا در برابر حریف خود شکست خورد. روح الله نیکپا در میدان هوایی کابل به کلید گفت: “برای بدست آوردن مدال طلا راهی المپیک لندن شده بودم اما نتوانستم مدال طلا را بدست آورم.”
نیکپا وعده داد در مسابقات المپیک 2016 که در ریو پایتخت برازیل برگزار می‌شود، برای بدست آوردن مدال طلا تلاش کند.
وی افزود:”واقعاً خوشحال هستم که یک بار دیگر توانستم از مسابقات المپیک مدال بگیرم، من به قصد مدال طلا به المپیک 2012 لندن رفته بودم، زحمت زیاد کشیده بودم، متاسفانه قسمت نبود ولی بازهم توانستم مدال برونز بگیرم خوشحال هستم و راضی هستم که با دست پر برگشتم، انشاالله در المپیک بعدی جبران می‌کنم.”
نثار احمد بهاوی دیگر تکواندوکار کشور با وجود مصدومیت، در رقابت‌ها حاضر شد و با دلاوری تمام به مبارزه پرداخت.
بهاوی که بیرق افغانستان را در افتتاحیه المپیک لندن حمل می کرد، در مراسم استقبالی که در غازی استدیوم برگزار شده بود در جمع مردم گفت: “تیم ورزشکاران افغان از بازی‌های المپیک لندن با دست پر برگشته و برای کشور جایگاه خوبی در المپیک لندن به دست آورده‌اند.”
بهاوی در مورد مصدومیت پایش در لندن گفت: “با آنکه از ناحیه پا به شدت مصدوم بودم اما آخرین تلاش‌های خود را کردم تا مدال بدست بیاورم اما اینکه نصیب نبود، باز هم با دست خالی نیامدیم با دست پر برگشتیم و این افتخار بزرگ برای مردم کشور است، چندین کشور نتوانستند مدال بگیرند اما افغانستان مدال المپیک را گرفت.”
وی که قبل از مسابقات از ناحیه پا مصدوم شده بود و داکتران اجازه شرکت در مسابقه را به وی نداده بود، برای بدست آوردن مدال، آخرین تلاش‌هایش را به خرج داد، به نحوی که حاضران در المپیک لندن از شجاعت وی شگفت‌زده شده بودند.
گزارشگر ورزشی بی‌بی‌سی در هنگام مبارزه بهاوی و حریف ایتالیایی‌اش گفت: “شجاعت افغان‌ها را نمی‌شود بیان کرد. بهاوی با وجود مصدومیت، هنوز می‌جنگد. به خاطر شجاعتش باید مورد تقدیر ملکه قرار بگیرد.”
تهمینه کوهستانی که تنها نماینده زن کاروان ورزشی المپیک لندن در بخش دوش بود، کارنامه ورزشکاران کشور را ستوده گفت: “این تیم ورزشی توانسته با بدست آوردن یک مدال برنز در میان کشور‌های شرکت‌کننده مقام 81 را برای افغانستان کسب نماید.”
تهمینه افزود: “می‌خواهم دست آورد ورزشکاران کشور خود را از مسابقات لندن برای مردم تبریکی بدهم، خوشحال هستم که با مدال برگشتیم.”
از سوی دیگر جنرال ظاهر اغبر؛ رییس کمیته ملی المپیک با استقبال از ورزشکاران کشور گفت، این تیم ورزشی در برابر حریفان خود درخشش خوبی داشته‌اند.
ریس کمیته ملی المپیک افزود: “نیکپا بود که بیرق پرافتخار کشور را در بین 204 کشور به اهتزاز درآورد و جایگاه افغانستان را در بین کشور‌های شرکت کننده در رده 81 رقم زد، چهره با افتخار و قهرمان دیگر کشور نثار احمد بهاوی یک بار دیگر غیرت افغان‌ها را به دنیا نشان داد که حتا ملکه بریتانیا به غیرت این جوان شگفت‌زده شد.”
ریچارد استک سفیر بریتانیا در کابل می‌گوید، افغانستان با بدست آرودن مدال برونز برای جهانیان نشان داد که ورزشکاران افغان می‌توانند با قوی‌ترین ورزشکاران دنیا رقابت نمایند.
سفیر بریتانیا احساساتش را چنین ابراز کرد: “این ورزشکاران نه تنها مدال بدست آورده‌اند بلکه برای دنیا ثابت ساختند که روز‌های تلخ و غمگین را پشت‌سر گذشته‌اند.”
درهمین حال شماری از اعضای ولسیجرگه برای رشد ورزشکاران کشور خواهان ایجاد وزارت ورزش و جوانان از سوی حکومت شدند.
نقیب فایق عضو ولسی جرگه می‌گوید: “به زودی ولسیجرگه طرحی را تصویب خواهد کرد که براساس آن مالیه دخانیات افزایش یافته و از آن در بخش تقویه ورزش استفاده گردد.”
محمد محقق عضو دیگر ولسی جرگه کسب مدال توسط روح الله نیکپا را گام مهم در راستای تشویق جوانان به ورزش بیان نموده گفت: “روح الله نیکپا دومین بار است که در مسابقات جهانی مدال کسب می‌کند، این افتخار برای ملت افغانستان که روح‌الله نیکپا و نثاراحمد بهاوی با حضور در المپیک 2012 لندن توانستند برای ملت افغانستان افتخار کسب کنند و غیرت افغان‌ها را به نمایش بگذراند.”
اما چیزی که توجه همه را در خارج و داخل کشور جلب کرد این بود که المپیک لندن و شرکت ورزشکاران افغان در آن یک بار دیگر ثابت کرد که افغان‌ها در مسایل و تعاملات ملی با کنار گذاشتن تمام اختلافات سلیقوی و بینش‌های متفاوت سیاسی و اجتماعی، با هم یک پارچه می‌شوند. امیدواری برای اخذ مدال در بازی‌های المپیک و حمایت از ورزشکاران به وضوح نمایانگر آن بود که حداقل در ورزش هم که شده، دیگر کسی خود را به قوم، ملیت، سمت و زبان معینی مربوط ندانسته، فقط به مام میهن و سربلندی کشور می‌اندیشند.
تمام رسانه‌های تصویری، چاپی، صوتی و شبکه‌های اجتماعی، بدون در نظرداشت کدام ملحوظ و طرز فکر بخصوصی، به یک نوع اتحاد و وفاق ملی که قبلاً نمونه‌اش را کمتر شاهد بودیم، برای اولین بار دست یافته بودند و پیروزی‌های ورزشکاران را در سرخط اخبار و گزارش‌های خود قرار داده بودند.
دولت‌مردان کشور نیز که این رقابت‌ها را پیگیری می‌کردند، به این مهم اشاره داشتند.
شهزاده مسعود مشاور رییس جمهور کرزی و معاون کریکت بورد افغانستان در مورد کامیابی روح الله نیکپا گفت: “بازی روح الله نیکپا بسیار با مهارت و تخنیکی پیش رفت، بازی وی قابل قدر است، این که وی مدال برونز را کسب کرد به نظر من از مدال طلا با ارزش‌تر بود. یکی مهارت و روحیه عالی خودش بود و دیگر دعای مردم افغانستان بود که او را کمک کرد، شما باور کنید که دیشب تا ساعت 2 و 30 دقیقه پیر و جوان در شهر کابل به خاطر کامیابی روح الله دعا می‌کردند.”
در ذیل نمونه‌های از صد‌ها نقطه نظر و احساسات مردم را که در شبکه‌های اجتماعی از جمله فیس بوک و تویتر درج شده بود می‌خوانیم:
– بزن بهاوی، بزن … حتا اگر تو برنده هم نشوی، قهرمان مایی!
– بهاوی یک‌بار دیگر ثابت کن که افغانستان تنها یک کشور جنگ‌زده نیست.
– افتخارات مشترک داریم، دردهای مان نیز مشترک است؛ پس چرا«ما» نمی‌شویم؟!
– من تا 2 شب بازی روح الله را تماشا کردم، و بسیار خوش شدم که وی مدال به دست آورد.
– نام من مقصود است، من نیز بازی روح الله را تماشا کردم، بسیار افتخار کردم لذت بردم و کیف کردم.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
