ملا برادر که از زمان ظهور طالبان در 1372 با این جریان همراهی داشت، یکی از نزدیکان ملا عمر بوده و پیوند خویشی با او دارد. وی مربوط به عشیرۀ پوپلزایی است که کرزی هم وابسته به همان عشیره میباشد. پوپلزایی ها با دو شاخۀ بارکزایی و الیکوزایی درانی ها یکی بوده، همکدیگر را برادر میدانند.
این سه شاخه از زمان احمدشاه بابا بیشترین حاکمیت را در اختیار داشته اند و سه شاخۀ دیگر درانی که شامل نورزایی، علیزایی و اسحاقزایی است، همیشه خود را از قدرت کناره دیده، وقتی طالبان ظهور کردند ، این سه شاخه بیشتر با آنان همکاری نمودند، با به قدرت رسیدن کرزی پوپلزایی و مخصوصا عملکرد های برادرش احمدولی کرزی در قندهار سه شاخۀ مقابل را بیشتر به سوی طالبان راند و عملیات های شدید نیرو های خارجی و افغان در ولسوالی های پنجوایی و ژیری و بعد هلمند بالا که بیشترعلیزایی ها و نورزایی ها دران ها سکونت دارند، این شاخه های قومی را بیشتر به سوی طالبان راند.
دولت نیز یا با نا آگاهی و یا عمدا به این مسئله توجه ننمود و به این صورت نیم بزرگی از درانی ها که بیتر در هلمند، فراه و ارزگان مستقر اند همکار طالبان شدند. قبل ازینکه برنامۀ مصالحه به وسیلۀ کرزی اعلان گردد، در رهبری طالبان بر سر این مسئله اختلاف وجود داشت و اکثریت قومندانان نورزایی، علیزایی و اسحاقزایی از قدرت ملا برادر پوپلزایی راضی نبودندو به این صورت ملا عمر زیر فشار سختی قرار داشت.
ملا برادر نیز به این بخش طالبان عمداً توجه نمیگرد و امکانات تسلیحاتی و لوژستیکی در اختیار آنها قرار نمیداد، تا اینکه در اثر فشار این قومندانان ملا رسول نورزایی شامل شورای رهبری طالبان شد و مسئول غرب افغانستان و والی فراه از سوی طالبان مقرر گردید و حافظ مجید نیز در شورای رهبری از صلاحیت های خاصی برخوردار شد.
یکی از دلایلی که ملا برادرو ملا طیب تصمیم گرفتند تا به پروسۀ صلح کرزی بپوندند همین بود که اینان از نظر قومی روز تا روز موقف خود را در درون طالبان بسیار ضعیف میدیدند و به همین خاطر تلاش کردند که قبل از آنکه از مقام های شان بیافتند، درین طرف دست و پا کنند که پاکستانی ها آنها را دستگیر و به امریکایی ها تحویل دادند.
جالب است که پاکستان نفر دوم طالبان را دستگیر و تحویل امریکایی ها میکنند، اما رهبری طالبان هیچ اعتراضی بر پاکستان نمیکند که نشان میدهد از قبل میان ملا عمر و ملا برادر جنجال به وجود آمده است و این اختلاف چیزی جز تمایل ملا برادر به پروسۀ صلح کرزی نبوده که حال ملابرادر دستگیر میگردد، اما ملا عمر اعتراض جدی را مطرح نمیسازد.
با اینکه گفته شد که مسئولیت شورای رهبری کویته بعد از دستگیری ملا عبدلغنی برادر به ملا نانی هوتک یکی از افراد قومی ملا عمر داده شد و معاون اودر این شورا ، حافظ مجید نورزایی که در زمان امارت طالبان قومندان امنیه طالبان بود مقرر گردید. به این صورت نقش پوپلزایی ها در این شورا از میان رفت و نقش نورزایی ها بالا رفت.
اما بعد ازین تحولات، رهبری طالبان تصمیم گرفته اند تا نفوذ و اقتدار شورای کویته را در داخل افغانستان محدود بسازند و به این خاطر حال تصمیم بران شده تا یک هلمندی به نام ملاقیوم ذاکر را در بخش تدارک و عملیات نظامی به جای ملابرادر مقرر دارد.
ملا ذاکر 36 ساله که از علیزایی های کجکی هلمند است، در زمان امارت طالبان قومندان نامداری بود که بعد به وسیلۀ امریکایی ها دستگیر و تا 2007 در گوانتانامو به سر برد. بعد به کابل آورده شد و یکسال را در زندان پلچرخی گذراند و بعد بر طبق تصمیم کمیسیون تحکیم صلح رها شد و دوباره با طالبان پیوست و درین چند سال عملیات طالبان را در هلمند بالا در کنار ملا جلال تایمنی رهبری میکرد و اینک گفته میشود که قرار است جای ملا برادر را بگیرد و به این صورت سه شاخۀ پنج پای درانی درمیان طالبان از موقف برتری برخوردار میگردند و این نشان میدهد که طالبان و حامیان بیرونی آنان چگونه از تضاد میان درانی ها سود میبرند و تلاش میکنند تا روز تا روز این اختلاف را در میان دو جناح آن عمیق تر و جنجال را در جنوب غرب کشور بیشتر بسازند.
