حکومت افغانستان بعد از بحث‌ها با هیات فنی طالبان و هشدارهای اخیر امریکا در مورد توافق حکومت با طالبان، با رهایی صد زندانی این گروه، تصمیم به رهایی صد زندانی دیگر آنان دارد و می‌گوید که از تمام این افراد تعهد گرفته شده که دیگر به میدان‌های جنگ بر نمی‌گردند، اما این چه‌گونه تعهدی بوده؟
آیا نهادهایی وجود دارند ک اجرایی‌شدن آن را تضمین کنند؟
در آغاز همین هفته، دفتر سیاسی طالبان در قطر از قطع گفت‌وگوهای هیات فنی شان با حکومت افغانستان در مورد رهایی زندانیان هشدار داده و گفتند که حکومت افغانستان بهانه‌جویی می‌کند.
به تعقیب آن، وزیر امور خارجه‌ی ایالات متحده امریکا گفت که حکومت افغانستان باید با طالبان به توافق برسد در غیر آن امریکا تمام عساکرش را از افغانستان خارج خواهد کرد و سطح کمک‌هایش به افغانستان را کاهش خواهد داد.
با این‌حال، چنین تصور می‌شود که این فشارها حکومت افغانستان را واداشته است تا به رهایی زندانیان طالب دست به کار شود و آن‌هم به گونه‌ای که در دو روز ۲۰۰ زندانی را رها کند.
حکومت در جریان گفت‌گو با هیات طالبان با رهایی آن‌عده از طالبان موافقت ننموده بود که در حمله‌های بزرگ تروریستی دست داشتند.
این مورد استقبال و حمایت جامعه مدنی و حقوق بشری افغانستان را نیز با خود داشت.
اما اکنون که حکومت افغانستان یک‌باره تصمیم رهایی این چنینی زندانیان طالب را دارد، موجبات نگرانی مردم و جامعه مدنی و حقوق بشری افغانستان را فراهم نموده است.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در مورد چه‌گونه‌گی میکانیزم رهایی زندانیان اظهار نگرانی کرده و طی نامه‌ای از حکومت افغانستان، امریکا و گروه طالبان، وضاحت خواسته است.
قرار است صد زندانی دیگر طالبان امروز پنج‌شنبه، از زندان بگرام آزاد شوند.
سخنگوی شورای امنیت ملی در تویترش نگاشته است که این زندانیان، براساس فرمان رییس جمهور غنی و با در نظرداشت وضعیت صحی، سن و مدت حبس باقی‌مانده‌ی آنان، آزاد می‌شوند.
به گفته‌ی مقام‌های حکومتی، افراد آزاد شده شامل لیست طولانی بود که تیم فنی طالبان در نشست‌ها با تیم فنی دولت افغانستان، در کابل شریک ساخته است.
این زندانیان بر اساس توافق‌نامه امضاشده میان امریکا و طالبان و در هماهنگی همه طرف‌ها از سوی دولت افغانستان آزاد می‌شوند و شامل لیست پنج‌هزارنفری می باشند که طالبان خواستار رهایی آنان بوده و آن را مشروط به گفت‌وگوهای بین‌الافغانی عنوان کرده‌اند.
در این توافق‌نامه، طالبان نیز تعهد نموده که در بدل رهایی زندانیان خود یک هزار زندانی دولتی را آزاد می‌کنند.
از این‌که رهایی زندانیان طالب می‌تواند نویدی برای آغاز گفت‌وگوهای بین‌الافغانی باشد مردم افغانستان با این رهایی‌ها مخالفت ندارند، اما می‌خواهند که با درنظرداشت حقوق قربانیان جنگ و قوانین ملی و بین‌المللی پروسه‌ی رهایی زندانیان واضح و روشن باشد و از هر میکانیزمی که کار گرفته می‌شود با مردم شریک ساخته شود.
خواست مردم این است که حکومت در کنار آن‌که به‌خاطر کسب قناعت طالبان و ایالات متحده امریکا پس از مخالفت‌های جدی با رهایی زندانیان حالا حاضر به این کار شده، لازم است تا قناعت نهادهای مدنی و حقوق بشری را نیز کسب کند.
مردم اما در کنار خواسته‌های شان از حکومت، از امریکا و گروه طالبان نیز می‌خواهند با رهایی زندانیان طالب مسوولیت‌های خویش را عملی نموده، به روند صلح افغانستان، سرعت ببخشند.
