برفباریهای سنیگن و سرمای بیسابقه روزگار مردم را در بدخشان درنوردیده است. به گفتۀ شهروندان در برخی از مناطق این ولایت حتی پرندگان هم از سرما جان به سلامت نبردهاند.
سرما در این ولایت علاوه براینکه جان انسانها را گرفته، مواشی زیادی را نیز تلف کرده است. درچنین وضعیتی شیوع مرض کشنده در بیشتر ولسوالیهای بدخشان، رنج دیگری است که بر دوش مردم آن مناطق سنگینی میکند.
به گفته باشندهگان بدخشان این مرض علایم مشابه به کوید- 19 داشته و تاکنون جان شماری از مردم را گرفته است.
مبتلایان این مرض با تب شدید، گلو دردی، سرفه، دل بدی و سینه بغل دست و پنجه نرم میکنند و گفته شده که این مرض ساری بوده و بیشتر زنان و کودکان را مبتلا کرده است.
نورالدین، یکی از باشندهگان ولسوالی کوفآب به کلید میگوید که راههای مواصلاتی بیشتر قریهها در اثر برفباریها بسته شده و عدم دسترسی باشدهگان این مناطق به مراکز صحی باعث شده است که مریضان در خیلی از قریهها جان شان را از دست بدهند.
«این مریضی در اکثر قریهها شیوع پیدا کرده است. تاحال تشخیص نشده که آیا کرونا است یا دیگر مریضی، اما ساری است و بیشتر مردم را به تکلیف کرده است.گلو دردی، تب شدید، جان دردی، سرفه و دلبدی دارد.»
به گفتۀ وی عدم دسترسی به مراکز صحی تنها مشکل مردم نیست، بلکه در مراکز صحی نیز ادویه کافی وجود ندارد.
درعین حال بیشر احمد باشنده ولسوالی یاوارن از نبود ادویه با کیفیت شکایت دارد:«هر مرض معمولا تلفاتی دارد، اما این مرض ناشی از سردی هوا است؛ سینه بغل، تب و سرفه بیشتر در فصل سرما است. دوا در کلینکها به اندازه کافی نیست. یکی از دلایل شیوع این مرض بیتوجهی و نبود دوا است.»
همچنان حبیبالله، یکی از باشندهگان ولسوالی شهربزرگ بدخشان که خودش سه هفته با این مرض دست و پنجه نرم کرده، به این نظر است که ممکن سرمای شدید وی را به این حال و روز انداخته باشد.
«گلو دردی، زکام، تب، بی انرژی و سستی بدن از علایم اش است. در کلینک واکسین آمده بود، واکسین کردیم. تعداد زیادی از باشندهگان به آن مبتلا شدهاند.»
با این حال به گفتۀ مسئولان صحی در پامیرکلان این مرض جان بیش از 17 تن را گرفته است. این منطقه یکی از دور افتادهترین نقاط بدخشان است که باشندهگانش از تمام خدمات اولیه زندگی محروماند.
هدایتالله ابراهیمی، یکی از خبرنگارانی که به منطقه پامیر سفر کرده، میگوید که شغل مردم این منطقه مالداری است و آنان به سرک، مراکز صحی، مکتب و شبکههای مخابراتی دسترسی ندارند.
به گفتۀ او باشندهگان این مناطق برای تامین ضروریات زندگی شان بااستفاده از اسب، مرکب و گاو به منطقههای دیگر سفر میکنندکه روزها را در بر میگیرد.
«مردم هر دو پامیر در مجموع دو تا سه ماه تابستان دارند، اکثر اوقات در آنجا هوا سرد است. میوه جات در آنجا نیست، به دلیل بلند بودن سطح آن مناطق از بحر و کمبود آکسیجن، مرگ و میر مادران و کودکان در آنجا زیاد است.»
وی افزود که در این اواخر قرار بود یک مرکز صحی در آن منطقه ساخته شود، اما تاکنون کارش ناتمام باقی مانده است.
از سوی دیگر داکتران میگویند که در فصل زمستان که هوا بسیار سرد شود، مرضهای زیادی شیوع پیدا میکند و عمدتا این امراض علایم آنفلونزا و کوید 19 را دارد.
با این حال مسئولان وزارت صحت عامه میگویند که تیم صحی از راه کشور تاجکستان به این منطقه فرستاده شده تا به وضعیت مریضان رسیدگی شود.
شرافت زمان سخنگوی وزارت صحت عامه میگوید:«علت این مرض سردی هوا و سیستم تنفسی است. این مرض تنها در پامیرکلان ولسوالی واخان شیوع یافته که بر اساس معلومات تیم صحی وضعیت مریضان رو به بهبودی است.»
این در حالسیست که بیشتر ولسوالیهای بدخشان صعبالعبور و کوهستانی است و در فصل زمستان با ریزش برف بیشتر راههای مواصلاتی در آن بسته میشود.
از سوی دیگر برفکوچها در این مناطق همواره دسترسی مردم به خدمات صحی، مواد خوراکی و دیگر وسایل مورد نیاز شان را محدودتر میسازد و تلفاتی جانی و مالی را نیز بجا میگذارد.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید