با ادامه تعلیق طولانی آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، شمار زیادی از این دختران به خیاطی و صنایع دستی روآورده‌اند.
آنان می‌گویندکه به دلیل نداشتن خریدار و رکود بازار کار خیاطی، آنان از این مسلک هم چندان خیری ندیده‌اند.
مهتاب الکوزی، یکی از این دختران می‌گوید به این امیدکه بتواند زمینۀ کار را برای خود و سایر دختران بازمانده از آموزش فراهم کند، از یک سال بدین سو کارگاه خیاطی را ایجاد نموده، اما نداشتن مشتری و رکود بازار کار خیاطی، انگیزه فعالیت‌های بیشتر را از وی گرفته است.
” حدود بیست شاگرد در این کارگاه نصف روز آموزش می‌بینند و نصف روز خیاطی می‌کنند، اما کار نیست. تنها یک جوره لباس در روز دوخته می‌شود، حتی هزینه پول برق را هم پوره نمی‌کند چه رسد به اینکه به شاگردان پول بدهم.”
در همین حال مروه توخی، یکی دیگر از دختران بازمانده از آموزش می‌گوید که به حرفه خیاطی روآورده، اما این کار نیز رونقی ندارد.
او با تاکید بر رفع محدودیت‌های وضع شده در مقابل آموزش دختران، از حکومت و نهادهای کمک‌رسان خواستار حمایت از زنان شاغل است.
” به‌خاطر بسته بودن مکتب‌ها و مشکلات اقتصادی به یادگیری خیاطی روآوردم، اما اینجا هم مشتری نیست”.
با این حال، مسئولان در اتاق تجارت و صنایع زنان در زون غرب می‌گویندکه در جریان سه سال پسین زنان و دختران زیادی به خیاطی و صنایع دستی روآورده‌اند.
بهناز سلجوقی، رییس این اتاق می‌گوید که برنامه‌هایی در زمینه بازاریابی و حمایت از زنان تجارت پیشه و صنعت‌کار روی دست گرفته شده است.
“خیلی از دخترانی که محصل ویا متعلم بودند، اکنون به کارهای خانگی روآورده‌اند. بیشتر از جوازهایی که برای زنان داده شده، در بخش خیاطی و کارگاه تولید لباس است.”
گفتنی است که نزدیک به سه سال شده که دروازه‌های مکتب‌ها و بیش از یک سال است که دروازه‌های پوهنتون‌ها به‌روی دختران تا اطلاع ثانوی مسدود گردیده است.
هرچند مسئولان امارت اسلامی همواره گفته‌اند که با فراهم شدن شرایط مناسب، به تمامی دختران اجازه آموزش داده خواهد شد، اما تاکنون از بازگشایی نهادهای آموزشی به‌روی دختران خبری نیست.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
