شماری از جوانان در ولایت هرات که نامزد هستند، نگران‌اند که چگونه هزینه‌ی بردن عیدی برای نامزد خود را تأمین کنند.
آنان، بردن عیدی را یک رواج ناپسند خوانده، از مسوولان می‌خواهند که در زمینه‌ی جلوگیری از این فرهنگ، اقداماتی روی دست گیرند.
مجتبی حیدری، جوان 31 ساله که از بیش از دو سال به‌اینسو نامزد است، در این مورد به کلید می‌گوید:” وضعیت اقتصادی خوب نیست، من باید چندین ماه کار کنم تا این هزینه را بپردازم، یک جوان اگر بخواهد عیدی ببرد، تقریبا از گوسفند تا شیرینی و آجیل، حد اقل 30 الی 40 هزار افغانی از دستش می‌رود، چند وقت باید کار کند تا این هزینه را پیدا کند؟ کاش خداوند به همه یک درک بدهد که جوانان را درک کنند و بدانند که طلا، لباس و شیرینی خوش‌بختی نمی‌آورد.”
محمد رفیع، یک تن دیگر از جوانان در ولایت هرات، می‌گوید که بردن عیدی برای عروس، یکی از معضل‌های جدی فراراه جوانان است:” جدا از پیشکش شاید من دو الی سه لک افغانی را به‌خاطر چنین مراسم پرداخت کنم، حکومت مانع چنین عرف و عنعنات شود، برای مردم توصیه کند و از مردم بخواهد که از همچون موارد خودداری کنند، به راستی یکی از معضل‌های بزرگ فرا راه جوانان ب‌جا آوردن عرف و عنعنات قدیمی است.”
با این حال حمیدالله غیاثی، آمر فرهنگ ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات، می‌گوید که این ریاست تلاش دارد تا با آگاهی‌دهی به مردم، جلو این رواج کمرشکن را بگیرد.
غیاثی گفت:” ما از تمام خانواده‌ها و ملت متدین می‌خواهیم که از رسوم و عنعناتی که کمرشن می‌باشد خوداری کنند، خصوصا برای نسل جوان که قصد ازدواج دارند، ما خواهش می‌کنیم تا خانواده‌ها از یسر و آسانی کار بگیرند.”
از سویی هم عزیز‌الرحمان مهاجر، رییس امر به معروف، نهی از منکر و سمع شکایات هرات، مصارف گزاف برای بردن عیدی به خانه‌ی عروس را یک رواج نادرست می‌خواند.
مهاجر می‌گوید که محتسبین این ریاست تلاش می‌کنند تا مردم را به جلوگیری از این رسم تشویق کنند:” چیزی که منکر باشد محتسبین تلاش می‌کنند تا از آن جلوگیری شود، مصارف گزاف از لحاظ شرعی کار خوب نیست، در رابطه به آن محستبین توصیه دارد برای مردم تا مصارف زیاد صورت نگیرد، به خاطر این که بچه‌های مردم به 10 الی 15 لک ازواج می‌کنند، مجبور می‌شوند به کشورهای خارجی بروند که در آن جا هم بی‌بندوبار می‌شوند.”
گفتنی است که علاوه بر عیدی، برخی رسم و رواج‌های پرهزینه‌ی دیگر نیز در افغانستان وجود دارد که باعث می‌شود، جوانان نتوانند ازواج کنند.
بردن نوروزی، طویانه‌ی بلند و دعوت تعداد زیاد مهمانان در جشن‌های عروسی، از رواج‌های است که شماری از جوانان، برای تأمین هزینه‌های آن مجبور به مهاجرت به کشورهای دیگر می‌شوند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
