یک پل در ولایت فاریاب با هزینه مردمی ساخته شد

باشندگان ولسوالی شیرین تگاب ولایت فاریاب در یک اقدام خیرخواهانه یک پل ۴۰ متره را در منطقه کورزاد این ولسوالی با هزینه مردمی اعمار کردند.

آنان می‌گویند که این پل با ۴۰ متر طول و ۴ متر و ۲۰ سانتی عرض، به شکل پخته و اساسی با همکاری مالی باشند‌گان محل و مردم ولایت فاریاب در داخل و خارج از کشور، با هزینۀ بیش از 9 میلیون افغانی ساخته و به بهره برداری سپرده شد.

 آنان می‌افزایند که این پل باشند‌گان ۷۰ قریه ولسوالی شیرین تگاب بشمول ولسوالی‌های درزآب و قوش‌تپه ولایت جوزجان را با شاهراه نمبریک و مرکز فاریاب وصل می‌کند.

نعمت‌الله صداقت، عضو کمیسیون نظارتی و یکی از باشندگان این ولسوالی می‌گوید:”این پل با چهار دیوار استنادی کار شده که طول آن 40 متر و عرض آن چهارنیم متر است. حدودا 91 لک افغانی هزینه برداشته که امروز افتتاح و مورد استفاده قرار می‌گیرد.”

در عین حال خلیفه محمد حسن، یکی از بزرگان محل با خرسندی از همکاری مردم می‌گوید:”در گذشته با اسپ، موتر و پیاده بسیار به تکلیف و به زحمت از این جا عبور می‌کردیم. مریض‌ها به این طرف دریا می‌ماندند و تلف می‌شدند. شکر خدا ملت همه دست به دست هم دادند تا این پل را ساختند.”

باز محمد، یک باشنده محل نیز با اظهار خرسندی از اعمار این پل می‌گوید:”پیش از این، روزی نبود که در زمستان 4 تا 5 موترسایکل در آب غرق نشود، مردم زیر سیلاب می‌رفتند و جورشدن این پل بسیار به ما فایده رساند.”

در همین حال هدایت‌الله، مسئول خدمات انجینیری ریاست احیا و انکشاف دهات فاریاب می‌گوید که 10 سال قبل این پل دیزاین شده و بودجه آن اختصاص داده شده بود. به گفتۀ او تاحدودی کار آن نیز پیش رفته بود، ولی بنابر دلایل نامعلوم کار آن توقف یافت.

او می افزاید که ریاست احیا و انکشاف دهات در طرح و دیزاین این پل با مردم همکاری داشته و تلاش می‌شود که در سایر مناطقی که مردم با مشکلات سرک، پل ، دیوار استنادی، و آب آشامیدنی روبه‌رو استند نیز به همکاری مؤسسات اقدامات صورت گیرد.

“قبلا این پل دیزاین شده بود، چون همه اسنادش در انکشاف دهات موجود بود، مطابق به آن مردم خودشان اقدام کردند تا با هزینه شخصی این پل را بسازند.”

این پل که باشند‌گان ۷۰ قریه را با مرکز ولسوالی شیرین تگاب، مرکز ولایت فاریاب و سایر ولسوالی‌ها وصل می‌کند، سبب خرسندی باشندگان این مناطق شده است. آنان می گویند که خرابی راه‌های مواصلاتی با مرکز و پلچک‌ها میان قریه‌ها نیز آنان را بامشکلات فراوان روبرو کرده است.