صنایع دستی زنان در بازار با ارزش، اما دست مزد ناچیز

صنایع دستی زنان، درحال حاضر عواید فراوانی برای زنان تجارت پیشه دارد، اما شماری از زنانی که در تولید این صنایع دخیل می‌باشند، عواید و امتیازات ناچیزی بدست می‌آورند.

آنان می‌گویند که برای ساختن محصولات، زمان و انرژی زیادی را به مصرف می رسانند، اما زحمات شان از سوی مسئولان شرکت‌ها، نادیده گرفته شده و مزد ناچیزی برای شان داده می‌شود.

آنان می‌افزایند، محصولاتی را که هفته‌ها بالایش کار می‌کنند و شرکت‌ها تجاری آنرا با قیمت گزاف به فروش می‌رسانند، اما برای آنان پول ناچیزی تخصیص می‌دهند.

یلدا، یکی از این زنان می‌گوید:”زحمت زیاد می‌کشیم وقت زیادی را هم سپری می‌کنیم تا یک پیراهن را گلدوزی ویا موره دوزی کنیم، اما صاحب کار ما با وجودی که از همان لباس یا دیگر محصولات عاید زیاد بدست می‌آورد، امتیازات اندکی به ما می‌دهد.”

اوریا رضایی، یکی دیگر از زنان صنعت‌کار می‌گوید:”از یک پیراهن افغانی که مدت دو هفته بالایش کار کردم، شرکت برایم 3 هزار افغانی داد، درحالیکه آنرا در خارج از کشور به قیمت 2 هزار دالر به فروش رساند.”

ازسوی دیگر، برخی از مسئولان شرکت‌های تولید صنایع دستی، می‌گویند که این شرکت‌ها امتیازات زنان صنعت کار را براساس فروشات و عایدات شان در نظر می‌گیرند.

شفق هاشمی، مسئول یکی از این شرکت‌ها می‌گوید:”زمانی‌که شکایت صورت می‌گیرد، بهتر است که هم سخن زنان صنعت‌کار شنیده شود و هم سخن مسئول یا فروشنده. اکثر همکاران ما فکر می‌کنند لباس‌هایی را که می‌سازند، از سوی شرکت به قیمت گزاف در خارج از کشور به فروش می رسد، اما صد در صد چنین نیست، بلکه لباس‌ها نظر به کیفیت آن در بازار به فروش می‌رسند.” 

در همین حال حفیظ الله همدرد، مسئول یکی د یگر از شرکت‌های صنایع دستی می گوید:”این مسئله واقعیت دارد که برخی از شرکت‌ها محصولات زنان را با قیمت بلند به فروش می‌رسانند، اما درآمد زنان کمتر می‌باشد. اما خوشبختانه ما کوشش می‌کنیم مشکلات زنان صنعت‌کار را در نظر گرفته و نظر به کار آنان برای شان مزد تعیین کنیم.”

خواستیم نظر مسئولان وزارت تجارت و صنایع را در این مورد داشته باشیم، اما با تماس‌های مکرر موفق به دریافت پاسخ نشدیم.

این در حالیست که مسئولان وزارت تجارت و  صنایع همواره گفته‌اند که امارت اسلامی از زنان تجارت پیشه، به گونه کامل حمایت می‌کند. با این وجود پس از وضع محدودیت‌ها بر کار زنان، شماری زیادی از زنان به دلیل فقر و بیکاری، به تجارت و صنایع دستی رو آورده‌اند، اما اینکه تاچه حدی زنان مشکلات اقتصادی شان از این طریق حل خواهد شد، شماری از زنان تاکنون رضایت نشان نداده‌اند.