یک صنف درسی سیار در ولسوالی خاک جبار در شرق کابل، ازسوی یک معلم بانام وزیرخان، ساخته شده است. وی در این صنف شاگردان را به گونه رایگان آموزش می‌دهد که به گفته خودش، تاکنون صدها کودک را به این صنف شامل کرده است.
عابد که با پیمودن حدود سه کیلومتر راه با ویلچر، خود را به این صنف می‌رساند، مشکلات خود را چنین بیان می‌کند:
“از سه تا چهار ماه است که برای درس خواندن به اینجا می‌آیم. من از ایجاد این صنف بسیار خوشحالم، چون هیچ مکتبی در نزدیکی قریه ما وجود ندارد. من سپاسگزار معلم خود هستم که فرصت درس خواندن را برای ما فراهم کرده است.”
کودکانی که در این صنف آموزش می‌بینند، نه فرش دارند و نه چوکی، بلکه همه روی سنگ‌ها نشسته و در فضای باز درس می‌خوانند.
این کودکان از راه‌های دور برای درس خواندن به اینجا می‌آیند. آنان که در فضای باز و در هوای گرم تابستان آموزش شان را ادامه می‌دهند، از حکومت می‌خواهند که مکتبی برای شان بسازد.
سارای 10 ساله که شاگرد صنف پنجم است، هر روز صبح با پیمودن یک ساعت راه، خود را به این صنف درسی می‌رساند. او می‌گوید:”ما اینجا درس می‌خوانیم. اکنون هوا بهتر شده است، اما در سردی زمستان نیز به مکتب می‌آمدیم. اینجا مکتبی نیست که تعمیر داشته باشد، از این رو ما از دولت و مؤسسات خیریه می‌خواهیم که برای ما یک مکتب بسازند.”
وزیرخان مبتکر این صنفت آموزشی این صنف را «کودک امروز» گزاشته و می‌گوید که در حدود یک هزار شاگرد تاکنون شامل این صنف شده اند.
“در این منطقه مکتب دخترانه و پسرانه وجود ندارد. من برای حدود هزار کودک، از جمله کودکان معلول آموزش رایگان ارائه می‌کنم.”
به گفتۀ وزیرخان، اطفال این منطقه به فراگیری علم و دانش زیاد علاقمندی دارند و روز به روز به تعداد آنها افزوده می‌شود.
“ما از دولت و مؤسسات کمک کننده بین المللی می‌خواهیم که در زمینۀ آموزش کودکان افغان همکاری کرده و یک تعمیر اساسی برای آنها بسازند.”
کابل تنها ولایتی نیست که مردم در ولسوالی‌های دور دست آن، از آموزش محروم هستند، بلکه در ولایت‌های دیگر کودکان بیشتر از در و تعلیم محروم می‌باشند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
