از روز جهانی کارگر به هدف حمایت از حقوق کارگران و تجلیل از تلاشهای آنان در سراسر جهان تجلیل میگردد، زیرا نقش کارگران در توسعه و پیشرفت هر جامعه انکار ناپذیر است.
اما کارگران در افغانستان به جای اینکه از خستگیهای کار سخن بزنند، از غم و درد فقر و بیکاری شکایت دارند.
شماری از کارگران میگویند که از بیکاری رنج میبرند اما، توجهی به وضعیت زندگی آنان صورت نمیگیرد.
نور احمد، یکتن از این کارگران میگوید که هر روز برای پیدا کردن کار از خانه بیرون میشود، اما هیچ فرصت کاری برایش دست نمیدهد.
“کارگران دست و پای یک کشور اند، اما متاسفانه یک نفر نمیپرسد که کارگران در چه حالتی استند. وقتی بلند منزلها ساخته میشود، جشن و مهمانی گرفته میشود، اما کارگر بیچاره نانی برای خوردن ندارد.”
محمد رسول، که از 50 سال به این سو که کارگری میکند و میگوید که در این مدت هیچگاهی وضعیت اقتصادیاش خوب نه، بلکه هر روز بدتر شده است.
“من 50 سال است که کارگری میکنم. درگذشته کمی وضعیت بهتر بود و کار پیدا میشد، اما دوسال است که در افغانستان کار به مشکل پیدا میشود. ما از حکومت میخواهیم که زمینههای بهتر کاری را فراهم کند.”
در عین حال مسئولین در اتحادیه کارگران، نیروی کار را در شگوفایی اقتصاد یک جامعه بسیار مهم میدانند.
معروف قادری، رییس عمومی اتحادیه کارگران از کم توجهی حکومتها در زمینۀ ایجاد فرصتهای کاری برای کارگران افغان شکایت دارد.
او میگوید که بیکاری و فقر در کشور به اوج خود رسیده و کارگران متقاعد نیز به صورت درست مزد شان را دریافت نمیتوانند.
“قانون کار افغانستان متوقف است. مصئونیت شغلی کارگران از بین رفته و کنوانسیون 111 که به رفع تبعیض جنسیتی بین زنان و مردان تاکید دارد، تطبیق نمیشود. شورای عالی کار متوقف گردیده است.”
با این حال مقامات امارت اسلامی همواره از پلانها و برنامههای شان در زمینۀ اشتغالزایی در کشور سخن گفتهاند.
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی میگوید که درحال حاضر 5 صد هزار نفر مصروف کار در دولت استند.
“امارت اسلامی در تلاش بوده و است که زمینههای کاری و شغلی را در کشور ایجاد کند. تاحدی هم توانستهایم که اشتغالزایی صورت گیرد، اما افغانستان یک کشور فقیر و جنگ زده است و منابع کاری قبلا از بین رفته است. امارت اسلامی در شرایطی مسئولیت را گرفت که هیچ منابع کاری و اشتغالزایی وجود نداشت.”
گفتنی است بیشترین نفوس افغانستان را طبقه کارگر تشکیل میدهند و همواره نبود زمینههای کاری در داخل کشور باعث شده است که کارگران به کشورهای مختلف، به خصوص کشورهای همسایه مهاجرت کنند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید