ads

روز جهانی کارگر و روزگار تلخ کارگران

از اول می که برابر است با 11 ثور، روز جهانی کارگر می‌باشد، از این روز به منظور حمایت از قشرکارگر در سراسر جهان تجلیل به عمل می‌آید، اما کارگران افغان در چنین روزی از بیکاری شکایت دارند. از سوی دیگر مقامات امارت اسلامی می‌گویند که تلاش‌هایی در زمینه اشتغال‌زایی در کشور صورت گرفته و این روند ادامه دارد. اما آنان تاکید دارند که مشکلات بیکاری از گذشته به میراث مانده و رسیدگی به این مشکل به زمان بیشتری نیاز دارد.

هاجر جعفری
11 ثور 1402
روز جهانی کارگر و روزگار تلخ کارگران

از روز جهانی کارگر به هدف حمایت از حقوق کارگران و تجلیل از تلاش‌های آنان در سراسر جهان تجلیل می‌گردد، زیرا نقش کارگران در توسعه و پیشرفت هر جامعه انکار ناپذیر است.

اما کارگران در افغانستان به جای اینکه از خستگی‌های کار سخن بزنند، از غم و درد فقر و بیکاری شکایت دارند.

شماری از کارگران می‌گویند که از بیکاری رنج می‌برند اما، توجهی به وضعیت زندگی آنان صورت نمی‌گیرد.

نور احمد، یکتن از این کارگران می‌گوید که هر روز برای پیدا کردن کار از خانه بیرون می‎شود، اما هیچ فرصت کاری برایش دست نمی‌دهد.

“کارگران دست و پای یک کشور اند، اما متاسفانه یک نفر نمی‌پرسد که کارگران در چه حالتی استند. وقتی بلند منزل‌ها ساخته می‌شود، جشن و مهمانی‌ گرفته می‌شود، اما کارگر بیچاره نانی برای خوردن ندارد.”

محمد رسول، که از 50 سال به این سو که کارگری می‎کند و می‌گوید که در این مدت هیچ‌گاهی وضعیت اقتصادی‌اش خوب نه، بلکه هر روز بدتر شده است.

“من 50 سال است که کارگری می‌کنم. درگذشته کمی وضعیت بهتر بود و کار پیدا می‌‎شد، اما دوسال است که در افغانستان کار به مشکل پیدا می‌شود. ما از حکومت می‌خواهیم که زمینه‎های بهتر کاری را فراهم کند.”

در عین حال مسئولین در اتحادیه کارگران، نیروی کار را در شگوفایی اقتصاد یک جامعه بسیار مهم می‌دانند.

معروف قادری، رییس عمومی اتحادیه کارگران از کم توجهی حکومت‌ها در زمینۀ ایجاد فرصت‎های کاری برای کارگران افغان شکایت دارد.

 او می‌گوید که بیکاری و فقر در کشور به اوج خود رسیده و کارگران متقاعد نیز به صورت درست مزد شان را دریافت نمی‎توانند.

“قانون کار  افغانستان متوقف است. مصئونیت شغلی کارگران از بین رفته و کنوانسیون 111 که به رفع تبعیض جنسیتی بین زنان و مردان تاکید دارد، تطبیق نمی‌شود. شورای عالی کار متوقف گردیده است.”

با این حال مقامات امارت اسلامی همواره از پلان‌ها و برنامه‌های شان در زمینۀ اشتغال‌زایی در کشور سخن گفته‌اند.

 ذبیح‎الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی می‎گوید که درحال حاضر 5 صد هزار نفر مصروف کار در دولت استند.

“امارت اسلامی در تلاش‌ بوده و است که زمینه‌‌های کاری و شغلی را در کشور ایجاد کند. تاحدی هم توانسته‌ایم که اشتغال‎زایی صورت گیرد، اما افغانستان یک کشور فقیر و جنگ زده است و  منابع کاری قبلا  از بین رفته است.  امارت اسلامی در شرایطی مسئولیت را گرفت که هیچ منابع کاری و  اشتغال‌زایی وجود نداشت.”

گفتنی است بیشترین نفوس افغانستان را طبقه کارگر تشکیل می‌دهند و همواره نبود زمینه‌های کاری در داخل کشور باعث شده است که کارگران به کشورهای مختلف، به خصوص کشورهای همسایه مهاجرت کنند.

کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
طراحی و توسعه توسط تکشارک - Copyright © 2024

Copyright 2024 © TKG: A public media project of DHSA