برگزارکننده‌گان این گردهم‌آیی می‌گویند که آنان جمع شده‌اند تا صدای شان را برای جلب توجه جهان به وضعیت زنان و شرایط ناگوار اقتصادی مردم بلند کنند.
ملکه امینی، یک نفر از فعالین مدنی می‌گوید که حق تحصیل و تعلیم از آنها گرفته شده و از جامعه بین‌الملل می‌خواهد که در مورد این وضعیت آنان خاموش نماند، زیرا فردا دیر می‌شود.
امیر کوثری، یک فعال مدنی نیز می‌گوید که توقع می‌رود حکومت جدید حقوق اساسی گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی را مراعات کند. به گفته‌ی کوثری، سازمان‌های جهانی مردم افغانستان را تنها گذاشته است.
در قطعنامه سه مادهای که این زنان و فعالین مدنی در پایان گردهم‌آیی به خوانش گرفتند، آمده بود که هرچه زودتر دروازهء مکاتب و پوهنتون‌ها به روی دختران باز شود و از حقوق زنان برای کار و مشارکت سیاسی حمایت صورت گیرد .
در ماده دیگر این قطعنامه نیز آمده است که مردم مناطق مرکزی نیاز جدی به کمک غذایی، صحی و سوخت دارند و نهادهای بین المللی باید در زمستان پیش‌رو از وقوع فاجعه انسانی در این مناطق جلوگیری کنند.
در بخش دیگر قطعنامه از سازمان‌های بین المللی و کمک کننده خواسته شده که بر کمک‌ها نظارت صورت گیرد تا به دسترس آسیب‌پذیرترین قشر جامعه قرار گیرد.
فاطمه رضایی، یک فعال مدنی با خوانش این قطعنامه افزود: «درپی تشدید خشونت‌ها در کشور، اعضای جامعه مدنی، خبرنگاران و زنان به گونه‌های مختلف مورد تهدید قرار می‌گیرند. صدای جامعه مدنی و زنان خاموش شده و آنان مجبور به خود سانسوری می‌شوند. به این دلیل نهادهای حقوق بشری بر وضعیت فعالین مدنی، خبرنگاران محلی و زنان در زون مناطق مرکزی توجه جدی ولازم کنند.»
نزدیک به یک ماه و نیم می‌شود که دختران بالاتر از صنف ششم اجازهء رفتن به مکتب را ندارند. زنان نیز از کار بیکار شده‌اند و اکثر فعالیت‌های اقتصادی در کشور متوقف شده است. در سال‌های گذشته زنان بامیانی در فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ورزشی نقش گسترده داشتند. طبق یک آمار حدود 27 درصد کارکنان اداره‌های دولتی را در این ولایت زنان تشکیل می‌داد. اکنون اکثریت این زنان از کار بیکار و صدای شان شنیده نمی شود. وضعیتی که آینده زنان را با ابهام روبرو کرده و نگرانی‌های زیادی را در پی داشته است.
مسئولان امارت اسلامی اما می‌گویند که تلاش دارند زمینه حضور زنان را در چوکات اسلامی مهیا کنند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
