هرچند قبل از این نیز سفرهای مشابه از جانب دفتر سیاسی طالبان به مسکو، اسلام‌آباد و تهران انجام شده بود؛ اما این بار تهران و مسکو متفاوت‌تر از گذشته فرصت برگزاری کنفرانس‌های مطبوعاتی را مساعد ساختند تا طالبان با استفاده از آن بر علیه حکومت افغانستان موضع‌گیری کنند.
در تازه‌ترین مورد، سهیل شاهین، شام روز گذشته در یک کنفرانس مطبوعاتی در تهران گفته در صورتی‌که نیروهای خارجی مطابق به توافق‌نامه طالبان با ایالات متحده امریکا از افغانستان بیرون نشوند، گروه طالبان در مقابل آن‌ها جنگ را دوباره آغاز خواهند کرد.
انتظار می‌رفت حکومت افغانستان همزمان با سفر هیات‌های طالبان به روسیه و مسکو و یا حداقل پس از برگزاری کنفرانس‌های مطبوعاتی هیات‌های طالبان با استفاده از صلاحیت‌های تعریف‌شده در روابط بین‌المللی، عملکرد کشورهای متذکره را مورد انتقاد قرار می‌داد و با احضار سفرای شان، مراتب نگرانی خویش را مطرح می‌کرد؛ اما تا هنوز این کار صورت نگرفته‌است.
حکومت افغانستان گفته‌است که جمهوری اسلامی ایران از سفر هیات طالبان جانب افغانستان را اطلاع داده و هدف این سفر را شرح دیدگاه تهران به طالبان در رابطه به صلح افغانستان، اجماع منطقه‌یی، برقراری آتش بس و دست‌یابی به یک توافق صلح در چوکات نظام جمهوری و حفظ ارزش‌های قانون اساسی افغانستان خوانده بود.
خاموشی سوال‌برانگیز حکومت افغانستان در برابر عملکردهای این‌چنینی کشورهای همسایه و منطقه، فرصت آن را مساعد ساخته تا تهران و مسکو در کنار بحث در مورد روند صلح افغانستان، در رابطه به وضعیت مهاجرین و روابط میان افغانستان و کشورهای متذکره با هیات‌های طالبان بحث و گفت‌وگو کنند؛ مواردی‌که اصولاً باید با حکومت افغانستان بحث شود.
حال سوال این‌جاست که چه سبب شده تا کشورهای همسایه و منطقه به عوض تامین روابط دولت با دولت، در تلاش‌اند تا با مساعدشدن کم‌ترین فرصت دست به کار شوند و برای مخالفین مسلح دولت افغانستان فرصت فراهم کنند تا از کشورهای متذکره علیه حکومت افغانستان صدا بلند کنند.
به نظر می‌رسد در کنار خاموشی حکومت افغانستان در قبال چنین قضایا، ضعف دستگاه دیپلماسی در تامین روابط با کشورهای منطقه و جهان و فراهم‌نمودن پاسخ‌های قناعت‌بخش به نگرانی‌های کشورهای همسایه و منطقه سبب شده تا کشورهای متذکره در پی مساعدشدن چنین فرصت‌ها دست به کار شده و در کنار دولت افغانستان با مخالفان مسلح دولت نیز روابط حسنه برقرار کنند.
در صورتی‌که حکومت؛ به خصوص دستگاه دیپلماسی افغانستان در تامین روابط و برخورد با کشورهای منطقه و جهان تجدید نظر نکند، دیری نخواهد پایید که کشورهای دیگر نیز دست به کار شده و در کنار روابط با حکومت افغانستان در پی ایجاد روابط با مخالفان مسلح دولت نیز شوند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
