در پشت مسئله افشای اسناد چه هدفی نهفته است؟

اخیراً اعلان شد که سایت انترنتی ویکی لیکس بیش از نود هزار سندی را در اختیار گرفته که مربوط به اسناد محرم اردوی ایالات متحدۀ امریکا میشوند و در سطح جهان هیاهوی بسیاری خلق کرده است. قرار است این اسناد در نشریه های نیویارک تایمز، گاردین و شپیگل به چاپ برسند.

این سایت که وظیفۀ افشاگری کارهای پشت پرده و اسناد محرم را به خود اختصاص داده ، می گوید که یک ملیون سند محرم را در اختیار دارد و چون در سطح جهان  با چندین کار می کند، لذا هیچ کشوری به تنهایی قادر نیست آنرا مسدود کند.

این اسناد در حالی در اختیار این سایت قرار گرفته که دو ماه قبل یک جوانی  کارمند این سایت اعلان کرد که به زودی اسنادی انتشار خواهد داد که عده ای در وزارت دفاع امریکا دچار ضعف و یا حتی سکته شوند و اینکه ایا واقعاً نشر این اسناد برای این جنرالان چنان حالتی را آورده باشد، کسی چندان باور ندارد.

عمده ترین چیزی که درین اسناد تا حال دیده شده اینست که رابطۀ  شبکۀ استخباراتی پاکستان یا آی اس آی را با طالبان و القاعده روشن می سازد که  علاوه به تمویل و آموزش جنگجویان آنها، حتی رهبری سیاسی و عملیاتی شان را نیز در دست دارد.

این اسناد گزارش های انکار ناپذیری  درین رابطه دارد که نمی توان از آن گریز کرد و نشان می دهد که در طول سالهای 2004 تا 2008 اردوی امریکا از تمام فعالیت ها و همکاری های آی اس آی با طالبان کاملاً آگاه بوده ، اما با آنهم سکوت کرده و نقش پاکستان را در مبارزه با تروریزم ستوده است.

علاوتاً از قتل غیر نظامیان توسط قوای خاص امریکا  نیز درین جمع  اسنادی وجود دارد. افشای این اسناد  در حد  معینی برای اردوی امریکا مشکلاتی را به وجوود خواهد آورد.

اما تا هنوز که تمام این اسناد در دسترس عموم قرار نگرفته وعمده ترین های انها فاش نشده ، نمی توان با دقت در بیان جزئیات آنها چیزی نوشت، اما آنچه توجه بیشتر جهانیان را درین مورد جلب کرده ، چگونگی دستیابی ویکی لیکس به این اسناد محرم است.

برخی ها فکر می کنند که این سایت افشاگر، در درون لایه های استخباراتی اردوی امریکا نفوذ کرده و این اسناد را ربوده و در اختیار گرفته است و یا اینکه اختلاف میان جناح های مختلف قدرت در درون رده های بالایی اردو این کار را ممکن ساخته است.

زیرا همه به یاد دارند که دو ماه قبل مک کریستال یکی از مهمترین جنرالان وزارت دفاع امریکا که به  فاتح عراق لقب گرفته بود، در مصاحبه ای با یک مجله ای امریکایی سران دولت اوباما را به شدت مسخره کرده، ایکانبری سفیر امریکا در کابل را ترسو، جیم جونز مشاور امنیت ملی را دلقک  و جوبایدن معاون رئیس جمهور امریکا را با کلمات مسخره یاد کرد که  بالاخره از کار برکنار شد، لذ چنین بیان های با چنان صراحتی در یک مجلۀ امریکایی از سوی یک مقام ارشد نظامی بیانگر آن است که در ایالات متحدۀ امریکا نیز کار ها با فانون راه نمی روند و این اختلافات گاه چنان سریزه می کنند که به روی مطبوعات می ریزند.

اینکه آیا  اختلافات میان جمهوریخواهان و دموکرات ها بازهم اوج نگرفته باشد و این اسناد که مربوط به دوران ریاست جمهوری بوش است، این چنین به مطبوعات راه نیافته باشد، باید  شک کرد.

زیرا دموکرات ها با تمام قوا تلاش دارند تا تمام خرابی های این جنگ را به گردن بوش و حواریون او در حزب جمهوریخواه بیاندازند تا جائیکه  گاه محاکمۀ بوش را نیز عنوان می کنند و به این صورت از حالا می خواهند برای به قدرت رسیدن بار دوم هزینه کنند. اما برخی ها به این باورند که این کار را به صورت غیر مستقیم خود مقامات استخباراتی ایالات متحده سازمان داده و قرار است تا ازان در دراز مدت استفاده های خاصی بکنند، زیرا ممکن نیست اسنادی به این حجم و به این آسانی از آرشیف های پنتاگون ربوده شوند و سر از سایت ها  بکشند.

اینکه  شبکه های  استخباراتی چه استفاده های ازاین افشاگری خواهند کرد، در آینده روشن خواهد شد، چون مطمئناً غایلۀ افشای این اسناد به زودی و آسانی نخواهد خوابید و  با نشر هر سند آن در یکی ازین سه نشریۀ امریکایی ، انگلیسی و آلمانی سوال های تازه ای را مطرح خواهد ساخت.

دولت افغانستان، مخصوصا ً کرزی و حواریون او، افشای این اسناد را برای خود به فال نیک گرفته و پیوسته اعلان می دارند که ما گفته بودیم که ریشه های ترویزم در خاک پاکستان است و آی اس آی رهبری این جریان را دارد، اما «متحدان» ما این را نمی پذیرفتند، حال باید اعتراف کنند که ما درست می گفتیم و سرزنش های که با این بیان از سوی این دوستان می شدیم نادرست بوده و بعد ازین حرف های ما را در معادلۀ جنگ در افغانستان جدی بگیرند و با توجه به نزدیکی های که اخیراً آقای کرزی و تیم او با پاکستان پیدا کرده و اشفاق کیانی را سخت در آغوش می کشد، دیده شود که افشای این اسناد موقف او را در ارگ ریاست جمهوری مستحکم خواهد ساخت   و یا سخت به زیانش تمام خواهد شد. این را مطمئناً که تا قبل از برگذاری انتخابات پارلمانی لمس خواهیم کرد.