از سينماي افغانستان تا هاليوود

تورپېكۍ حسنى “تنها”؛ سينماگر و ممثل برجستهء سينما و تياترملي افغانستان است كه از 38 سال  بدينسو، مصروف فعاليت هاي هنري است.

تورپېكۍ در”ده افغانان” كابل ديده به جهان گشوده است. مكتب ابتدائيه را در ليسهء ملالۍ  و تعليمات متباقي را تا صنف يازدهم در ليسهء انصاري به پايان رسانده است.

وي در دهها فلم و همچنان صدها نمايشنامهء تيآتر و سينما در نقاط مختلف كشور، كار كرده و فعلاً در تياتر ملي افغانستان مصروف كارهاي هنري است.

 “جنايتكاران، چشمهاي سرگردان، گناه، قانون، خاك، دام، بسوي روشنايي، بهشت خاموش، برباد رفته، بازگشت، برگشت، بازي تقدير، لالهء سياه “هاليوود”… فلمهايي اند كه تورپيكۍ درآن ها نقش بازي كرده است.

براي معلومات بيشتر در بارهء اين بازيگر پرتلاش و موفق؛ هفته نامهء مرسل، مصاحبهء اختصاصي با وي انجام داده است كه فشردهء آن را با هم مي  خوانيم:

 در ابتدا از تورپيكۍ حسني  پرسيدم چه باعث شد كه به هنر سينما و تيآتر روآورديد و اولين فلم تان كدام فلم بود و در اين فلم چه نقشي داشتيد؟

خانم تورپيكۍ گفت: “عشق و علاقه اي كه به هنر سينما و تياتر داشتم، مرا وادار ساخت كه در سينما  و تياتر كار كنم. اولين فلم من “جنايتكاران” و اولين نمايشم “ميرزا قلم ها” بود. در فلم جنايت كاران، نقش دختر مكتب را داشتم كه توسط يك خان زاده، اختطاف ميشوم و در اين فلم؛ ابراهيم طغيان، موسي رادمنش، سلام سنگي… نيز همراي من نقش بازي كرده اند.

  تورپيكۍ، هنرپيشه يي است كه در بيش از 18 فلم، كار كرده و آخرين فلمش، “لالهء سياه” است. اين فلم، كار مشترك بين سينماي افغانستان و سينماي هاليوود بود، كه دوماه قبل در امريكا و چند كشور غربي ريليز شد و خانم تورپيكۍ دراين فلم، نقش مادر را بازي كرده است.

تورپيكۍ مي گويد “لالهء سياه”، فلمي است كه فرهنگ افغانها را به خبرنگاران خارجي نشان مي دهد و فرهنگ اصيل و متمدن ما را به تصوير ميكشد و به جهانيان نشان مي دهد كه افغانها فرهنگ غني دارند و 40 سال پيش نيز آزادي  اسلامي داشتند.

وي  در جواب اين سوال كه شغل اصلي و اولي تان سينما است يا تياتر؟  گفت: “من از سينما شروع كردم و توسط يكي از استادانم “توريالي شفق” به تياتر آمدم و در هفت سال اخير، در 18 ولايت كشور، ” تياترموبايل” نيز كار كردم و در يكي از نمايشنامه هاي تياتر، در نقش خشوي ظالم كار كرده ام كه مورد توجه بسياري از زنان واقع شده است.”

تورپيكۍ، در پاسخ به اين سوال كه چرا در نقش خشوي ظالم كار كردي؟ افزود: “در جامعهء ما اكثر خشوها در مقابل عروسهاي شان، رويهء خوبي ندارند و من نيز در زنده گي شخصي ام، از اين مشكل، خيلي رنج بردم.”

 قسميكه قبلاً يادآورشديم، تورپيكۍ هنرمندي است كه در سينما و تياتر يكجا كار ميكند. از وي پرسيديم فرق بين هنر سينما و تياتر چيست و كدام يك از اين دوهنر، برايت جالبتر و  مهمتر است؟ تورپيكۍ گفت: “تيآتر معلم هنرهاست؛ اما سينما مكتبي است كه ممثل در آن درس خوانده است و بعد از سپري نمودن درسها، به تيآتر آمده است.”

  تورپيكۍ، وضيعت كنوني سينمارا نامناسب خواند و گفت بعضي از سينماگران زن، عفت مقدس سينما را قسميكه خواست مردم  و جامعه است، مراعات نمي كنند. وي در جواب اين سوال كه نقش كدام هنرمند را زياد  دوست داريد؟ گفت: “به تمام هنرپيشه ها احترام دارم. خصوصاً نقش قادر فرخ، حاجي گل و بصير مجاهد را زياد دوست دارم؛ اينها كساني استند كه من به نقش هاي شان، از ته دل علاقمند استم.”

تورپيكۍ نقش زنان در سينماي افغانستان را خوب خواند وافزود: فعلاً مردان ؛ دختران و زنان شان را به سينما تشويق ميكنند و خودشان آنان را در سينما شامل ميسازند.  وي  بطور مثال از مردم شهرهاي كابل، مزار شريف و هرات يادآوري  نموده و آرزو كرد  كه سينماي افغانستان، مثل سينماي هاليوود و باليوود، به اوج برسد.

تورپيكۍ همچنان گفت بعد از سقوط طالبان، او اولين زني بود كه به عرصهء سينما آمد و تياتر كار كرد و در ادامهء مصاحبه از تمام سينماگران خواست تا براي يك صلح پايدار در افغانستا ن كار كنند.

 وي همچنان علاوه كرد كسايكه ميخواهند به تازه گي پا در عرصهء سينما بگذارند، بايد با اخلاق خوب و حميده آراسته با شند.