ads

زنان غایب بودند

کنفرانس لندن که به پیشنهاد صدراعظم انگلیس، برای دو روز در 28 جنوری روی برخی از مسایل افغانستان برگزار شد و درآن تصامیم مهمی اتخاذ گردید و با اینکه مهمترین موضوع این کنفرانس، صحبت روی مصالحه  با طالبان و شرکت آنان در دولت افغانستان بود؛ اما حضور زنان درآن  بسیار کمرنگ به نظر میرسید؛ زنانی […]

نویسنده: The Killid Group
15 سلواغه 1388
کنفرانس لندن که به پیشنهاد صدراعظم انگلیس، برای دو روز در 28 جنوری روی برخی از مسایل افغانستان برگزار شد و درآن تصامیم مهمی اتخاذ گردید و با اینکه مهمترین موضوع این کنفرانس، صحبت روی مصالحه  با طالبان و شرکت آنان در دولت افغانستان بود؛ اما حضور زنان درآن  بسیار کمرنگ به نظر میرسید؛ زنانی که نیمی از جامعۀ ما را میسازند و مصالحه با طالبان، در حقیقت رویارویی با حقوق زنان در افغانستان تفسیر میشود؛ به خاطریکه طالبان در زمان امارت شان، نه تنها کوچکترین توجهی به حقوق زنان نکردند، که زنان را انسان نپنداشته، از هیچ ستمی بر آنان دریغ نمیکردند.

کنفرانس لندن که به پیشنهاد صدراعظم انگلیس، برای دو روز در 28 جنوری روی برخی از مسایل افغانستان برگزار شد و درآن تصامیم مهمی اتخاذ گردید و با اینکه مهمترین موضوع این کنفرانس، صحبت روی مصالحه  با طالبان و شرکت آنان در دولت افغانستان بود؛ اما حضور زنان درآن  بسیار کمرنگ به نظر میرسید؛ زنانی که نیمی از جامعۀ ما را میسازند و مصالحه با طالبان، در حقیقت رویارویی با حقوق زنان در افغانستان تفسیر میشود؛ به خاطریکه طالبان در زمان امارت شان، نه تنها کوچکترین توجهی به حقوق زنان نکردند، که زنان را انسان نپنداشته، از هیچ ستمی بر آنان دریغ نمیکردند.

 با اینکه درین جلسه، خانم کلینتن وزیر خارجۀ امریکا و موثرترین فرد این کنفرانس که یکی از مدافعان مهم حقوق زنان در جهان به حساب می آید، شرکت داشت و تاکید کرد که به هیچ عنوان نباید حقوق زنان در افغانستان فراموش گردد، با آنهم در صورتیکه درین کنفرانس از سوی افغانستان  حداقل چند زن موثر در هیئت اعزامی شرکت میداشتند، میتوانستند بیشتر ازین حساسیت های طرح مصالحه با طالبان در مورد زنان را بیان، و تشویش های شانرا درین مورد خاطر نشان سازند.

 برخی ها به این باوراند که دولت افغانستان به خاطر این حساسیت، کمتر زنانی را شامل هیئت اعزامی اش به لندن کرد و در حقیقت، هیئت مذکری را روانۀ آن دیار نمود و این، نشان میدهد که از حالا مقامات مرداندیش دولت افغانستان با پا نهادن بر حقوق زنان، امتیاز دادن به مخالفان خود را آغاز کرده اند که اگر ادامه بیابد، معلوم است که این نیم پیکری از اجتماع ما در چه معاملۀ خطرناکی، هست و بود خود را از دست خواهند داد.

افغانستان از کشورهایي است که بیشترین نقض حقوق زنان درآن صورت میگیرد و به این خاطر، بی توجهی به زنان، بی توجهی واقعی به تعالی و پیشرفت کشور ماست. زنان در قبل از برگزاری این کنفرانس، با نشست هایي در کابل و دوبی، نشان دادند که در برابر شرایط کنونی حساس میباشند و مثل سالهای گذشته در کنجی نلميده و واقف بر اوضاع و روزگار خود هستند. آنان با فعالیت در رسانه ها، در نهادهای جامعۀ مدنی و در تشکلات سیاسی و ادارۀ افغانستان، حال در وضعیتی قراردارند که قادرند صدای خود را در هرجا و هر موردی بلند سازند و به دنبال گرفتن حق خود باشند؛ اما این مقامات ارشد و تصمیم گیرندۀ دولت افغانستان اند که با تفکر حاکم مردسالارانه، نخست به زنان توجه لازم ندارند و اگر اینجا، آنجا توجهی میکنند، بیشتر سمبولیک بوده و میخواهند به نحوی ازآن بهره برداری سیاسی کنند.

 این وظیفۀ زنان است تا این سمبول ها را بشکنند و با ایستادن در برابر هر تحقیر و تزویری نسبت به خود، راه عروج واقعی خود را بر سکوی تصمیم گیری ها باز کنند و زن ستیزان مرد را وادار سازند تا در برابر حق شان به عنوان یک واقعیتی که هرگز توان مسخ کردن آنرا ندارند، بایستند و نه تنها در تصامیم کوچک که در تصامیم بزرگ و نشست های مهمي چون نشست لندن حضور خود را پررنگ سازند و به جهان نشان دهند که هیچ طرح و مصالحه اي، بدون حضور آنان ممکن نبوده و آنان نیمی از سرنوشت کشور شان میباشند و هرطوری شده، این نیم را به دست خواهند آورد.

در کنفرانس لندن روی مصالحه با مخالفان، تقویت نیروهای امنیتی و تا پنج سال دیگر سپردن امنیت به نیروهای افغان، نظارت دولت افغانستان بر کمکهای جامعۀ جهانی، مصرف 50 درصد پولهای کمکی به وسیلۀ دولت افغانستان و نظارت دولت افغانستان بر عملکردهای نظامی در افغانستان، مورد بحث قرار گرفت و هیچ یک ازین مسایل، جدا از زندگی و سهم زنان در آنان نیست.

 وقتی تمام این موارد، بر زندگی زنان مثل مردان تاثیر مستقیم دارند، پس باید زنان نیز بخشی از چنین تصمیم گیری هایي باشند، که اگر نباشند این تصمیم گیری ها ناقص بوده و نمیتوانند نتیجۀ مثبت و مطلوبی داشته باشند؛ چیزی که درین کنفرانس حضور زنان به شدت کمرنگ بود و حتی سمبولیک های گذشته نیز رعایت نشده بود.

 

 

کلید ګروپ په ټویټر او فیسبوک کې وګورئ
د تکشارک په واسطه پراختیا او طرحه جوړونه - Copyright © 2024

Copyright 2022 © TKG: A public media project of DHSA