امروزه در جهان هیچ كشوري وجود ندارد كه مردم آن با تمدن و فرهنگ روز آشنايي نداشته باشند. حكومت ها به هم كاري مردم تا آخرين میزان توان خود كوشيده اند تا امكانات بهتر زندگي را در كشورشان فراهم نمايند. يعني در ساختن يك شهر مدرن و داراي امكانات کافی و داشتن يك محيط زیست پاكیزه و عاري از هرگونه آلوده گي، تلاشی خستگی ناپذیردارند
میتوان نمونه این مثال ها را در کشورهای همسایه افغانستان به ساده گی مشاهده کرد.
مسئله ای که بیش از هر چیزی، مردم افغانستان را با دیگر ساکنین این کره خاکی متفاوت ساخته، وجود برخی عادات زشت که حتی در بیشتر مواقع به یک فرهنگ مبدل شده می باشد.
در هيچ يك از كشورهاي جهان نمی توان یافت که چیزی به نام سحراگشت وجود داشته باشد که مردم به صورت آزاد و در فضای باز و یا واضح تر در کوشه سرک و شهر رفع حاجت کنند.
ولي متاسفانه در افغانستان اين اصطلاع وجود دارد.
بسیاری مردم با بي توجهی کامل به محيط زيست هر جايی كه دلشان خواست در هرگوشه و كنار براي رفع حاجت مينشينند حتي در ساحات مركزي شهر و نقاط پر ازدحام و در محضرعام.
اينكه چي زماني مردم فرهنگ پاگیزه گی را فرا خواهند گرفت و آداب رفع حاجت را خواهند آموخت اين تصميم کاملا به دست خود مردم است.
هر چند بر اساس برخی گزارشها در سطح شهر 36 باب تشناب عامه وجد دارد ولی تنها این میزان کافی نیست بلکه بسیاری مردم براي راحتی خود و یا انکه محل این تشناب ها از فرد فاصله زیادی دارد در نزدیک ترین محل ممکن و در بسیاری موارد در کناره های دريايي كابل و يا معابر عمومي به رفع حاجت می پردازند.
با این حال نکته ای که برای همه روشن است این است که ارایه خدمات خوب شهری و از سوی دیگر ترویج فرهنگ شهرنشینی و رعایت بهداشت فردی و اجتماعی از اصول اولیه داشتن یک شهر زیبا و پاکیزه می باشد.
