شماری مبصرین امور اقتصادی میگویند که نهادهای کمک رسان بین المللی، در ارائه کمک به نیازمندان در افغانستان از دید سیاسی عمل میکنند نه از دید وضعیت بشری.
آنان میافزایند که ادامه کمک های بشردوستانه به افراد نیازمند در کشور ضروری است واین کمک ها باید در زیرساخت های کشور سرمایه گذاری شود تا فرصت های شغلی دایمی ایجاد گردد.
تاج محمد تلاش یکتن از مبصرین امور اقتصادی در این مودر میگوید:” در شرایط که خانواده ها در افغانستان مشکلات معیشتی دارند ، قطع کمک ها به افغانستان مشکل ساز میشود و اگر نهادهای کمک رسان، از این کمک ها استفاده سیاسی استفاده میکنند این یک ظلم در حق مردم افغانستان وخلاف میکانیزم های اقتصادی خواهد بود.”
عبد الظهور مدبر یکتن دیگر از مبصرین اقتصادی میگوید که قطع کمک های بشری به افغانستان به معنای کم شدن سرمایه است.
” قطع کمک ها به افغانستان به معنای کم شدن سرمایه است و این یک معضل در افغانستان است و بحرانی اقتصادی را تشدید میکند. بنابر این لازم است این کمک ها به افغانستان ادامه داشته باشد، هرچند که این کمکها در دراز مدت مفید نخواهند بود، واین کمکها باید زیر ساختها صورت گیرد.”
از سوی دیگر، مسئولان در وزارت اقتصاد با تاکید بر تداوم کمک های بشری، میگویند که مردم افغانستان به کمک های بشردوستانه نیاز دارند واز جامعه جهانی میخواهندکه تحریم های اقتصادی را بردارند تا مشکلات اقتصادی مردم حل گردد.
عبدالرحمن حبیب، سخنگوی وزارت اقتصاد میگوید:” کمک های بشری جامعه جهانی در راستای حمایت از افراد نیازمند در شرایط اضطراری بنابر تغییرات اقلیمی و حوادث طبیعی در کوتاه مدت می تواند موثر باشد، ولی راه حل اساسی اتکای به ظرفیتهای موجود و استخراح منابع عایداتی کشور بوده و رفع تحریم های مالی و آزاد سازی ذخایر ارزی کشور میتواند در حل مشکلات دایمی کمک کند.”
این در حالی است که یانگ انگلند، سرمنشی شورای پناهندهگان ناوری، در شبکه ایکس، نهاد های کمک رسان انتقاد کرده و گفته است که کشور های غربی کمکهای شان را به افغانستان قطع کرده و خلاف وعده های شان با مردم افغانستان رفتار میکنند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید