سازمان غذا وکشاورزی (FAO) اعلام کرده که تا سال 2026میلادی برای بیش از 200 هزار خانواده در هشت ولایت افغانستان امکانات معیشتی فراهم خواهد کرد.
این نهاد میافزاید که این حمایت ها در ولایت های پروان، بادغیس، جورجان، نیمروز، پکتیکا، نورستان، بدخشان وبامیان صورت خواهد گرفت.
به گفته این سازمان، در بخش های مرغداری و زنبورداری به منظور کسب درآمد از فروش عسل و تخم مرغ در بازارهای محلی برای این خانوادهها کمک میشود.
در همین حال، عبدالرحمان حبیب، سخنگوی وزارت اقتصاد می گوید که اتکا به ظرفیت های موجود اقتصادی، حمایت از تولیدات و سکتور خصوصی، اولویت به توسعه تولیدات داخلی، ایجاد اشتغال و حمایت از کسب و کارهای کوچک، از برنامه های وزارت اقتصاد برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم است:”وزارت اقتصاد از تداوم روند کمک های سازمان غذا و زراعت استقبال کرده و اگر این کمک ها در زمینه ایجاد زمینه کاری برای مردم باشد می تواند قدرت خرید مردم را بالا برده و باعث بهبود وضعیت اقتصادی شود .”
ازسوی دیگر، کارشناسان اقتصادی می گویند که این کمک ها موثریت اقتصادی نداشته و باغث می شود مردم به این کمک ها عادت کرده واز خود فعالیت نداشته باشند .
عبدالنصیر رشتیا آگاه امور اقتصادی در این مورد می گوید:”این نوع کمک ها از سوی نهاد ها و سازمان های کمک رسان یکباره مصرف است ویکی از عوامل فقیر ماندن مردم است. این سازمان ها می توانند برای از بین بردن فقر در افغانستان، به مردم کمک های اقتصادی و تخنیکی کنند . “
امید الله قاسم زی یکتن دیگر از آگاهان امور اقتصادی دراین مورد می گوید که کمک های نهادهای کمک کننده در کوتاه مدت مشکل اولیه مردم را حل می سازد، اما در درازمدت، موثر نیست: “کمک های بشر دوستانه در کوتاه مدت می تواند نیاز های اولیه را برطرف کند، اما در دراز مدت موثریت ندارد، حکومت و نهاد های کمک رسان با تو جه به این که کشور با بحران اقتصادی و زمستان پیش رو روبرو است توجه جدی نموده تا از فاجعه بشری جلوگیری شود .”
گفتنی است که نبود کار، سرازیر شدن سیلاب ها، خشکسالی و باز گشت مهاجران از کشور های دیگر، سبب شده تا نیازمندی مردم به کمک های بشر دوستانه بیشر شود.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید