برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد(دبلیو اف پی) اعلام کرده که امریکا و بریتانیا بیش از 330 میلیون دالر را برای ارائه کمک به نیازمندان در افغانستان، در اختیار این سازمان قرار داده است.
با این حال شماری از آگاهان میگویند که سازمانهای امداد رسان همواره فقر مردم افغانستان را نشان داده، ولی سالهاست که برای ریشهکن کردن فقر در افغانستان اقدامی نمیشود.
استاد مسعود، یکی از آگاهان اقتصادی میگوید:”در افغانستان سرمایه گذاری صورت نمیگیرد، بلکه کمکهای اقتصادی صورت میگیرد. این کمکها در مصئونیت غذایی و کاهش فقر تاثیر کوتاه مدت دارد. اگر ما از طریق زراعت و صنعت و خدمات حرکت کنیم و کار ایجاد کنیم، اینگونه میتوانیم درآمدهارا ایجاد کرده و فقر را ازبین ببریم.”
ازسویی هم برخی از باشندگان کابل از تقسیم ناعادلانۀ کمکها سخن میزنند و میگویند که بعضی وقتها کمکها برای خانوادههای فقیر داده نمیشود و برای خانوادههایی داده میشود که نیازی به کمک ندارند.
سکینه حبیبی، یکی از باشندگان کابل میگوید:”بعضی وقتها توزیع این کمکها ناعادلانه است. خانوادههای فقیر میمانند و خانوادههای پولدار کمکهارا میگیرند. باید کمک به خانوادههای مستحق داده شود.”
برخی باشندگان کابل میگویند که این کمکها نمیتواند پاسخگوی نیازهای آنها باشد.
راحله رضایی، دیگر باشنده کابل میگوید:”کمکها نمیتواند مشکلات اقتصادی ما را رفع کند، چون مشکلات اقتصادی خانواده خودم زیاد است. آرد، روغن یا کمکهای دیگر نمیتواند پاسخگوی نیاز خانواده ما باشد.”
این درحالی است که برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد(دبلیو اف پی) پیش ازاین از کمبود شدید بودجه برای کمکرسانی در افغانستان ابراز نگرانی کرده بود.
این سازمان روز چهارشنبه از دریافت کمکهای امریکا و بریتانیا خبرداده و گفته که با استفاده از این کمکها برای بیش از ۴.۲ میلیون نفر در افغانستان مواد غذایی و برای ۶۵۰ هزار کودک و بیش از نیم میلیون مادر مبتلا به سوء تغذیه، خدمات درمانی و مواد غذایی توزیع خواهد شد.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
