برخی خانوادهها درکندهار میگویند که بهدلیل مشکلات اقتصادی و نداشتن عاید، مجبور شدهاند فرزندان شان را از مکتبهای خصوصی به مکتبهای دولتی انتقال دهند.
جان محمد، برادر یکی از شاگردان این مکتبها میگوید که او به دلیل وضعیت بد اقتصادی، برادرش را از مکتب خصوصی به مکتب دولتی انتقال داده است.
وی میافزاید که در گذشته کار داشت و میتوانست که فیس مکتب و هزینه کتاب، قلم و کتابچه برادرش را بپردازد، اما اکنون که بیکار است، توان پرداخت فیس و مصارف مکتب برادرش را ندارد.
“برادرم پیش از این در مکتب خصوصی درس می خواند، اما به دلیل مشکلات اقتصادی او را از مکتب خصوصی به مکتب دولتی تبدیل کردم. زیرا نمیتوانم فیس مکتب خصوصی را پرداخت کنم.”
سردار محمد، یکی دیگر از باشندگان کندهار میگوید که او نیز به دلیل مشکلات اقتصادی، پسر بزرگش را از مکتب گرفته و پسر کوچکش را هم شامل مکتب دولتی کرده است.
“دو فرزندم را به دلیل وضعیت بد اقتصادی از مکتب خصوصی خارج کردم. هزینهها زیاد بود. پسر کوچکم را شامل مکتب دولتی کردم و پسر بزرگم در بازار کار می کند.”
ازسوی دیگر، مسئولان برخی از مکتبهای خصوصی میگویند که تعداد شاگردان آنان بهگونه چشمگیری کاهش یافته است.
شیراحمد احمدی، مدیر یک لیسه خصوصی در کندهار میگوید که اگر حکومت از مکتبهای خصوصی حمایت کند، این مشکل حل خواهد شد.
به گفتۀ احمدی، مشکل دیگر در مکتبهای خصوصی این است که برخی از این مکتبها بدون توجه به کیفیت آموزش به تجارت میپردازند و این باعث شده که برخی خانوادهها تمایلی به ثبت نام فرزندان شان دراین مکتبها ندارند.
“افرادی که تجربه کمی در بخش آموزش دارند، در این بخش سرمایه گذاری کرده و مکتبهای خصوصی راه اندازی کردهاند. آنان با کمبود شاگرد مواجه بوده و مکتبهای شان هم در حال بسته شدن است.”
احمدی مشکل دیگر مکتبهای خصوصی را در مالیات بلند از سوی حکومت میخواند. او این مشکل را باعث افزایش فیس و هزینه برای دانشآموزان عنوان میکند.
“دولت باید مالیات این بخش را کاهش دهد و یا مالیات برخی از مکتبهارا معاف کند. اگر در زمینه مالیات با ما همکاری شود، ما خدمات آموزشی بهتری ارائه خواهیم کرد.”
شبیر احمد افغان، مسئول یک مکتب خصوصی دیگر در کندهار نیز از بلند بودن مالیات شکایت داشته و می گوید که به همین دلیل برخی مکتبهای خصوصی بسته شدهاند.
“اگر مکتبهای خصوصی بسته شوند، 50 درصد توسعه کشور با آن متوقف خواهد شد. دولت مالیات بیشتری بر مکتبهای خصوصی وضع کرده است. به همین دلیل شماری از مکتبهای خصوصی بسته شده اند و اگر وضعیت به همین گونه ادامه یابد، ممکن است تمام مکتبهای خصوصی بسته شوند.”
با این حال انجینیر نذیر احمد، مسئول اتحادیه مکتبهای خصوصی درکندهار میگوید که شمار مکتبهای خصوصی در این ولایت به 77 باب میرسد که سه باب آن به دلیل مشکلات اقتصادی بسته شده است.
نذیر احمد میافزاید که 50 هزار دانشآموز دختر و پسر در این مکتبهای خصوصی مشغول آموزش میباشند.
وی میافزاید که 2500 معلم و دهها کارمند اداری و خدماتی نیز در این مکتبها مشغول کار هستند.
“از 77 باب مکتب خصوصی سه باب آن بسته شده و مکتبهای دیگر فعال استند. در حدود 50 هزار دانش آموز هم زیر نظر 2500 معلم در این مکتبها آموزش می بینند.”
گفتنی است که در افغانستان نیز مانند دیگر کشورهای جهان، مکتبهای خصوصی نقش عمده و ارزشمندی در ارتقای سطح تعلیم وتربیه شهروندان داشته که نیاز است حکومت از این مکتبها حمایت کند.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید