برخی از زنانی که در گذشته در مزارع و با شرکتهای محصولات زعفران کار میکردند، این روزها از بیکاری رنج میبرند.
سویتا، یک تن از این زنان که نان آور چهار عضو خانواده خود است و سال گذشته در یکی از شرکتهای تولید و پروسس زعفران کار میکرد، اکنون در چهار دیواری خانه محصور شده و در جستجوی شغل جدیدی برای خود است.
“سال گذشته در شرکت پروسس زغفران کار میکردم، اما امسال در آنجا کاری وجود ندارد و در خانه بیکار و منتظر یافتن کدام کار دیگر هستم.”
سویتا میافزاید که شرکتهای محصولات زعفران، اکنون به زنان کارگر زیاد نیاز ندارند و کارهای شان را با تعدادی از زنان پیش میبرند.
فروزان، یکی دیگر از این زنان هرچند کاملا از کار بیکار نشده است، اما میگوید که همانند گذشته نه، بلکه روزهای کاری او بسیار محدود شده است.
“امسال نتوانستیم حاصلات خوبی بدست بیاوریم. کاهش حاصلات زعفران باعث شده که کار ما هم کم شود. در گذشته هر روز کار میکردیم و حال در هفته یک روز بر سر کار میرویم.”
از سوی دیگر مسئولان شرکتها میگویند، زنانی که در گذشته با آنها کار میکردند، اکنون تنها 20 درصد آنها را میتوانند جذب نمایند. آنان تایید میکنند که اکنون صدها زن زعفران کار در ولایت بلخ بیکار شدهاند.
اسدالله عابر، مسئول یکی از شرکتهای محصولات زعفران در ولایت بلخ میگوید:”ما از 150 تا 190 کارمند زن داشتیم که همزمان مصروف چیدن گل و پاک کاری بودند، اما امسال کاهش چشمگیر در این کارمندان داریم.”
مسئولان شرکتهای پروسس محصولات زعفران از امارت اسلامی میخواهند که زمینه صادرات زعفران را به خارج از کشور فراهم سازد تا آنان بتوانند حاصلات شان را به قیمت مناسب به فروش برسانند.
زینالدین، مسئول یک شرکت دیگر زعفران میگوید:”خواست ما از امارت اسلامی این است که اگر میخواهد تجارت زعفران رشد نماید، زمینه صادر کردن آن را برای ما فراهم سازد تا ما بتوانیم محصولات زعفران را به خارج صادر نماییم.”
براساس معلومات ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت بلخ، در سال 1401 هجری خورشیدی، 250 کیلوگرام زعفران در این ولایت جمعآوری شده بود، اما امسال این ریاست تخمین زده که محصولات زعفران در این ولایت فراتر از 120 صد کیلوگرام نخواهد رفت.
در همین حال دهقانان زعفرانکار دلیل کاهش حاصلات شان را در سردی زمستان گذشته و خشکسالی میدانند، آنان میگویند که امسال حتی مصارف شان را هم تلافی نکردهاند.
غلام نبی، یک تن از این دهقانان میگوید که سال گذشته، بیشاز دو کیلو گل زعفران جمعآوری کرده بود، اما امسال تنها نیم کیلو جمعآوری کرده است.
“امسال حاصل کم شده است. خیشاوه میکنیم و آب و کود میدهیم، اما حاصل وجود ندارد. سال گذشته من از همین زمین مقدار 2 کیلو و 70 گرام گل بدست آوردم، اما امسال نیم کیلو گل بدست آوردم.”
این دهقانان میگویند با وجود کاهش حاصلات شان، آنان هیچ کمکی از نهادهای خیریه دریافت نکردهاند.
فقیر محمد، یک تن دیگر از این دهقانان از امارت اسلامی و نهادهای کمککننده، میخواهد که با زعفرانکاران همکاری کنند.
“سال گذشته حاصلات ما بسیار خوب بود، اما امسال چیزی بدست نیاوردیم. دهقانان پول کود کیمیاوی و مصارف شان را هم بدست نیاوردهاند. اما کسی از ما پرسان نکرده و هیچ نهادی با ما کمک نکرده است.”
با این حال حسین عظیمی، مدیر عمومی ترویج ریاست زراعت، آبیاری و مالداری بلخ با تایید کاهش حاصلات زعفران در این ولایت، میگوید که کمکها با دهقانان در این بخش جریان دارد.
اما وی میافزاید که سردی بیش از حد هوا در زمستان سال گذشته، علاوهبر زعفران روی حاصلات انگور و انار نیز تاثیرات منفی بجای گذاشته است.
“ریاست زراعت همیشه تلاش میکند تا نهادهای کمککننده با دهقانان کمک کنند. ما توانستهایم 18 قلم جنس مورد ضرورت زمینهای زعفران را برای یک هزار و 250 دهقان در ولایت بلخ، توزیع کنیم.”
براساس معلومات این مسئولان، در سال جاری بیش از 120 هکتار زمین در ولسوالیهای دولتآباد، دهدادی، چهاربولک و بلخ زعفران کاشته شده است.
با آنکه مسئولان ریاست زراعت، آبیاری و مالداری میگویند که با دهاقین برای افزایش حاصلات سال آینده کمک نمودهاند، اما سویتا هنوز به فکر پیدا کردن لقمه نانی، روزهای سخت زمستانی را سپری میکند و حیران است که چگونه نفقه خانواده 5 نفری خویش را فراهم سازد.
کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید