ابتکار یک زن در زمینه اشتغالزایی برای دختران در هرات

پس از مسدود شدن مراکز آموزشی به‌روی دختران، زنان زیادی تلاش کرده‌اند با راه‌اندازی کسب و کارهای کوچک، زمینه‌های کاری را برای دختران بازمانده از آموزش فراهم سازند.

با راضیه احراری، یکی از زنان کار آفرین آشنا می‌شوم و او از ایجاد یک کارگاه صنایع دستی و آموزش گلدوزی و نقاشی خبر می‌دهد.

خانم احراری با چهره شادمان می‌گوید که دوازده شاگرد دارد که یک تن شان هم مصروف نقاشی می‌باشد.

“قبل از این از خانه فعالیت داشتم، اما مدت دوسال می‌شودکه در بیرون از خانه کارگاهی را راه‌اندازی کرده‌ام. تلاش می‌کنم تا زمینۀ کار را برای  دخترانی فراهم بسازم که از آموزش بازمانده‌اند.”

در کارگاه خانم احراری دختران را درحال گلدوزی روی بوری‌های نخی یافتم، آنان آثار ظریف و رنگارنگی دوخته بودند. محصولات آنان توجه مشتریان زیادی را به خود جلب کرده است.

وقتی از یکی از این دختران می‌پرسم که خودش را معرفی کند، او نام خود را آنا گفته و می‌افزاید که پس از مسدود شدن مکتب‌ها و مراکز آموزشی به‌روی دختران، روزهای زیادی را با بیکاری دست و پنجه نرم کرده، اما اخیرا به این کارگاه آمده و مصروف کار شده است.

“قبلا شاگرد صنف هفتم مکتب بودم، اما وقتی مکتب‌ها بسته شدند، به یادگیری صنایع دستی روآوردم. خوشحالم که می‌توانم یک حرفه را یاد بگیرم. امیدوارم که زودتر مکتب‌ها باز شوند و ما بتوانیم که هم درس بخوانیم و هم کار کنیم.”

این تنها آنا نیست که به دلیل مسدود شدن بازماندن از آموزش به یادگیری صنایع دستی روآورده، بلکه ده‌ها دختر دیگر نیز مصروف چنین کارهای شده‌اند.

ضیاگل، یکی دیگر از این دختران است که خانه نشینی او را وادشته که به گلدوزی روآورد. وی نیز از اینکه در شرایط کنونی برایش زمینه کار فراهم شده خوشحال است.

“در شرایط کنونی که کار کردن برای خانم‌ها سخت شده، خیلی خوشحالم که می‌توانم با درآمد خود، به خانواده خود کمک کنم.”

 در همین حال مسئولان در اتاق تجارت و صنایع زنان در زون غرب می‌‌گویند که در این اواخر علاقمندی زنان به صنایع دستی افزایش یافته است.

بهناز سلحوقی، رییس این اتاق می‌گوید که هیچ مانعی در زمینه کار و فعالیت زنان تجارت پیشه درولایت هرات وجود ندارد.

“ما روزانه شاهد مراجعه کردن تعداد زیادی از خانم‌ها برای اخذ جواز هستیم. دلیل این علاقمندی زنان به راه‌اندازی کسب و کارها، حمایت مسئولان ، مؤسسات و اتاق تجارت و صنایع زنان است. در شرایط کنونی تجارت تنها روزنه امید برای زنان است.”

گفتنی است که در دو سال پسین، با بسته شدن دروازه‌های مکتب‌ها و پوهنتون‌ها به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم، شمار زیادی از دختران و زنان به صنایع دستی رو آورده‌اند. اما با افزایش محصولات زنان و ضعیف شدن اقتصاد خانواده‌ها، فروشندگان و تولید کنندگان، همواره از نبود بازار فروش برای این صنایع شکایت دارند.