ads

زندگی پر از رنج زنان بی‌سرپرست درکندهار

زنان بی‌خانمان شده از اثر جنگ‌های گذشته درکندهار، با کار‌های کوچک از خانواده‌های شان سرپرستی می‌کنند. آنان می‌گویند باوجودی که شغلی ندارند، اماکارهای سختی را انجام داده و مخارج فرزندان و خانواده‌های شان را تامین می‌کنند.

 تاج محمد ساحل و فایق یونسی
20 سنبله 1402
زندگی پر از رنج زنان بی‌سرپرست درکندهار

ده‌ها زنی که در جنگ‌‌های گذشته در کندهار سرپرستان شان را از دست داده‌اند، اکنون در وضعیت بد اقتصادی بسر می‌برند. آنان می‌گویند که برای تامین مخارج فرزندان و خانواده‌های شان، مجبور استند که دست به گدایی بزنند ویا درخانه‌های مردم کارهای شاقه انجام دهند.

گل غوتی 42 ساله باشنده ناحیه نهم شهر کندهار، می‌گویدکه چند سال پیش شوهرش را از اثر انفجار ماین از دست داده و اکنون از چهار فرزند یتیم اش سرپرستی می‌کند.

او می‌افزاید که در خانه‌های مردم کار می‌کند و در ازای آن مواد خوراکی یا مقداری پول نقد، برای پیشبرد زندگی فرزندانش دریافت می کند.

او از مسئولان ولایت کندهار می‌خواهدکه به وضعیت زندگی آنها توجه کرده و برای آنها کار پیدا کند تا از این وضعیت دشوار زنگی خارج شوند.

این زن بی سرپرست که دو دخترش نیز بیماری استخوانی دارند و فلج شده‌اند، می‌گوید:”یکی از دخترانم معلول است، دختر دیگرم که تاکنون ازدواج نکرده نیز فلج است و خودش را از یک جای به دیگر انتقال داده نمی‌تواند. من توانایی پرداخت قیمت دوای آنها را ندارم.”

گل بشره نیز داستان مشابهی دارد و از 12 سال است که خودش از خانواده خود سرپرستی می‌کند. او می‌گوید که سال‌ها صاحب فرزند نشده، اما وقتی که صاحب دو فرزند شد، شوهرش در ولسوالی ژری درحین باغداری کشته شد.

گل بشره به عنوان یک کارگر در خانه خود بادام می‌شکند و با مزدی که از این کار بدست می‌آورد زندگی خود را سپری می‌کند.

او می‌افزایدکه شکستن یک کیلو بادام کار بسیار سخت است و  هیچکس بیشتر از دو و نیم افغانی در بدل این کار برایش نمی‌دهد. او باید برای شکستن 40 کیلو بادام، از بام تا شام کار کند.

“ما در فقر زندگی می‌کنیم و زندگی ما روز به روز سخت‌تر می‌شود. پسرم مریض است و من نمی‌توانم برای او غذا تهیه کنم.”

به همین شکل زرغونه 28 ساله که شوهر ندارد و برای پیشبرد زندگی فرزندانش مجبور به گدایی شده است، می‌گویدکه به سختی دست گدایی به سوی مردم دراز می‌کرد، اما اکنون خوشحال است که خیاطی را یاد گرفته و از این طریق می‌تواند زندگی خود را پیش ببرد.

“مشکلات ما زیاد است، چون من سرپرست خانواده هستم. دیگر شاگردان این خیاطی نیز سرپرست خانواده‌های خود هستند. اگر این کار بالای ما متوقف شود، چگونه بتوانیم یک وعده غذا را برای خانواده خود فراهم کنیم؟”

با این حال مقامات محلی در کندهار می‌گویندکه هر از گاهی برای خانواده‌های فقیر و زنان نیازمند در این ولایت، مواد خوراکی و غیرخوراکی توزیع می‌شود.

حافظ محمد شعیب حقانی، مسئول مطبوعاتی جمعیت هلال احمر افغانی در کندهار در این مورد می‌گوید:”در سال گذشته درمجموع برای  5هزار 695 تن مواد خوراکی و غیرخوراکی توزیع شده است و این روند ادامه دارد.”

در مجموع زنان کندهاری از دولت می‌خواهندکه حق آموزش و تحصیل برای زنان داده شود و در زمینه اشتغال زنان نیز اقدامات لازم صورت گیرد.

 

 

کلیدگروپ را در تویتر و فیس بوک دنبال کنید
طراحی و توسعه توسط تکشارک - Copyright © 2023

Copyright 2022 © TKG: A public media project of DHSA